Karanlık Sevda Adamı

Karanlıklara yolalan isimsiz vagonlardın sen;ölüm koltuklarına oturttugun sevdanın yolcularıylaKaranlık kuyularında bogazladıgın sevginin, cansız sözcükleri akardı dudaklarındanAcıtırdın kelimelerinle, ölmüş sevdaların kimliksiz ruhlarınıKinlerini,nefretlerini kusardı yalan bakışlarınSözde sevmişliklerine adamıştın sen tüm yalan sevdalarını

Hiç sevilmemiş olmanın,arzulanmamış olmanın kini batardı yüreğineKalbin acıdıkça gururunun ardına saklanırdı gözyaşlarınAkmamış duyguların sellerde boğulurdu her gece

Ve öksüz kalırdı sevgiye adananlarVe sen sevdaları gömerdin her gece,tavanına asılı kalan bakışlarınla soğuk yatagındaArzuların kinin olurdu,kinin nefretin,nefretin gururun

Ve yeni yüreklere yelken açardınİçlerinde biriktirdikleri sevgiye ait ne varsa çalmak için

Yorgun kalplerde bıraktıgın kırıklarla şahlanırdı,adına gurur koyduğun yalanınSessiz kahkahalar atardın, her yaraladığın yüreğin ardındaKahkahaların yankılanırdı hüzne boyadıgın evinin duvarlarında


Sen, sadece karanlıklar dünyasının sahte sevda adamıydınHer gece karanlık gölgelerini davet ettiğin sevda gömme törenlerinde uzaktan seyrettiğim Şehrimden sevgi sözcüklerini çalan karanlık sevda adamı