Bir Ayrılış Hikayesi |
07-11-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Bir Ayrılış HikayesiErkek kadına dedi ki: -Seni seviyorum, ama nasıl? avuçlarımda camdan bir parça gibi kalbimi sıkıp parmaklarımı kanatarak kırasıya, çıldırasıya Erkek kadına dedi ki: -Seni seviyorum, ama nasıl? kilometrelerce derin, kilometrelerce dümdüz, yüzde yüz, yüzde bin beş yüz yüzde hudutsuz kere yüz Kadın erkeğe dedi ki: -Baktım dudağımla, yüreğimle, kafamla; severek, korkarak, eğilerek, dudağına, yüreğine, kafana Şimdi ne söylüyorsam karanlıkta bir fısıltı gibi sen öğrettin bana Ve artık biliyorum: Toprağın Yüzü güneşli bir ana gibi En son, en güzel çocuğunu emzirdiğini Fakat neyleyim saçlarım dolanmış ölmekte olanın parmaklarına başımı kurtarmam kâbil değil! Sen yürümelisin, yeni doğan çocuğun gözlerine bakarak Sen yürümelisin, beni bırakarak Kadın sustu SARILDILAR Bir kitap düştü yere Kapandı bir pencere AYRILDILAR Nazım HİKMET |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|