BEBEK İSİMLERİ-erkek Geldik.com ÖZEL

DAĞHAN: Oğuz tanrılarından biri; Yerkabuğunun çıkıntılı bölümleri; Eski Türklerde dağ tanrısı

DALAY: Deniz

DALGA: Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi; Hareketli su kütlesi

DARCAN: Sabırsız, aceleci

DEĞER: Yüksek nitelikleri olan kimse

DEHA: İnsan zekasının ulaştığı en yüksek nokta

DEMİR: Yeraltından çıkarılan işlemeye çok elverişli bir metal

DENİZ: Yerkabuğunun çukur bölümlerini kaplayan birbirine bağlantılı tuzlu su yığını; derya

DENİZ HAN: DENİZ+HAN

DERİN: Çok gelişmiş, çok ilerlemiş

DERMAN: Güç

DESTAN: Efsane

DEVRAN: Zaman; devir

DEVRİM: Hızlı,geniş kapsamlı niteliksel değişim

DİNÇ: Güçlü ve sağlıklı kimse

DİRİM: Yaşama gücü

DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; tabiat

DOĞAÇ: Önceden düşünülüp hazırlanmadan ortaya çıkan düşünce, eylem

DOĞAN: Kartalgillerden alıştırılarak kuş avında kullanılan yırtıcı bir kuş

DOĞANHAN: Doğan kuşu gibi çevik ve atılgan han

DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön, şark

DOĞUKAN: Doğu halkından olan

DONAT: Giyindir, teçhiz et anlamında

DORUK: Zirve, dağların en yüksek yeri

DORUKHAN: Hanlar hanı (Öneren: Bahar Hamarat)

DUMAN: Bir maddenin yanmasıyla çıkan renkli gaz

DURU: Berrak,saf

DURUL: Berrak duruma gel anlamında

DÜNYA: İçinde yaşadığımız gezegen

ÇAĞ: Başı ve sonu belli olan ve belli bir özellik taşıyan zaman dilimi

ÇAĞAN: Bayram; Doğan kuşu

ÇAĞATAY: Cengizhan'ın ikinci oğlunun adı

ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış

ÇAĞDAŞ: Çağın koşullarına uyguna uygun; Aynı çağda yaşayan

ÇAĞHAN: Çağın hanı; Çağdaş han

ÇAĞIL: Çağlamak eyleminden çağıl; Küçük taş parçacıkları, çakıl

ÇAĞIN: Yıldırım; Çağa ilişkin

ÇAĞLAR: Çağlayan, çağlayıp akan; Şelale

ÇAĞLAYAN: Köpürerek yüksekten düşen su

ÇAĞRI: Davet

ÇAKABEY: Oğuzlarda bir Türk beyi

ÇAKIR: Göz rengi mavi, benekli

ÇELİK: Özel bir metal alaşımı; Sağlam

ÇETİN: Çözümlemesi güç olan

ÇEVİK: Çabuklukla davranan

ÇINAR: Uzun ömürlü bir ağaç cinsi

ÇIVGIN: Rüzgar ve karla karışık yağan yağmur

ÇOLPAN: Gözleri uzağı iyi gören; Çoban yıldızı

CAN: Yaşamı sağladığına ve ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan soyut varlık

CANALP: CAN+ALP=Cana yakın, sevimli yiğit

CANBERK: Sağlam, canlı, metin

CANDAŞ: Candan, değerli dost

CEM: Hükümdar,şah

CEMRE: Şubat ayında birer hafta aralıklarla önce havada, sonra suda ve en sonra toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi: "Bu cemre sözü Arapça kor ateş manasındadır"

CENK: Savaş

CESUR: Cesaretli,gözüpek,korkusuz

CEYHAN: Akdeniz bölgesinde bir nehir

CİHAN: Dünya

CÖMERT: Eliaçık

CUMHUR: Topluluk,kalabalık

CÜNEYT: İyi ata binen binici

BABÜR: Büyük Moğol devletini kuran hükümdarın adı

BAHA: Değer, kıymet, üstünlük

BAHADIR: Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi

BALKAN: Sarp ve ormanlık sıradağlar

BALKAR: Kafkasya'da yaşayan Kıpkaç'ların bir kolu

BALKIR: Şimşek

BARAN: Direnci kıran, ulu, yüksek

BARBAROS: Avrupalılar tarafından Hayrettin Paşa'ya verilen isim

BARIŞ: Savaşın bittiğinin bir anlaşmayla belirlenmesinden sonraki durum

BARLAS: Cenkçi, savaşçı

BARTU: En eski Türk hanlarından biri

BAŞAR: Başarılı ol anlamında

BATIN: Karın, kuşak, nesil

BATU: Güçlü, kuvvetli

BATUHAN: Batının hanı; Güçlü, kuvvetli han

BATUR: Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi

BATURALP: Yiğitler yiğidi

BAYHAN: Zengin han, soylu han; Beyhan

BAYKAL: Zengin kal, varlıklı kal anlamında; Deniz

BAYPARS: Zengin ve kaplan gibi

BAYÜLKEN: Yüce insan

BEDİZ: Resim, tasvir, süs

BEHA: Ender, zor bulunan

BEHİÇ: Şen, güler yüzlü

BELEN: Bel, geçit, iki dağ arasından geçen yol

BELGİ: İşaret, bellenecek şeye konulan im

BENGİ: Ölümsüz, hep kalacak olan

BENGİSU: Ölümsüzlük suyu

BERA: İlim ve cemalde üstünlük

BERAT: Birine nişan, madalya veya herhangi bir ayrıcalık verildiğini bildiren belge

BERK: Sert ,sıkı ,sağlam

BERKAY: Güçlü ve ay gibi

BERKE: Altın ordu Hükümdarı

BERKİN: Çok kuvvetli, pekiştirilmiş

BERTAN: BER+TAN=Tan yemişi

BESİM: Güleç

BETİM: Kişi veya olayları gözde canlandırma, tasvir

BİLGE: Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kişi

BİLGEHAN: Bilgili ve soylu kişi; Göktürk imparatorlarından birinin adı

BİLGİN: Herhangi bir konuda derin bilgisi olan

BİRANT: BİR+ANT= tek yemin

BİRGE: Hep beraber anlamında

BİRGEN: Yalnız, yalnızlığa alışkın

BİRHAN: Tek han, biricik han

BİRKAN: BİR+KAN= soyu tek

BORA: Yağmurdan önceki kısa ve sert yel

BORAN: Gök gürültülü sağanak yağış

BUĞRA: İki hörgüçlü,iri deve

BUĞRAHAN: ilk Müslüman Türk hakanı olan " satuk buğra han" adının birincisi Kara hanlılar devrinde yaşamış ve topluca Türklerin toplu halde Müslüman olmasına vesile olmuştur

BULUT: Havada asılı durumdaki su damlacıkları topluluğu

BURAĞAN: Kısa süreli ,güçlü yel

BURAK: Kişinin ruh durumu; Hz Muhammed'in Kudüs'te dağa çıkarken bindiği at benzeri hayvan

BURÇAK: Baklagillerden bir bitki

BURKHAN: Heykel

ACAR: Atılgan,çevik, Gürcü soyundan

ACUN: Evren, kainat

ABDULLAH: Allahın kulu

ADAL: Ün kazan

ADAR: Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı; olgunluk, erginlik; omuzdaş

ADNAN: İnsanlardan üstün olan; Vatan tutmak; Cennetin orta yerinin adı

ADSAY: Moğol hakanlarından biri (Ölümü434)

AFŞİN: Zırh,silah; Sultan Alparslan'ın komutanlarından biri

AHSEN: En güzel

AKAL: Beyaz ve kırmızı

AKAN: Akmakta olan

AKANAY: Akıp giden ay

AKARSU: Sürekli akıp giden su

AKDORA: Karlı dağın doruk noktası

AKEL: Eli uğurlu anlamında

AKIN: Düşman topraklarına yapılan saldırı Birşeyin ardıarkası kesilmeyen geliş durumunda olması

AKINALP: Savaşan yiğit kişi

AKGİRAY:Temiz ve yaraşır

AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün

AKSOY: Temizsoy, paksoy; Uğurlu soy, kutlu soy

AKSU: Kayalardan sızan tatlı ve duru su Anadolu'da birçok akarsu ve yer adı

AKTAN: Ak renkli tan, kutlu tan, uğurlu tan

AKTUĞ: Beyaz renkli tuğ; Kutlu tuğ, uğurlu tuğ

ALANER: Alan eri, meydan yiğidi

ALATAN: Güneşin doğuşundan önceki vakit

ALATUĞ: Alaca renkli tuğ

ALAZ: Yanan bir şeyin yayılan alevi

ALDENİZ: Kızıldeniz, al renkli deniz

ALDOĞAN: Al renkli doğan kuşu

ALEMDAR: Sancak ya da bayrak taşıyan

ALGAN: Kentleri, ülkeleri ele geçiren, alan

ALGÜN: Kızıl gün; kızıl renkli güneş

ALİ: Yüksek,büyük

ALİCAN: Ali+Can: üstün yaradılışlı yüce kişi

ALİHAN: Ali+Han

ALİNUR: Ali+Nur

ALİZE: Bir rüzgar adı

ALKAN: Al renkli kan, temiz kan

ALKANALP: Al kanlı yiğit

ALKIM: Gökkuşağı

ALKOR: Al renk almış kor ateş

ALP: Büyük işler başaran; yiğit

ALPAY: Cesur, ay gibi parlak, yiğit

ALPER: Yiğit er

ALPEREN: Ermiş yiğit, ermiş kahraman

ALPERGİN: Yiğit ve olgun, ermiş

ALTAN: Hakan'lara verilen san, güneişn doğarken ufka yaydığı kızıl renk

ALTUNA: Tuna ırmağının gün batarken aldığı durum için Osmanlılar'ın verdiği ad

AMİL: Etken, etmen

ANDAÇ: Anılar, hatıralar

ANGIN: Ünlü, tanınmış

ANIL: "Başkaları tarafından sözün edilsin", sakin, yavaş, ağır

ARAS: Bir ırmak adı

ARDA: Meriç ırmağının bir kolu; Sonra gelen; İşaret olarak yere dikilen nişan değneği

ARDAHAN: Arda+HAN; Doğu Anadolu'da bir ilimiz

ARDIÇ: Yemişleri ilaç olarak kullanılan ağaç

ARCEM: Ar+Cem (Namuslu, arlı hükümdar, padişah)

ARGUN: Gizli, saklı, arınmış Kamıştan yapılmış bir çalgı; Vahşi hayvan

ARIN: Arınmak eyleminden arın; sade ol

ARKAY: Yükselmek, göğe doğru çıkmak Her yana çıkık durmak

ARKIN: Yavaş, ağır, sakin

ARMAĞAN: Ödül

ARMAN: Kutsal rüya, ermek istenilen şey, arzu

ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan

ASLAN: Güçlü ve yırtıcı bir hayvan Gürbüz ve yiğit kişi

AŞKIN: Aşmış, ileri

ATA: Dede ve büyükbabalardan herbiri

ATABEK: Selçuklularda şehzadelerin eğitimcisi

ATAHAN: Soyu hükümdarlardan gelen

ATAÇ: Atalardan gelen

ATALAY: Ünlü, soylu, tanınmış

ATANER: Baban, atan, soyun yiğit anlamında

ATA OL: Yüce bir insan ol

ATASAGUN: Doktor, hekim

ATASOY: Ecdadı soylu

ATEŞ: Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla ortaya çıkan ısı ve ışık

ATİK: Çabuk davranan, çevik

ATIL: Bir amaca doğru hızla ilerleme (A harfi uzatılarak okunmalıdır, aksi halde atıl durağan anlamına gelir)

ATILAY: İleri atılan

ATILGAN: Girişken, hevesli

ATİLLA: Hun hükümdarı (Attila olarak yazılan şekli de türkçedir)

AYAZ: Hava ve gece için soğuk

AYBARS: Ay gibi parlak, pars gibi çevik ve güçlü Hun Hükümdarı Atilla'nın amcası

AYBERK: Güçlü ışığı olan ay

AYDEMİR: Yüzü kavisli bir çeşit keser

AYDOĞA: Ay doğsun anlamında

AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında

AYERDEM: Ay+Erdem

AYGEN: Dost, gönüldeş

AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay

AYTAÇ: Ay+Taç

AYTAN: Ay+Tan

AYTAŞ: Ay gibi parlak ve sert

AYTEK: Ay+Tek

AYTUĞ: Ay gibi parlak tuğ

AYVAZ: Savaş gemilerinde cerrah yamağı

AZAD: Özgür, kurtulmuş, başına buyruk anlamında

AZER: Ateş

DAĞHAN: Oğuz tanrılarından biri; Yerkabuğunun çıkıntılı bölümleri; Eski Türklerde dağ tanrısı

DALAY: Deniz

DALGA: Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi; Hareketli su kütlesi

DARCAN: Sabırsız, aceleci

DEĞER: Yüksek nitelikleri olan kimse

DEHA: İnsan zekasının ulaştığı en yüksek nokta

DEMİR: Yeraltından çıkarılan işlemeye çok elverişli bir metal

DENİZ: Yerkabuğunun çukur bölümlerini kaplayan birbirine bağlantılı tuzlu su yığını; derya

DENİZ HAN: DENİZ+HAN

DERİN: Çok gelişmiş, çok ilerlemiş

DERMAN: Güç

DESTAN: Efsane

DEVRAN: Zaman; devir

DEVRİM: Hızlı,geniş kapsamlı niteliksel değişim

DİNÇ: Güçlü ve sağlıklı kimse

DİRİM: Yaşama gücü

DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; tabiat

DOĞAÇ: Önceden düşünülüp hazırlanmadan ortaya çıkan düşünce, eylem

DOĞAN: Kartalgillerden alıştırılarak kuş avında kullanılan yırtıcı bir kuş

DOĞANHAN: Doğan kuşu gibi çevik ve atılgan han

DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön, şark

DOĞUKAN: Doğu halkından olan

DONAT: Giyindir, teçhiz et anlamında

DORUK: Zirve, dağların en yüksek yeri

DORUKHAN: Hanlar hanı (Öneren: Bahar Hamarat)

DUMAN: Bir maddenin yanmasıyla çıkan renkli gaz

DURU: Berrak,saf

DURUL: Berrak duruma gel anlamında

DÜNYA: İçinde yaşadığımız gezegen

ÇAĞ: Başı ve sonu belli olan ve belli bir özellik taşıyan zaman dilimi

ÇAĞAN: Bayram; Doğan kuşu

ÇAĞATAY: Cengizhan'ın ikinci oğlunun adı

ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış

ÇAĞDAŞ: Çağın koşullarına uyguna uygun; Aynı çağda yaşayan

ÇAĞHAN: Çağın hanı; Çağdaş han

ÇAĞIL: Çağlamak eyleminden çağıl; Küçük taş parçacıkları, çakıl

ÇAĞIN: Yıldırım; Çağa ilişkin

ÇAĞLAR: Çağlayan, çağlayıp akan; Şelale

ÇAĞLAYAN: Köpürerek yüksekten düşen su

ÇAĞRI: Davet

ÇAKABEY: Oğuzlarda bir Türk beyi

ÇAKIR: Göz rengi mavi, benekli

ÇELİK: Özel bir metal alaşımı; Sağlam

ÇETİN: Çözümlemesi güç olan

ÇEVİK: Çabuklukla davranan

ÇINAR: Uzun ömürlü bir ağaç cinsi

ÇIVGIN: Rüzgar ve karla karışık yağan yağmur

ÇOLPAN: Gözleri uzağı iyi gören; Çoban yıldızı

CAN: Yaşamı sağladığına ve ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan soyut varlık

CANALP: CAN+ALP=Cana yakın, sevimli yiğit

CANBERK: Sağlam, canlı, metin

CANDAŞ: Candan, değerli dost

CEM: Hükümdar,şah

CEMRE: Şubat ayında birer hafta aralıklarla önce havada, sonra suda ve en sonra toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi: "Bu cemre sözü Arapça kor ateş manasındadır"

CENK: Savaş

CESUR: Cesaretli,gözüpek,korkusuz

CEYHAN: Akdeniz bölgesinde bir nehir

CİHAN: Dünya

CÖMERT: Eliaçık

CUMHUR: Topluluk,kalabalık

CÜNEYT: İyi ata binen binici

BABÜR: Büyük Moğol devletini kuran hükümdarın adı

BAHA: Değer, kıymet, üstünlük

BAHADIR: Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi

BALKAN: Sarp ve ormanlık sıradağlar

BALKAR: Kafkasya'da yaşayan Kıpkaç'ların bir kolu

BALKIR: Şimşek

BARAN: Direnci kıran, ulu, yüksek

BARBAROS: Avrupalılar tarafından Hayrettin Paşa'ya verilen isim

BARIŞ: Savaşın bittiğinin bir anlaşmayla belirlenmesinden sonraki durum

BARLAS: Cenkçi, savaşçı

BARTU: En eski Türk hanlarından biri

BAŞAR: Başarılı ol anlamında

BATIN: Karın, kuşak, nesil

BATU: Güçlü, kuvvetli

BATUHAN: Batının hanı; Güçlü, kuvvetli han

BATUR: Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi

BATURALP: Yiğitler yiğidi

BAYHAN: Zengin han, soylu han; Beyhan

BAYKAL: Zengin kal, varlıklı kal anlamında; Deniz

BAYPARS: Zengin ve kaplan gibi

BAYÜLKEN: Yüce insan

BEDİZ: Resim, tasvir, süs

BEHA: Ender, zor bulunan

BEHİÇ: Şen, güler yüzlü

BELEN: Bel, geçit, iki dağ arasından geçen yol

BELGİ: İşaret, bellenecek şeye konulan im

BENGİ: Ölümsüz, hep kalacak olan

BENGİSU: Ölümsüzlük suyu

BERA: İlim ve cemalde üstünlük

BERAT: Birine nişan, madalya veya herhangi bir ayrıcalık verildiğini bildiren belge

BERK: Sert ,sıkı ,sağlam

BERKAY: Güçlü ve ay gibi

BERKE: Altın ordu Hükümdarı

BERKİN: Çok kuvvetli, pekiştirilmiş

BERTAN: BER+TAN=Tan yemişi

BESİM: Güleç

BETİM: Kişi veya olayları gözde canlandırma, tasvir

BİLGE: Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kişi

BİLGEHAN: Bilgili ve soylu kişi; Göktürk imparatorlarından birinin adı

BİLGİN: Herhangi bir konuda derin bilgisi olan

BİRANT: BİR+ANT= tek yemin

BİRGE: Hep beraber anlamında

BİRGEN: Yalnız, yalnızlığa alışkın

BİRHAN: Tek han, biricik han

BİRKAN: BİR+KAN= soyu tek

BORA: Yağmurdan önceki kısa ve sert yel

BORAN: Gök gürültülü sağanak yağış

BUĞRA: İki hörgüçlü,iri deve

BUĞRAHAN: ilk Müslüman Türk hakanı olan " satuk buğra han" adının birincisi Kara hanlılar devrinde yaşamış ve topluca Türklerin toplu halde Müslüman olmasına vesile olmuştur

BULUT: Havada asılı durumdaki su damlacıkları topluluğu

BURAĞAN: Kısa süreli ,güçlü yel

BURAK: Kişinin ruh durumu; Hz Muhammed'in Kudüs'te dağa çıkarken bindiği at benzeri hayvan

BURÇAK: Baklagillerden bir bitki

BURKHAN: Heykel

ACAR: Atılgan,çevik, Gürcü soyundan

ACUN: Evren, kainat

ABDULLAH: Allahın kulu

ADAL: Ün kazan

ADAR: Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı; olgunluk, erginlik; omuzdaş

ADNAN: İnsanlardan üstün olan; Vatan tutmak; Cennetin orta yerinin adı

ADSAY: Moğol hakanlarından biri (Ölümü434)

AFŞİN: Zırh,silah; Sultan Alparslan'ın komutanlarından biri

AHSEN: En güzel

AKAL: Beyaz ve kırmızı

AKAN: Akmakta olan

AKANAY: Akıp giden ay

AKARSU: Sürekli akıp giden su

AKDORA: Karlı dağın doruk noktası

AKEL: Eli uğurlu anlamında

AKIN: Düşman topraklarına yapılan saldırı Birşeyin ardıarkası kesilmeyen geliş durumunda olması

AKINALP: Savaşan yiğit kişi

AKGİRAY:Temiz ve yaraşır

AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün

AKSOY: Temizsoy, paksoy; Uğurlu soy, kutlu soy

AKSU: Kayalardan sızan tatlı ve duru su Anadolu'da birçok akarsu ve yer adı

AKTAN: Ak renkli tan, kutlu tan, uğurlu tan

AKTUĞ: Beyaz renkli tuğ; Kutlu tuğ, uğurlu tuğ

ALANER: Alan eri, meydan yiğidi

ALATAN: Güneşin doğuşundan önceki vakit

ALATUĞ: Alaca renkli tuğ

ALAZ: Yanan bir şeyin yayılan alevi

ALDENİZ: Kızıldeniz, al renkli deniz

ALDOĞAN: Al renkli doğan kuşu

ALEMDAR: Sancak ya da bayrak taşıyan

ALGAN: Kentleri, ülkeleri ele geçiren, alan

ALGÜN: Kızıl gün; kızıl renkli güneş

ALİ: Yüksek,büyük

ALİCAN: Ali+Can: üstün yaradılışlı yüce kişi

ALİHAN: Ali+Han

ALİNUR: Ali+Nur

ALİZE: Bir rüzgar adı

ALKAN: Al renkli kan, temiz kan

ALKANALP: Al kanlı yiğit

ALKIM: Gökkuşağı

ALKOR: Al renk almış kor ateş

ALP: Büyük işler başaran; yiğit

ALPAY: Cesur, ay gibi parlak, yiğit

ALPER: Yiğit er

ALPEREN: Ermiş yiğit, ermiş kahraman

ALPERGİN: Yiğit ve olgun, ermiş

ALTAN: Hakan'lara verilen san, güneişn doğarken ufka yaydığı kızıl renk

ALTUNA: Tuna ırmağının gün batarken aldığı durum için Osmanlılar'ın verdiği ad

AMİL: Etken, etmen

ANDAÇ: Anılar, hatıralar

ANGIN: Ünlü, tanınmış

ANIL: "Başkaları tarafından sözün edilsin", sakin, yavaş, ağır

ARAS: Bir ırmak adı

ARDA: Meriç ırmağının bir kolu; Sonra gelen; İşaret olarak yere dikilen nişan değneği

ARDAHAN: Arda+HAN; Doğu Anadolu'da bir ilimiz

ARDIÇ: Yemişleri ilaç olarak kullanılan ağaç

ARCEM: Ar+Cem (Namuslu, arlı hükümdar, padişah)

ARGUN: Gizli, saklı, arınmış Kamıştan yapılmış bir çalgı; Vahşi hayvan

ARIN: Arınmak eyleminden arın; sade ol

ARKAY: Yükselmek, göğe doğru çıkmak Her yana çıkık durmak

ARKIN: Yavaş, ağır, sakin

ARMAĞAN: Ödül

ARMAN: Kutsal rüya, ermek istenilen şey, arzu

ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan

ASLAN: Güçlü ve yırtıcı bir hayvan Gürbüz ve yiğit kişi

AŞKIN: Aşmış, ileri

ATA: Dede ve büyükbabalardan herbiri

ATABEK: Selçuklularda şehzadelerin eğitimcisi

ATAHAN: Soyu hükümdarlardan gelen

ATAÇ: Atalardan gelen

ATALAY: Ünlü, soylu, tanınmış

ATANER: Baban, atan, soyun yiğit anlamında

ATA OL: Yüce bir insan ol

ATASAGUN: Doktor, hekim

ATASOY: Ecdadı soylu

ATEŞ: Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla ortaya çıkan ısı ve ışık

ATİK: Çabuk davranan, çevik

ATIL: Bir amaca doğru hızla ilerleme (A harfi uzatılarak okunmalıdır, aksi halde atıl durağan anlamına gelir)

ATILAY: İleri atılan

ATILGAN: Girişken, hevesli

ATİLLA: Hun hükümdarı (Attila olarak yazılan şekli de türkçedir)

AYAZ: Hava ve gece için soğuk

AYBARS: Ay gibi parlak, pars gibi çevik ve güçlü Hun Hükümdarı Atilla'nın amcası

AYBERK: Güçlü ışığı olan ay

AYDEMİR: Yüzü kavisli bir çeşit keser

AYDOĞA: Ay doğsun anlamında

AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında

AYERDEM: Ay+Erdem

AYGEN: Dost, gönüldeş

AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay

AYTAÇ: Ay+Taç

AYTAN: Ay+Tan

AYTAŞ: Ay gibi parlak ve sert

AYTEK: Ay+Tek

AYTUĞ: Ay gibi parlak tuğ

AYVAZ: Savaş gemilerinde cerrah yamağı

AZAD: Özgür, kurtulmuş, başına buyruk anlamında

AZER: Ateş

DAĞHAN: Oğuz tanrılarından biri; Yerkabuğunun çıkıntılı bölümleri; Eski Türklerde dağ tanrısı

DALAY: Deniz

DALGA: Denizin rüzgarlı havada kabarıp kıyıya sürüklenmesi; Hareketli su kütlesi

DARCAN: Sabırsız, aceleci

DEĞER: Yüksek nitelikleri olan kimse

DEHA: İnsan zekasının ulaştığı en yüksek nokta

DEMİR: Yeraltından çıkarılan işlemeye çok elverişli bir metal

DENİZ: Yerkabuğunun çukur bölümlerini kaplayan birbirine bağlantılı tuzlu su yığını; derya

DENİZ HAN: DENİZ+HAN

DERİN: Çok gelişmiş, çok ilerlemiş

DERMAN: Güç

DESTAN: Efsane

DEVRAN: Zaman; devir

DEVRİM: Hızlı,geniş kapsamlı niteliksel değişim

DİNÇ: Güçlü ve sağlıklı kimse

DİRİM: Yaşama gücü

DOĞA: Yaradılış ve yapı özelliklerinin tümü; tabiat

DOĞAÇ: Önceden düşünülüp hazırlanmadan ortaya çıkan düşünce, eylem

DOĞAN: Kartalgillerden alıştırılarak kuş avında kullanılan yırtıcı bir kuş

DOĞANHAN: Doğan kuşu gibi çevik ve atılgan han

DOĞU: Güneşin doğduğu ana yön, şark

DOĞUKAN: Doğu halkından olan

DONAT: Giyindir, teçhiz et anlamında

DORUK: Zirve, dağların en yüksek yeri

DORUKHAN: Hanlar hanı (Öneren: Bahar Hamarat)

DUMAN: Bir maddenin yanmasıyla çıkan renkli gaz

DURU: Berrak,saf

DURUL: Berrak duruma gel anlamında

DÜNYA: İçinde yaşadığımız gezegen

ÇAĞ: Başı ve sonu belli olan ve belli bir özellik taşıyan zaman dilimi

ÇAĞAN: Bayram; Doğan kuşu

ÇAĞATAY: Cengizhan'ın ikinci oğlunun adı

ÇAĞDA: Yeni bir çağa adım atılmış

ÇAĞDAŞ: Çağın koşullarına uyguna uygun; Aynı çağda yaşayan

ÇAĞHAN: Çağın hanı; Çağdaş han

ÇAĞIL: Çağlamak eyleminden çağıl; Küçük taş parçacıkları, çakıl

ÇAĞIN: Yıldırım; Çağa ilişkin

ÇAĞLAR: Çağlayan, çağlayıp akan; Şelale

ÇAĞLAYAN: Köpürerek yüksekten düşen su

ÇAĞRI: Davet

ÇAKABEY: Oğuzlarda bir Türk beyi

ÇAKIR: Göz rengi mavi, benekli

ÇELİK: Özel bir metal alaşımı; Sağlam

ÇETİN: Çözümlemesi güç olan

ÇEVİK: Çabuklukla davranan

ÇINAR: Uzun ömürlü bir ağaç cinsi

ÇIVGIN: Rüzgar ve karla karışık yağan yağmur

ÇOLPAN: Gözleri uzağı iyi gören; Çoban yıldızı

CAN: Yaşamı sağladığına ve ölümle vücuttan ayrıldığına inanılan soyut varlık

CANALP: CAN+ALP=Cana yakın, sevimli yiğit

CANBERK: Sağlam, canlı, metin

CANDAŞ: Candan, değerli dost

CEM: Hükümdar,şah

CEMRE: Şubat ayında birer hafta aralıklarla önce havada, sonra suda ve en sonra toprakta oluştuğu sanılan sıcaklık yükselişi: "Bu cemre sözü Arapça kor ateş manasındadır"

CENK: Savaş

CESUR: Cesaretli,gözüpek,korkusuz

CEYHAN: Akdeniz bölgesinde bir nehir

CİHAN: Dünya

CÖMERT: Eliaçık

CUMHUR: Topluluk,kalabalık

CÜNEYT: İyi ata binen binici

BABÜR: Büyük Moğol devletini kuran hükümdarın adı

BAHA: Değer, kıymet, üstünlük

BAHADIR: Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi

BALKAN: Sarp ve ormanlık sıradağlar

BALKAR: Kafkasya'da yaşayan Kıpkaç'ların bir kolu

BALKIR: Şimşek

BARAN: Direnci kıran, ulu, yüksek

BARBAROS: Avrupalılar tarafından Hayrettin Paşa'ya verilen isim

BARIŞ: Savaşın bittiğinin bir anlaşmayla belirlenmesinden sonraki durum

BARLAS: Cenkçi, savaşçı

BARTU: En eski Türk hanlarından biri

BAŞAR: Başarılı ol anlamında

BATIN: Karın, kuşak, nesil

BATU: Güçlü, kuvvetli

BATUHAN: Batının hanı; Güçlü, kuvvetli han

BATUR: Savaşlarda yılmazlığıyla üstünlük kazanan kişi

BATURALP: Yiğitler yiğidi

BAYHAN: Zengin han, soylu han; Beyhan

BAYKAL: Zengin kal, varlıklı kal anlamında; Deniz

BAYPARS: Zengin ve kaplan gibi

BAYÜLKEN: Yüce insan

BEDİZ: Resim, tasvir, süs

BEHA: Ender, zor bulunan

BEHİÇ: Şen, güler yüzlü

BELEN: Bel, geçit, iki dağ arasından geçen yol

BELGİ: İşaret, bellenecek şeye konulan im

BENGİ: Ölümsüz, hep kalacak olan

BENGİSU: Ölümsüzlük suyu

BERA: İlim ve cemalde üstünlük

BERAT: Birine nişan, madalya veya herhangi bir ayrıcalık verildiğini bildiren belge

BERK: Sert ,sıkı ,sağlam

BERKAY: Güçlü ve ay gibi

BERKE: Altın ordu Hükümdarı

BERKİN: Çok kuvvetli, pekiştirilmiş

BERTAN: BER+TAN=Tan yemişi

BESİM: Güleç

BETİM: Kişi veya olayları gözde canlandırma, tasvir

BİLGE: Bilgili, iyi ahlaklı, olgun ve örnek kişi

BİLGEHAN: Bilgili ve soylu kişi; Göktürk imparatorlarından birinin adı

BİLGİN: Herhangi bir konuda derin bilgisi olan

BİRANT: BİR+ANT= tek yemin

BİRGE: Hep beraber anlamında

BİRGEN: Yalnız, yalnızlığa alışkın

BİRHAN: Tek han, biricik han

BİRKAN: BİR+KAN= soyu tek

BORA: Yağmurdan önceki kısa ve sert yel

BORAN: Gök gürültülü sağanak yağış

BUĞRA: İki hörgüçlü,iri deve

BUĞRAHAN: ilk Müslüman Türk hakanı olan " satuk buğra han" adının birincisi Kara hanlılar devrinde yaşamış ve topluca Türklerin toplu halde Müslüman olmasına vesile olmuştur

BULUT: Havada asılı durumdaki su damlacıkları topluluğu

BURAĞAN: Kısa süreli ,güçlü yel

BURAK: Kişinin ruh durumu; Hz Muhammed'in Kudüs'te dağa çıkarken bindiği at benzeri hayvan

BURÇAK: Baklagillerden bir bitki

BURKHAN: Heykel

ACAR: Atılgan,çevik, Gürcü soyundan

ACUN: Evren, kainat

ABDULLAH: Allahın kulu

ADAL: Ün kazan

ADAR: Uygur metinlerinde geçen bir Türk adı; olgunluk, erginlik; omuzdaş

ADNAN: İnsanlardan üstün olan; Vatan tutmak; Cennetin orta yerinin adı

ADSAY: Moğol hakanlarından biri (Ölümü434)

AFŞİN: Zırh,silah; Sultan Alparslan'ın komutanlarından biri

AHSEN: En güzel

AKAL: Beyaz ve kırmızı

AKAN: Akmakta olan

AKANAY: Akıp giden ay

AKARSU: Sürekli akıp giden su

AKDORA: Karlı dağın doruk noktası

AKEL: Eli uğurlu anlamında

AKIN: Düşman topraklarına yapılan saldırı Birşeyin ardıarkası kesilmeyen geliş durumunda olması

AKINALP: Savaşan yiğit kişi

AKGİRAY:Temiz ve yaraşır

AKGÜN: Parlak gün, uğurlu gün

AKSOY: Temizsoy, paksoy; Uğurlu soy, kutlu soy

AKSU: Kayalardan sızan tatlı ve duru su Anadolu'da birçok akarsu ve yer adı

AKTAN: Ak renkli tan, kutlu tan, uğurlu tan

AKTUĞ: Beyaz renkli tuğ; Kutlu tuğ, uğurlu tuğ

ALANER: Alan eri, meydan yiğidi

ALATAN: Güneşin doğuşundan önceki vakit

ALATUĞ: Alaca renkli tuğ

ALAZ: Yanan bir şeyin yayılan alevi

ALDENİZ: Kızıldeniz, al renkli deniz

ALDOĞAN: Al renkli doğan kuşu

ALEMDAR: Sancak ya da bayrak taşıyan

ALGAN: Kentleri, ülkeleri ele geçiren, alan

ALGÜN: Kızıl gün; kızıl renkli güneş

ALİ: Yüksek,büyük

ALİCAN: Ali+Can: üstün yaradılışlı yüce kişi

ALİHAN: Ali+Han

ALİNUR: Ali+Nur

ALİZE: Bir rüzgar adı

ALKAN: Al renkli kan, temiz kan

ALKANALP: Al kanlı yiğit

ALKIM: Gökkuşağı

ALKOR: Al renk almış kor ateş

ALP: Büyük işler başaran; yiğit

ALPAY: Cesur, ay gibi parlak, yiğit

ALPER: Yiğit er

ALPEREN: Ermiş yiğit, ermiş kahraman

ALPERGİN: Yiğit ve olgun, ermiş

ALTAN: Hakan'lara verilen san, güneişn doğarken ufka yaydığı kızıl renk

ALTUNA: Tuna ırmağının gün batarken aldığı durum için Osmanlılar'ın verdiği ad

AMİL: Etken, etmen

ANDAÇ: Anılar, hatıralar

ANGIN: Ünlü, tanınmış

ANIL: "Başkaları tarafından sözün edilsin", sakin, yavaş, ağır

ARAS: Bir ırmak adı

ARDA: Meriç ırmağının bir kolu; Sonra gelen; İşaret olarak yere dikilen nişan değneği

ARDAHAN: Arda+HAN; Doğu Anadolu'da bir ilimiz

ARDIÇ: Yemişleri ilaç olarak kullanılan ağaç

ARCEM: Ar+Cem (Namuslu, arlı hükümdar, padişah)

ARGUN: Gizli, saklı, arınmış Kamıştan yapılmış bir çalgı; Vahşi hayvan

ARIN: Arınmak eyleminden arın; sade ol

ARKAY: Yükselmek, göğe doğru çıkmak Her yana çıkık durmak

ARKIN: Yavaş, ağır, sakin

ARMAĞAN: Ödül

ARMAN: Kutsal rüya, ermek istenilen şey, arzu

ARSUN: Yüreğindeki temizliği yansıtan

ASLAN: Güçlü ve yırtıcı bir hayvan Gürbüz ve yiğit kişi

AŞKIN: Aşmış, ileri

ATA: Dede ve büyükbabalardan herbiri

ATABEK: Selçuklularda şehzadelerin eğitimcisi

ATAHAN: Soyu hükümdarlardan gelen

ATAÇ: Atalardan gelen

ATALAY: Ünlü, soylu, tanınmış

ATANER: Baban, atan, soyun yiğit anlamında

ATA OL: Yüce bir insan ol

ATASAGUN: Doktor, hekim

ATASOY: Ecdadı soylu

ATEŞ: Yanıcı cisimlerin tutuşmasıyla ortaya çıkan ısı ve ışık

ATİK: Çabuk davranan, çevik

ATIL: Bir amaca doğru hızla ilerleme (A harfi uzatılarak okunmalıdır, aksi halde atıl durağan anlamına gelir)

ATILAY: İleri atılan

ATILGAN: Girişken, hevesli

ATİLLA: Hun hükümdarı (Attila olarak yazılan şekli de türkçedir)

AYAZ: Hava ve gece için soğuk

AYBARS: Ay gibi parlak, pars gibi çevik ve güçlü Hun Hükümdarı Atilla'nın amcası

AYBERK: Güçlü ışığı olan ay

AYDEMİR: Yüzü kavisli bir çeşit keser

AYDOĞA: Ay doğsun anlamında

AYDONAT: Işık donat, parlaklık donat anlamında

AYERDEM: Ay+Erdem

AYGEN: Dost, gönüldeş

AYKUT: Kutlu ay, uğurlu ay

AYTAÇ: Ay+Taç

AYTAN: Ay+Tan

AYTAŞ: Ay gibi parlak ve sert

AYTEK: Ay+Tek

AYTUĞ: Ay gibi parlak tuğ

AYVAZ: Savaş gemilerinde cerrah yamağı

AZAD: Özgür, kurtulmuş, başına buyruk anlamında

AZER: Ateş