Bu Âsilerin Şefaatçisi Ol!

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Bu âsilerin şefaatçisi ol!

Bir cuma günü, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin babası Bahaeddin Veled hazretleri Bağdad’da vaaz ediyordu

Mübarek zat, o kadar güzel şeyler söyledi ki, mecliste bulunanlar sohbetin tesiriyle kendilerinden geçtiler

Halife anlatılamayacak derecede ağladı

Vaaz sonunda Bahaeddin Veled hazretleri mübarek sarığını kaldırdı ve yüzünü halifeye çevirerek:

“MOĞOL ASKERLERİ GELİYOR!”

“Ey Abbas oğullarınının halefi! Şimdi sana bir haber veriyorum! Küçük gözlü olan ve etrafa ateş saçanlar (Moğol askerleri) geliyor

Allahü teâlânın takdirine göre, onlar seni şehit edecekler

Vaktine hazır ol, gaflet perdesini gönül gözünden kaldır, akıl kulağını aç, günahlarını bırakarak, Allahü teâlâya dönmeye çalış ve ondan mağfiret dilemekle meşgul ol!”

Bahaeddin Veled hazretleri daha Bağdad’dan hareket etmemişti ki, Cengiz’in beş yüz bine yakın askeriyle Belh’i muhasara ettiği ve Horasan’ın bu kadar şehrini yağmaladığı, sayısız esir aldığı haberi geldi

Cengiz Han, Belh üzerine yürüdüğü vakit, Belhliler büyük bir direnişle karşı koydular

Cengiz’in Tulihan’dan olan Çağatay adındaki oğlu bu savaşta öldürüldü

Bu, Cengiz Han’ın çok ağırına gitti

Büyük ve küçüklerden ele geçirdiklerini öldürmelerini, hâmile kadınların karınlarını yarmalarını, şehrin bütün hayvanlarını kesmelerini ve Belh’i yerle bir etmelerini emretti

Bunun üzerine Moğollar on iki bin mescidi ateşe verdiler

Mescidlerde bulunan on dört bin Mushâf-ı şerifi yaktılar

Elli bine yakın âlim, talebe ve hafızı katlettiler

İki yüz bin insanı diri diri toprağa gömdüler

Yağma ettiklerinin ve götürdüklerinin haddi hesabı yoktu

“BU FÂCİRLERİ ÖLDÜRÜNÜZ!”

Moğol askerinin yağma ve öldürmekle meşgul olduğu sırada, Bahaeddin Veled hazretlerinin talebelerinden bir derviş de orada idi

Belh’in bütün büyükleri feryad ederek onun yanına geldiler ve “Bizlerin affını Allahü teâlâdan dile! Zevk ve sefahata dalan bu âsilerin şefaatçisi ol da bu kaza belâ zulmetleri kaybolsun” dediler

Derviş o gece seher vaktine kadar uyumayarak Allahü teâlâya yalvarıp yakardı

Sabahleyin gaibden “Ey kâfirler! Hak yoldan sapan, günahlara dalmış olan bu fâcirleri öldürünüz” diye bir ses duyuldu

Derviş o zaman bunun umumi bir bela olduğunu anladı

Üç gün sonra o cemaati, içindeki iyilerle birlikte katlettiler

Hak teâlâ intikamın, kul eli ile alır/İlm-i hâli bilmeyenler, onu kul yaptı sanır!

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Bu Âsilerin Şefaatçisi Ol! Bu âsilerin şefaatçisi ol! Bir cuma günü, Mevlânâ Celâleddîn-i Rûmî’nin babası Bahaeddin Veled hazretleri Bağdad’da vaaz ediyordu Mübarek zat, o kadar güzel şeyler söyledi ki, mecliste bulunanlar sohbetin tesiriyle kendilerinden geçtiler Halife anlatılamayacak derecede ağladı Vaaz sonunda Bahaeddin Veled hazretleri mübarek sarığını kaldırdı ve yüzünü halifeye çevirerek: “MOĞOL ASKERLERİ GELİYOR!” “Ey Abbas oğullarınının halefi! Şimdi sana bir haber veriyorum! Küçük gözlü olan ve etrafa ateş saçanlar (Moğol askerleri) geliyor Allahü teâlânın takdirine göre, onlar seni şehit edecekler Vaktine hazır ol, gaflet perdesini gönül gözünden kaldır, akıl kulağını aç, günahlarını bırakarak, Allahü teâlâya dönmeye çalış ve ondan mağfiret dilemekle meşgul ol!” Bahaeddin Veled hazretleri daha Bağdad’dan hareket etmemişti ki, Cengiz’in beş yüz bine yakın askeriyle Belh’i muhasara ettiği ve Horasan’ın bu kadar şehrini yağmaladığı, sayısız esir aldığı haberi geldi Cengiz Han, Belh üzerine yürüdüğü vakit, Belhliler büyük bir direnişle karşı koydular Cengiz’in Tulihan’dan olan Çağatay adındaki oğlu bu savaşta öldürüldü Bu, Cengiz Han’ın çok ağırına gitti Büyük ve küçüklerden ele geçirdiklerini öldürmelerini, hâmile kadınların karınlarını yarmalarını, şehrin bütün hayvanlarını kesmelerini ve Belh’i yerle bir etmelerini emretti Bunun üzerine Moğollar on iki bin mescidi ateşe verdiler Mescidlerde bulunan on dört bin Mushâf-ı şerifi yaktılar Elli bine yakın âlim, talebe ve hafızı katlettiler İki yüz bin insanı diri diri toprağa gömdüler Yağma ettiklerinin ve götürdüklerinin haddi hesabı yoktu “BU FÂCİRLERİ ÖLDÜRÜNÜZ!” Moğol askerinin yağma ve öldürmekle meşgul olduğu sırada, Bahaeddin Veled hazretlerinin talebelerinden bir derviş de orada idi Belh’in bütün büyükleri feryad ederek onun yanına geldiler ve “Bizlerin affını Allahü teâlâdan dile! Zevk ve sefahata dalan bu âsilerin şefaatçisi ol da bu kaza belâ zulmetleri kaybolsun” dediler Derviş o gece seher vaktine kadar uyumayarak Allahü teâlâya yalvarıp yakardı Sabahleyin gaibden “Ey kâfirler! Hak yoldan sapan, günahlara dalmış olan bu fâcirleri öldürünüz” diye bir ses duyuldu Derviş o zaman bunun umumi bir bela olduğunu anladı Üç gün sonra o cemaati, içindeki iyilerle birlikte katlettiler Hak teâlâ intikamın, kul eli ile alır/İlm-i hâli bilmeyenler, onu kul yaptı sanır!