Dışarı Çık!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Bir gece sohbet ederlerken kapı vurulmuş,

dışarıdan kalabalık bir grup;

”Şeeeems dışarı çıkkk!” diye bağırmıştı

Mevlana yaklaşan acı kaderi sezmişçesine:

”Çıkma” diye yalvardı

Zat boyutundan, Hikmetten öte Kudretten bakan Şems gülümsedi:

”Telaşlanma, verdiğimiz sözü tutma vakti gelmiştir” diyerek kapıya yöneldi

Mevlana: “Ne sözü, nereye, niyeee?” diye yapıştı ellerine…

Şems, yıllardır sakladığı sırrı söyledi:

“Şam’da Rabbime yalvarmış, aşkımı seyredeceğim bir ayna istemiştim

Rabbim seni verdi, sende seyrettim…”

İyi işte, seyre devam edelim, dedi Mevlana

Şems; ”Rabbim de bana demişti ki, o aynayı verirsem ne bağışlarsın?

Tereddütsüz şöyle demiştim; Başımı veririm!…”

Şems dışarı çıktı

Sadece bir “ALLAH” nidası duyuldu

Ay ışığında yerde üç beş damla kan seçiliyor,

ama ne baş, ne ceset, ne de katiller gözükmüyordu!…

Aşkları sır olmuştu

Mevlana’yı sahiplenenler,

Onu paylaşmak istemeyenler şehit etmişti Şems’i

Aşkın doğasıydı en yakın çevrenin tahammülsüzlüğü!…

Aşkın doğasıydı Firkat!

Dünyada, ulaştığında seni neşelendiren ne varsa,

o vuslat zamanında ondan ayrıldığını bir düşün!…

Seni neşelendiren şeyle niceleri neşelendi,

fakat sonunda rüzgar gibi geçti, sahibine vefa göstermedi

Gönül: Sana da vefa etmez, seni de terk edip gider,

o senden vaz geçmeden, sen ondan vaz geçmeye bak!…“Her şey fanidir… Ancak O’nun hakikati Bakî’dir!

__________________
“Ömrün bitmiş, fakat sen yalvarmış yakarmışsın, sana bir gün daha verilmiş; işte şimdi öyle bir günde bulunuyorsun

Öyle bir günde ne yapacaksan, her gün aynı gayretle o işe sarıl, öyle çalış, öyle ibadet et, öyle yaşa

”

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Dışarı Çık! Bir gece sohbet ederlerken kapı vurulmuş, dışarıdan kalabalık bir grup; ”Şeeeems dışarı çıkkk!” diye bağırmıştı Mevlana yaklaşan acı kaderi sezmişçesine: ”Çıkma” diye yalvardı Zat boyutundan, Hikmetten öte Kudretten bakan Şems gülümsedi: ”Telaşlanma, verdiğimiz sözü tutma vakti gelmiştir” diyerek kapıya yöneldi Mevlana: “Ne sözü, nereye, niyeee?” diye yapıştı ellerine… Şems, yıllardır sakladığı sırrı söyledi: “Şam’da Rabbime yalvarmış, aşkımı seyredeceğim bir ayna istemiştim Rabbim seni verdi, sende seyrettim…” İyi işte, seyre devam edelim, dedi Mevlana Şems; ”Rabbim de bana demişti ki, o aynayı verirsem ne bağışlarsın? Tereddütsüz şöyle demiştim; Başımı veririm!…” Şems dışarı çıktı Sadece bir “ALLAH” nidası duyuldu Ay ışığında yerde üç beş damla kan seçiliyor, ama ne baş, ne ceset, ne de katiller gözükmüyordu!… Aşkları sır olmuştu Mevlana’yı sahiplenenler, Onu paylaşmak istemeyenler şehit etmişti Şems’i Aşkın doğasıydı en yakın çevrenin tahammülsüzlüğü!… Aşkın doğasıydı Firkat! Dünyada, ulaştığında seni neşelendiren ne varsa, o vuslat zamanında ondan ayrıldığını bir düşün!… Seni neşelendiren şeyle niceleri neşelendi, fakat sonunda rüzgar gibi geçti, sahibine vefa göstermedi Gönül: Sana da vefa etmez, seni de terk edip gider, o senden vaz geçmeden, sen ondan vaz geçmeye bak!…“Her şey fanidir… Ancak O’nun hakikati Bakî’dir! __________________ “Ömrün bitmiş, fakat sen yalvarmış yakarmışsın, sana bir gün daha verilmiş; işte şimdi öyle bir günde bulunuyorsun Öyle bir günde ne yapacaksan, her gün aynı gayretle o işe sarıl, öyle çalış, öyle ibadet et, öyle yaşa”