Çocuk Terbiyesinin Önemi

Çocuk Terbiyesinin Önemi


Genç bir yazarın bizzat uyguladığı çocuk terbiyesi ile ilgili hususların özeti şöyledir:

* Çocuğa dert ve sıkıntılar söylenmemeli, neşe ve sevincimizi anlatabiliriz

* Çocuğu aileden birisi azarlarsa, diğeri ona arka çıkmamalı

* Onun yanında hep güler yüzlü olmaya çalışmalı Üzüntülü isek çocuk hemen etkilenir

* Onu başkalarının yanında azarlamamalı

* Kusurlarını kabul etmesi öğretilmeli Kusurlarını bilip yapmamaya çalışması hayatta başarılı olmasına sebep olur

* Çocuğu yalancılıkla suçlamamalı

* Kardeşler arasında ayırım yapmamalı

* Kibrin kötülüğü anlatılıp kibirlenmesi önlenmeli

* Çocuğun yanlışları olur Hemen cezalandırmamalı Yanlışı izah edilmeli, zararı anlatılmalı

* ''Sen adam olmazsın'', ''Senden köy kasaba olmaz' gibi suçlamalardan kaçmalı Bunlar, çocuğun kendine güvenini azaltır, kişilik sahibi olmasını engeller

* Çocuk büyükleri taklit eder Bunun için onlara iyi örnek olmalı

* Çocuğun sevilmeye, oynamaya sohbete ihtiyacı vardır Çocuk kendisine soğuk, sert, kaba ve kırıcı davranan büyüklerinin kendisini sevmediğini zannedip bunalıma girer Bu sebeple onlara şefkatli, güler yüzlü davranmalı

* Çocuğa nasihat vermek yerine bizzat uygulamalı iş yaptırmak daha uygun olur Mesela yemekten önce ellerini yıka diye yüz defa demektense, birkaç defa, hadi ellerimizi yıkayalım diyerek birlikte yapmaya çalışmak daha etkili olur

* Ona verilen işi takip etmeli, yapıp yapmadığını kontrol etmeli ki, takip edildiğini bilsin

* Çocuğun yapmayacağı bilinen şeyleri söylememeli Yapacağı şeyleri de artık yapmaz

* Evliya menkıbelerinin, çocuğun zekasının gelişmesinde ve onlardan alacağı derste rolü büyüktür Bunlar hassas şekilde seçilip anlatmalı

* Yerine getiremeyeceğimiz sözü vermemeliyiz Bunlar söz verir yapmaz dedirtmemeli

* (Kişinin dini arkadaşının dini gibi olur) hadis-i şerifi esas alınmalı, iyi arkadaş edinmesi sağlanmalı

* (Çocuktan al haberi) sözünü unutmamalı, sırlarımızı çocuğa duyurmamalı

* Çocuğa karşı ne kadar sabırlı ve anlayışlı olursak o kadar başarılı oluruz

* Sözlerine önem verilmeyen veya sürekli eleştirilen çocuk; suskun, içine kapanık, güvensiz, huysuz ve saldırgan olur

* Onun yanında başkaları kötülenmemeli

* Hep ****** kullanılarak çocuğu yönlendirmeye çalışan ana baba; çocuğun korku içinde asabi ve saldırgan olmasına, kendi problemlerini ****** yoluyla çözmeye çalışmasına sebep olur

* Çocuğun yüzüne ve başına kesinlikle vurmamalı

* Çocuğa söylenecek sözden çok ne zaman ve nasıl söylediğiniz önemlidir

* İyi iş ve davranışları ödüllendirilmeli, kötülerinin ise zararı tatlı dille anlatılmalı

* Tenkit gibi aşırı takdir de uygun değildir Aşırı sevgi ve takdir, çocuğu şımartabilir

* Çocuğu suçlamak, lakap takmak, alay etmek, tehdit etmek uygun değildir Git gel gibi emir yerine gider misin, gelir misin gibi ifadeler kullanmalı

* Çocuk edepli konuşmalı “Lütfen, teşekkür ederim, özür dilerim, peki efendim” gibi kelimeler kullanmasını öğretmeli

* Hatalı olunca hatamızı kabul edip özür dilememiz, onun da hatası olursa özür dilemeyi öğrenmesine yol açar