İştahli

AYGIR İMAM
ştahli[/url]Sultan İbrahim’in saadetli padişahlık devrinde sarayda itibar gören bir cinci hoca varmış Aygır İmam derlermiş Öyle bir yermiş ki onun bulunduğu sofralarda bulunmak devrin ayrıcalığıymış

Sofranın zenginliğinden, bulunmazlığından değil Aygır İmam’ın yemek yiyişini seyretmek için

Bakın aradan üç yüz yıl geçmiş, adını hatırlayan yok Ancak “Aygır İmam” lakabı hâlâ maruf

Ölümü tartışmalıdır Padişah’ın seyrederken siniri bozuldu, bostancılara teslim edip boğdurdu da derler Yemek yerken çatladı da

İkincilerin tezine göre vüzeradan birinin evinde verilen bir iftar yemeğinde yemiş Allah yemiş Ne varsa silip süpürmüş

Vezirin diğer misafirleri “Daha yemeye gayretin var mıdır hoca efendi?” diye takıldıklarında inat yapmış

“Şimdi şuracıkta bir lenger sucuklu yumurta olsa da hakkından gelsek” deyivermiş


***
Baklava tepsisi büyüklüğündeki kalaylı bir sinide önce halis Kırım tereyağını eritmişler İki kangal sucuğu dilim dilim edip içine atmışlar ki her sucuk halkası tereyağının üzerinde sal gibi yüzmecesine

Üzerine de kırk adet günlük yumurta kırmışlar Yumurtanın akı beyaz, sarısı yumuşak kıvamdayken siniyi getirip Aygır İmam’ın önüne koymuşlar

İki teker taze somunu eliyle pare pare edip, sinideki yağa batıran Aygır İmam yemeye başlamış

O devirler “kalori hesabı” gibi caydırıcı şeyler de yok

Sucuğu, yumurtayı, ekmeği şamandra yaparak yağladığı lokmaları birer birer yutmuş

SEVGİLİ KULMUŞ
Yemeyi bitirdiğinde sininin yeni kalaylanmış gibi parladığını rivayet ederler

Aygır İmam cemaatin hayret dolu bakışları üzerindeyken “Bir de buzlu hoşaf olsaydı” demiş ama vezirin aşçısı daha birinci kaseyi getiremeden bir iki hık mık etmiş

“Eşhedüsü” ağzında yarım kalmış, oracıkta terk-i alem eylemiş

Ahali vefatına üzülmüş ama hem mübarek Ramazan’ın bir gününde ölmesine hem de iftar sofrasında rahmet-i rahmana kavuşmasına bakıp:

“Allah’ın sevdiği kulmuş ki mübarek günde yanına aldı” diye teselli bulmuş