Mus’Ab Bin Umeyr “Radıyallahü Anh”

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Mus’ab bin Umeyr “radıyallahü anh”, Uhud Savaşında muhâcirlerin sancağını taşıyordu

O gün İbni Kamie onu Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” zannetti ve bir kılıç darbesiyle sağ kolunu kesip düşürdü

Mus’ab bin Umeyr sancağı sol eliyle tutup, meâl-i şerîfi (Muhammed “aleyhisselâm” ancak bir peygamberdir

) olan [Âl-i İmrân sûresinin 144’üncü] âyet-i kerîmesini okudu

İKİ KOLU DA KESİLMİŞTİ

İbni Kamie atlı idi

Geri dönüp bir kılıç darbesi dahâ vurarak sol kolunu da düşürdü

Mus’ab bin Umeyr sancağı pazuları arasında tutarak yere düşürmedi

Resûlullah efendimiz sancağı hazret-i Alî’ye “radıyallahü anh” verinceye kadar öyle tuttu

***

Eshâb-ı kirâm arasında Kuzman adında bir kimse vardı

Eshâb-ı kirâm Uhud Savaşına gidince, o Medîne’de kalıp savaşa katılmamıştı

Kadınlar “senin bizden farkın yok” deyince utanarak, gidip savaşa katıldı

Kuzman bunu bir onur meselesi haline getirdi; hemen cepheye koşarak ön safta yer tuttu

Hatta ilk oku o attı, sonra kılıcını çekerek herkesi hayran bırakan bir kahramanlık sergiledi

Müşriklerle şiddetle ve çok gayret göstererek savaşıyordu

Onun bu hâlini Resûlullah efendimize haber verdiler

“O, cehennem ehlindendir” buyurdu

Eshâb-ı kirâm hayret ettiler

Kuzman kendi kendine “kaçmaktan ölmek yeğdir” diyordu

“Ey Evs Hanedanı! Siz de benim yaptığım gibi, şeref ve şan için çarpışınız!” diyerek Eshab-ı kiramı harbe teşvik ediyordu

O kadar savaştı ki, müşriklerden Halid bin A’lem ve Velid bin Âs başta olmak üzere sekiz kişiyi öldürdü

Kendisi de birçok yerinden yaralandı

Eshâb-ı kirâmdan ba’zıları onu savaş sırasında yaralı hâlde görüp “şehîdlik sana âfiyet olsun ey Kuzman“ dediler

Bunun üzerine Kazman şöyle dedi:

“BEN, DİN İÇİN SAVAŞMIYORUM!”

-Yemîn ederim ki ben din için savaşmıyorum

Kureyş’in bize gâlib gelerek hurma bahçelerimizi harâb etmelerinden korktuğum için savaşıyorum, dedi!

Yaraları ona o kadar acı veriyordu ki, kılıcını göğsüne dayayıp kendini öldürdü

Eshâbdan ba’zıları onun durumunu bilmedikleri için Resûlullaha “Kuzman müşriklerden sekiz kişiyi öldürdü ve şehîd oldu” dediler

Resûlullah Efendimiz “Allahü teâlâ dilediğini yapar” buyurdu

Sonra Kuzman’ın gerçek hâlini açıklayıp, “Allahü teâlâ bu dîni fâcir kimselerle de elbette kuvvetlendirir” buyurdu

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Mus’Ab Bin Umeyr “Radıyallahü Anh” Mus’ab bin Umeyr “radıyallahü anh”, Uhud Savaşında muhâcirlerin sancağını taşıyordu O gün İbni Kamie onu Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” zannetti ve bir kılıç darbesiyle sağ kolunu kesip düşürdü Mus’ab bin Umeyr sancağı sol eliyle tutup, meâl-i şerîfi (Muhammed “aleyhisselâm” ancak bir peygamberdir) olan [Âl-i İmrân sûresinin 144’üncü] âyet-i kerîmesini okudu İKİ KOLU DA KESİLMİŞTİ İbni Kamie atlı idi Geri dönüp bir kılıç darbesi dahâ vurarak sol kolunu da düşürdü Mus’ab bin Umeyr sancağı pazuları arasında tutarak yere düşürmedi Resûlullah efendimiz sancağı hazret-i Alî’ye “radıyallahü anh” verinceye kadar öyle tuttu *** Eshâb-ı kirâm arasında Kuzman adında bir kimse vardı Eshâb-ı kirâm Uhud Savaşına gidince, o Medîne’de kalıp savaşa katılmamıştı Kadınlar “senin bizden farkın yok” deyince utanarak, gidip savaşa katıldı Kuzman bunu bir onur meselesi haline getirdi; hemen cepheye koşarak ön safta yer tuttu Hatta ilk oku o attı, sonra kılıcını çekerek herkesi hayran bırakan bir kahramanlık sergiledi Müşriklerle şiddetle ve çok gayret göstererek savaşıyordu Onun bu hâlini Resûlullah efendimize haber verdiler “O, cehennem ehlindendir” buyurdu Eshâb-ı kirâm hayret ettiler Kuzman kendi kendine “kaçmaktan ölmek yeğdir” diyordu “Ey Evs Hanedanı! Siz de benim yaptığım gibi, şeref ve şan için çarpışınız!” diyerek Eshab-ı kiramı harbe teşvik ediyordu O kadar savaştı ki, müşriklerden Halid bin A’lem ve Velid bin Âs başta olmak üzere sekiz kişiyi öldürdü Kendisi de birçok yerinden yaralandı Eshâb-ı kirâmdan ba’zıları onu savaş sırasında yaralı hâlde görüp “şehîdlik sana âfiyet olsun ey Kuzman“ dediler Bunun üzerine Kazman şöyle dedi: “BEN, DİN İÇİN SAVAŞMIYORUM!” -Yemîn ederim ki ben din için savaşmıyorum Kureyş’in bize gâlib gelerek hurma bahçelerimizi harâb etmelerinden korktuğum için savaşıyorum, dedi! Yaraları ona o kadar acı veriyordu ki, kılıcını göğsüne dayayıp kendini öldürdü Eshâbdan ba’zıları onun durumunu bilmedikleri için Resûlullaha “Kuzman müşriklerden sekiz kişiyi öldürdü ve şehîd oldu” dediler Resûlullah Efendimiz “Allahü teâlâ dilediğini yapar” buyurdu Sonra Kuzman’ın gerçek hâlini açıklayıp, “Allahü teâlâ bu dîni fâcir kimselerle de elbette kuvvetlendirir” buyurdu