Elif Gibi Gülümseyelim Suskunluğa..

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-04-2012

Şimdi lâl zamanı

Kapat gözlerini

Kuyularda inleyen binlerce Yusuf'u saklıyorum

Sen ise sevdamızı demlemiş yavru ceylanlara içermektesin

Susuyorum Yunus'un dizlerine çökerek

Seni anıyorum Süleyman evrâdında

Sen ise dualarına beni katıp binlerce " lâm " iniltisine " Elif'i " katıyorsun

Yanıyorsun Mecnun'a yanan Leylâ gibi

Susuyorsun Yusuf’a susayan Züleyhâ gibi

Kanatıyorsun yüreğini korkusuzca bıçağa boynunu vuran Esmâ gibi

Durma şimdi

Ellerini aç gökyüzüne bir dua gibi

Yağ bozkırlarıma bir deryâ gibi

Boynunu bükme sakın

Ezberlese sonbahar senin narin bedenini

"
Nun " gibi dik dursun başın

Eğme diyorum sancağını

Aldırma ömrümüze biçilen hasrete

Aldırma bedenine vaat edilen miadı dolmuş hastalığa

Kan bürüse de gözlerimize

Hüzne sürgün edilse de vuslatımız

” Elif ” gibi gülümseyelim suskunluğa

Elif ki; ne yüce bir kelimedir Tur dağında

Unutma sevgili; hiçbir yara duasız bırakılmamıştır

Bırak aksın kanımız

Damlayan her kanın düştügü yerde binlerce " umut " inkişaf etsin

Etsin ki Cennet müjdelensin solgun yüzlerimin bayram sabahına Bırak hasret bize yüklensin

Her hasret cığlığı gömlegimizden damlasın

İsmail Sarıgen

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-04-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Elif Gibi Gülümseyelim Suskunluğa.. Şimdi lâl zamanı Kapat gözlerini Kuyularda inleyen binlerce Yusuf'u saklıyorum Sen ise sevdamızı demlemiş yavru ceylanlara içermektesin Susuyorum Yunus'un dizlerine çökerek Seni anıyorum Süleyman evrâdında Sen ise dualarına beni katıp binlerce " lâm " iniltisine " Elif'i " katıyorsun Yanıyorsun Mecnun'a yanan Leylâ gibi Susuyorsun Yusuf’a susayan Züleyhâ gibi Kanatıyorsun yüreğini korkusuzca bıçağa boynunu vuran Esmâ gibi Durma şimdi Ellerini aç gökyüzüne bir dua gibi Yağ bozkırlarıma bir deryâ gibi Boynunu bükme sakın Ezberlese sonbahar senin narin bedenini" Nun " gibi dik dursun başın Eğme diyorum sancağını Aldırma ömrümüze biçilen hasrete Aldırma bedenine vaat edilen miadı dolmuş hastalığaKan bürüse de gözlerimize Hüzne sürgün edilse de vuslatımız ” Elif ” gibi gülümseyelim suskunluğa Elif ki; ne yüce bir kelimedir Tur dağında Unutma sevgili; hiçbir yara duasız bırakılmamıştır Bırak aksın kanımız Damlayan her kanın düştügü yerde binlerce " umut " inkişaf etsin Etsin ki Cennet müjdelensin solgun yüzlerimin bayram sabahına Bırak hasret bize yüklensin Her hasret cığlığı gömlegimizden damlasın İsmail Sarıgen