Mevlam Sana Geldim....

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-05-2012

'ımSana aşkımı ilan ediyorum

Seni Seviyorum! Seni Seviyorum ’ım!

Ne olur, ne olur sen de beni sev! Ne olur sen de beni sev!

Beni sevginle yaşat ve Sevginle canımı al!
Sevginle dağıt bedenimi, Tekrar sevginle bir araya getir!
Sevginle çıkayım kabirden,
Sana koşayım yüreğimdeki sevginle!

Bir dem ki Huzura ermek

Bir dem ki dertlerin yok olması

Bir dem ki aşığın maşuğuna kavuşması

Vuslatı

Mevlam istedimki bu sayfayı

sana olan özlemimi dindirebilecek bir hatırlatıcı yapayım,
istedim ki dağılan halimi toparlayabileyim,

istedim ki sana sevgimi

dem dem gelip anlatabileyim

hasbihal edebileyim

Senin aşkın öyle bir iksir ki Mevlam,

geldiği anda yürekte ne sızı,

ne hüzün bırakıyor

Şiddetli bir kış geçiren yeryüzü nasıl ki

ilkbahar neşvünemasıyla dirilirse

senin aşkında

bela ile yoğrulan,

kışa dönen gönülleri

bahar gülleri ile dolduruyor

Sarmaşık gülleri sarıyor tüm benliğimizi

öyle bir sarıyor ki

benliğimiz senin aşkında yok oluyor eriyor

Aşk: “SARMAŞIK”

BAŞI; “Karışık”

ORTASI; “Karmaşık”

SONU; “Karmakarışık”

Aşk: “SARMAŞIK”

“Aşk, muhabbetin seveni kavraması, bütün vücûduna yayılması âdeta onu SARMAŞIK dalları gibi kucaklamasıdır”

“Aşk yapışkan bir bitkidir İnsanların sevgisine aşk denmesi, kalbe yapışmasındandır”(Ferra)

Bu yapışkanın adı; “SARMAŞIK” tır Ve “Işk” kelimesinden alınmıştır SARMAŞIK sarıldığı yeri nasıl kaplarsa, aşk da girdiği kalbi öyle sarar, sarmalar, kök salar Kalpte yeşerir, zamanla sararır ve sâhib-i kalbi de sarartır Aşkın kolları öyle güçlüdür ki; ne aşka tutunanlar, ne de aşkta tutuklu kalanlar ondan kurtulamazlar Karışan kafalarında aşka dâir sonu gelmeyen sorular belirir

Aşk mıdır cân u dil mülkünü yağma eyleyen

Aşk mıdır sînemin içre gelip câ eyleyen

Aşk mıdır boynuma takıp belâ zincîrini

Gezdirip Mecnûnleyin âlemde rüsvâ eyleyen

(Muhibbî)

Aşk; âşıkların ışığıdır Bütün yangınların âteşidir Mansur’un celladı, Şîrin’in Ferhad’ıdır Halîl’in “Verd” i, Züleyhâ’nın “Derd”idir

Aşk imiş ışık veren âşıklara

Aşk imiş âteş veren yanıklara

Aşk imiş derde bırakan dem’i

Aşk imiş deva veren âşıklara

(Hicrânî)

VE İNCE BİR nimettir! Ve dahi hikmetle anlaşılmaya, şefkatle sevilmeye lâyıktır İbrahimî “Lâ uhibbu’l-âfilîn” feryadının üç harf ve altı noktaya dökülmüş halidir aşk

Güzelliğe iştiyaktır ve hakikî güzeli gösteren bir pusuladır

Batıp yitenin sevgili olamayacağını haykıran bir dellâldır

Kalbimin ebedî aşk için yaratıldığını ve sadece ama sadece Ona ayna kılınan o kalbe, kaybolup giden zeval mahkûmlarının giremeyeceğini anlatan bir işarettir

Aşk ile ebede yönelirim ve aşk gözyaşlarıyla Ebedî Sevgili’yi ararım

Geldim Mevlam kabul edermisin bu aciz kulunu

Ey 'ımSana aşkımı ilan ediyorum

Seni Seviyorum! Seni Seviyorum ’ım!

Ne olur, ne olur sen de beni sev! Ne olur sen de beni sev!

Beni sevginle yaşat ve Sevginle canımı al!
Sevginle dağıt bedenimi, Tekrar sevginle bir araya getir!
Sevginle çıkayım kabirden,
Sana koşayım yüreğimdeki sevginle!

Ya Nur! Alemleri ve gönülleri aydınlatan,
nur üstüne nur olan ’ım!
Nurunla nurlandır yüzümü,
Nurunla nurlandır bedenimi,
Nurunla nurlandır yüreğimi
Ya Sultan! Kendine esir et beni!
Ya Canan! Kendine meftun et beni!
Ya !
Ya !
Ya !
Ey En Büyük Sevgili!
Ben seni çok seviyorum yarabbi, ne olur sen de sev beni!
Varsın hiç kimse bilmesin beni,
Varsın hiç kimse sevmesin beni,
Yeter ki sen sev beni ’ım, yeter ki sen sev beni!

'ım Gerek

Neyleyim Ukbayı Bana 'ım Gerek

Neyleyim Sensiz Yazı Kışı Baharı

Neyleyim Seni Bilmeyen Bir Beni

Mevlam Cemalullahına kavuştur bizleri

Gece sabaha kadar bir şeyler okusanız, sabahleyin de onları kaleme alıp, bir eser meydana getirseniz ve bunu dünyanin her tarafına gönderme imkanına sahip olsanız, bunu okuyup da, imana ve İslama gelenler veya yaptıkları çirkin şeyleri terkedenlerin sevabı, hep sizlerin defterine eksiksiz olarak yazılır''

Alıntı

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-05-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mevlam Sana Geldim.... 'ımSana aşkımı ilan ediyorum Seni Seviyorum! Seni Seviyorum ’ım! Ne olur, ne olur sen de beni sev! Ne olur sen de beni sev! Beni sevginle yaşat ve Sevginle canımı al! Sevginle dağıt bedenimi, Tekrar sevginle bir araya getir! Sevginle çıkayım kabirden, Sana koşayım yüreğimdeki sevginle! Bir dem ki Huzura ermek Bir dem ki dertlerin yok olması Bir dem ki aşığın maşuğuna kavuşması Vuslatı Mevlam istedimki bu sayfayı sana olan özlemimi dindirebilecek bir hatırlatıcı yapayım, istedim ki dağılan halimi toparlayabileyim, istedim ki sana sevgimi dem dem gelip anlatabileyim hasbihal edebileyim Senin aşkın öyle bir iksir ki Mevlam, geldiği anda yürekte ne sızı, ne hüzün bırakıyor Şiddetli bir kış geçiren yeryüzü nasıl ki ilkbahar neşvünemasıyla dirilirse senin aşkında bela ile yoğrulan, kışa dönen gönülleri bahar gülleri ile dolduruyor Sarmaşık gülleri sarıyor tüm benliğimizi öyle bir sarıyor ki benliğimiz senin aşkında yok oluyor eriyor Aşk: “SARMAŞIK” BAŞI; “Karışık” ORTASI; “Karmaşık” SONU; “Karmakarışık” Aşk: “SARMAŞIK” “Aşk, muhabbetin seveni kavraması, bütün vücûduna yayılması âdeta onu SARMAŞIK dalları gibi kucaklamasıdır” “Aşk yapışkan bir bitkidir İnsanların sevgisine aşk denmesi, kalbe yapışmasındandır”(Ferra) Bu yapışkanın adı; “SARMAŞIK” tır Ve “Işk” kelimesinden alınmıştır SARMAŞIK sarıldığı yeri nasıl kaplarsa, aşk da girdiği kalbi öyle sarar, sarmalar, kök salar Kalpte yeşerir, zamanla sararır ve sâhib-i kalbi de sarartır Aşkın kolları öyle güçlüdür ki; ne aşka tutunanlar, ne de aşkta tutuklu kalanlar ondan kurtulamazlar Karışan kafalarında aşka dâir sonu gelmeyen sorular belirir Aşk mıdır cân u dil mülkünü yağma eyleyen Aşk mıdır sînemin içre gelip câ eyleyen Aşk mıdır boynuma takıp belâ zincîrini Gezdirip Mecnûnleyin âlemde rüsvâ eyleyen (Muhibbî) Aşk; âşıkların ışığıdır Bütün yangınların âteşidir Mansur’un celladı, Şîrin’in Ferhad’ıdır Halîl’in “Verd” i, Züleyhâ’nın “Derd”idir Aşk imiş ışık veren âşıklara Aşk imiş âteş veren yanıklara Aşk imiş derde bırakan dem’i Aşk imiş deva veren âşıklara (Hicrânî) VE İNCE BİR nimettir! Ve dahi hikmetle anlaşılmaya, şefkatle sevilmeye lâyıktır İbrahimî “Lâ uhibbu’l-âfilîn” feryadının üç harf ve altı noktaya dökülmüş halidir aşk Güzelliğe iştiyaktır ve hakikî güzeli gösteren bir pusuladır Batıp yitenin sevgili olamayacağını haykıran bir dellâldır Kalbimin ebedî aşk için yaratıldığını ve sadece ama sadece Ona ayna kılınan o kalbe, kaybolup giden zeval mahkûmlarının giremeyeceğini anlatan bir işarettir Aşk ile ebede yönelirim ve aşk gözyaşlarıyla Ebedî Sevgili’yi ararım Geldim Mevlam kabul edermisin bu aciz kulunu Ey 'ımSana aşkımı ilan ediyorum Seni Seviyorum! Seni Seviyorum ’ım! Ne olur, ne olur sen de beni sev! Ne olur sen de beni sev! Beni sevginle yaşat ve Sevginle canımı al! Sevginle dağıt bedenimi, Tekrar sevginle bir araya getir! Sevginle çıkayım kabirden, Sana koşayım yüreğimdeki sevginle! Ya Nur! Alemleri ve gönülleri aydınlatan, nur üstüne nur olan ’ım! Nurunla nurlandır yüzümü, Nurunla nurlandır bedenimi, Nurunla nurlandır yüreğimi Ya Sultan! Kendine esir et beni! Ya Canan! Kendine meftun et beni! Ya ! Ya ! Ya ! Ey En Büyük Sevgili! Ben seni çok seviyorum yarabbi, ne olur sen de sev beni! Varsın hiç kimse bilmesin beni, Varsın hiç kimse sevmesin beni, Yeter ki sen sev beni ’ım, yeter ki sen sev beni! 'ım Gerek Neyleyim Ukbayı Bana 'ım Gerek Neyleyim Sensiz Yazı Kışı Baharı Neyleyim Seni Bilmeyen Bir Beni Mevlam Cemalullahına kavuştur bizleri Gece sabaha kadar bir şeyler okusanız, sabahleyin de onları kaleme alıp, bir eser meydana getirseniz ve bunu dünyanin her tarafına gönderme imkanına sahip olsanız, bunu okuyup da, imana ve İslama gelenler veya yaptıkları çirkin şeyleri terkedenlerin sevabı, hep sizlerin defterine eksiksiz olarak yazılır'' Alıntı