İyiliği Yaymaya Çalışalım

İyiliği yaymaya çalışalım

Günah, tarihin hiçbir döneminde bugünkü kadar “kutsanmamıştı” Çevremize baktığımızda hepimizi dünya ve ahiret felaketine götürecek en pespaye haller insanlar ve çeşitli iletişim vasıtalarıyla normalleştiriliyor ve neredeyse yapılması emrediliyor İyilik ve güzellikler ise sürekli kınanabiliyor “İyiliği emretmek, kötülükten sakındırmak” demek olan “emr-i bi’l-ma’ruf, nehy-i ani’l münker” ise şuurlu bir mü’minin vasfıdır Bunu önce kendi nefsinde uygular sonra sırasıyla, gücü ve şartları nisbetinde çevresinde de hakim kılmaya çalışır Bir konuşma ortamında eğer “içki, fuhuş, kumar, hırsızlık, yolsuzluk, rüşvet, zina” gibi konular ballandıra ballandıra anlatılıyor ve mü’min orada bulunuyorsa, önce ikaz eder Dinlenmiyorsa kendisi artık o ortamda kalmaz Eğer ortamı da terk edemiyorsa kalbini Allah’a yöneltip, işi sahibine havale edip susar Ama kişi sorumluluk sahibi bir idareci ve bu pespaye sohbeti yapanlar da onun elemanları ise onları münasip bir dille ikaz edip susturmak o kişinin üstüne vazifedir Tabii burada “üslup ve tarz” önemlidir Tatlı dil her zaman ikna edici ve tercih edilen bir yöntemdir
İşlenen günah eğer anlatılmaz ve gizlenirse “bir” olarak kalır ve umulur ki tövbe etmemiz neticesinde Rabbimiz Settar ismi gereği örtüp, bizi affedebilir Ama Gayretullah’a dokunan şey, o pis fiil veya davranışın “reklam” edilmesi, anlatılması, saf zihinlerin bulandırılması ve günahın yayılmasıdır; aslen bunun da yapılmaması gerekir

emeğine ve yüreğine sağlık, çok beğendim çok anlamlı bir yazı olmuş
teşekkürler