Zaman Ömrümüzü Doğrayan Kılıç

Rabia SULUK

Saatleri Ayarlama Enstitüsü” adlı eserinde Ahmet Hamdi Tanpınar şöyle bir cümle sarf ediyor: “Hepimiz ömrümüzün kısalığından şikayet ederiz; fakat gün denen şeyi bir an evvel ve farkına varmadan harcamak için neler yapmayız?”

Bir saat sonra öleceğini öğrenen kişi için o bir saatin her saniyesi ne anlama gelir? Bol keseden savrulan saatler gibi görülebilir mi? Evet, elimizde ne kadarının kaldığını asla bilemeyeceğimiz ömür sermayesini hoyratça kullanıyoruz Oysa dünyada nefeslerimiz dahi sayılı Anların her biri elmas kıymetinde desek abartmayız gerçekte Çünkü onları kullanarak ebedi bir bina inşa ediyoruz

EY ZAMAN, NEREYE KOŞUYORSUN?

Ses verebilseydi zaman, herhalde “ölüme koşuyorum” derdi Hadis-i şerifte “…Ansızın hazırlıksız bir şekilde yakalanmadan, pişmanlığın fayda vermeyeceği gün gelmeden, kalem kaldırılmadan önce, menzile ulaştıracak bir azıkla yola çıkın” buyruluyor Hayatta çoğu şeyin telafisi mümkün olabilir Kaybettiğiniz sağlığınıza dahi belki bir tedaviyle kısmen de olsa yeniden kavuşabilirsiniz Ama giden zamanı, geri getirmenin imkanı yok Çünkü anlarımız doğduğu anda ölüyor, bir daha dirilmemek üzere yok oluyor Peki, zamanı ne kadar önemsiyoruz?

Efendimiz (sav) “İnsanların en karlısı ömrü uzun, ameli güzel olandır” buyuruyor (Tirmizi) Belki ömrümüzün uzun olması elimizde değil, ama onu güzelliklerle doldurmak elimizde Aslına bakarsanız onu iyiliklerle doldurmadıktan sonra uzun zamanlı sermaye de insana ancak yük getiriyor Zenginlik nimetiyle azmak gibi O nedenle çok yaşayanları değil, saçını Allah yolunda ağartanları övüyor Efendimiz (sav)

Hemen herkes bir gün iyi olmayı, güzel işler yapmayı düşleyerek yaşar İyi bir şeyler yapacağızdır ama şimdi değil, daha vakti gelmemiştir Henüz zamana ihtiyacımız vardır Oysa insanın bu zaafını bilen Efendimiz bizi bu konuda da uyarıyor: “İşlerini tehir edenler, ileriye atanlar helak oldular, mahvoldular” Ayrıca sadece geçmişe veya geleceğe yönelerek yaşamak, içinde bulunduğumuz anı değerlendirememeye sebep olur Dem bu demdir Ne yapacaksak şimdi yapmak gerek

ZAMAN AKÇESİNİ KULLANIRKEN TİTİZLENELİM

Cüneydi Bağdadi der ki; “Vakit sermayeni iyi kullan O bir kere ele geçer; kaçırdın mı bir daha ebediyen ele geçiremezsin Kainatta vakitten daha kıymetli bir servet yoktur” Cimrilik övülmez ama zamanı harcarken biraz daha cimri olalım Her anı kuruş kuruş sayar gibi Allah’ın üzerimize doğdurduğu her yeni gün bizim için büyük bir ikram Bu ikramı paçavraya çevirip çöpleştirmeyelim

Hasan Basri (ks) sahabe-i kiramın bu konudaki hassasiyetini şöyle anlatır: “Ben öyle insanlara ulaştım ki, sizin elinizdeki altın ve gümüşü koruduğunuzdan daha fazla vakitlerini koruyor ve boşa harcamaktan sakınıyorlardı Sizden biriniz nasıl iyi bir kazanç getirmeyen yerlere altın ve gümüşünü harcamıyorsa, onlar da zamanlarını öyle titizlikle koruyor, bir nefesini dahi zayi etmiyor, vakitlerini Allah’a itaatin dışında asla kullanmıyorlardı” O kadar ki Hz Ali (kv), Hz Fatma’ya (ra); “Yemek yaptığın vakit sulu ve hafif yemekler yap ki, fazla çiğneme derdi olmasın Çünkü sulu yemek tez yenir, kuru yemeği çok çiğnemek gerekir İkisi arasında elli defa zikir ve tespih farkı vardır Yemek başında çok bekleyip hayırlı işlerden geri kalmayalım” demiştir (İbn Acibe)

Merhum Elmalılı, Asr suresini açıklarken şunları belirtiyor: “…Karsız geçen her an, o güzel sermayeden heder edilen bir ziyan, bir hüsrandır… Mutasavvıflar, ‘Sofî, ibnü’l-vakt (vaktin oğlu) olmalıdır, yani ömrünün ve özellikle fiilen içinde bulunduğu vaktin kıymetini bilmeli ve onunla yarın ahireti için ne kar, ne hayır edebilmek mümkün ise onu kazanmaya çalışmalıdır’ demişlerdir… Asra yemin edilmesinde mühim manalar vardır: …O şaşılacak olan asra, zamana iyi dikkat ediniz Çünkü o geçtikçe insan büyüyorum, çoğalıyorum, yaşıyorum zannıyla sevinir, halbuki o asır devamlı onun ömrünü yemekte, o geçen gece ve gündüz vücudunu kemirmekte ve bu şekilde o, her an zarar içinde kalmaktadır Ancak iman edip de güzel ameller yapanlar müstesnadır Onlar zarar etmez, kar ederler”

ZAMAN BİR KILIÇ OLMUŞ ÖMRÜMÜZÜ SANİYE SANİYE KIRPIYOR

Geçen zaman ya boşa, günaha harcanarak geçmiştir, dolayısıyla zarar edilmiştir; ya da bir hayırla geçirilip kar edilmiştir Büyükler daha güzeliyle doldurulmayan zamanı mubah işlerle uğraşılsa bile bir tür ziyan olarak görüyorlar Ne yapıp edip onu güzel şeylerle doldurmak lazım Mesela her giden andaki meşguliyetleri niyetle ibadete çevirip kazanç elde edebiliriz

Ömürler yaradılış gayesinden gafil bitirilirse, telafisi mümkün olmayan bir pişmanlık ve hasret kaçınılmaz olur Henüz hayattayken; birkaç sayfa fazla Kur’an okumak, kendi ellerimizle sadaka vermek, son günümüzdeymişçesine insanlara sevgiyle, merhametle bakmak, onları incitmeyerek güzel sözler söylemek, bir kez daha fazla “Allah” demek, “Rabbim!” deyip secdeye kapanmak, henüz elimizde imkan varken günahlarımıza pişman olmak, iyi olmak ve iyilik yapmak fırsatını kaçırmayalım Unutmayalım ki, nasıl bugün kabirdekiler bize gıptayla bakıyorlarsa, biz de bir gün üzerimizde gezenlere gıptayla bakacağız Pişman olmamak için koşuşturmalarımıza biraz ara vererek, soluklanıp şöyle bir düşünelim; heybemizde neler var? Zaman, kılıcıyla ömrümüzün geçen kısmını doğramışken biz neler yapmışız; halihazırda nelerle meşgulüz?