Halil İbrahim Bereketi

Vaktiyle birbirini çok seven iki kardeş varmış


Büyüğü Halil


Küçüğü ise İbrahim


Halil, evli çocuklu


İbrahim ise bekârmış


Ortak bir tarlaları varmış iki kardeşin


Ne mahsul çıkarsa, iki pay ederlermiş


Bununla geçinip giderlermiş


Bir yıl, yine harman yapmışlar buğdayı


İkiye ayırmışlar


İş kalmış taşımaya


Halil, bir teklif yapmış :


İbrahim kardeşim; Ben gidip çuvalları getireyim Sen buğdayı bekle


Peki, abi demiş İbrahim


Ve Halil gitmiş çuval getirmeye


O gidince, düşünmüş İbrahim:


Abim evli, çocuklu Daha çok buğday lazım onun evine


Böyle demiş ve


Kendi payından bir miktar atmış onunkine


Az sonra Halil çıkagelmiş


Haydi İbrahim De miş, önce sen doldur da taşı ambara


Peki abi


İbrahim, kendi yığınından bir çuval doldurup düşer yola


O gidince, Halil düşünür bu defa:


Der ki:


Çok şükür, ben evliyim, kurulu bir düzenim de var


Ama kardeşim bekâr


O daha çalışıp, para biriktirecek Ev kurup evlenecek


Böyle düşünerek,


Kendi payından atar onunkine birkaç kürek


Velhasıl, biri gittiğinde, öbürü, kendi payından atar onunkine


Bu, böyle sürüp gider


Ama birbirlerinden habersizdirler


Nihayet akşam olur


Karanlık basar


Görürler ki, bitmiyor buğdaylar


Hatta azalmıyor bile


Hak teala bu hali çok beğenir


Buğdaylarına bir bereket verir, bir bereket verir ki


Günlerce taşır iki < I>kardeş, bitiremezler


Şaşarlar bu işe


Aksine çoğalır buğdayları


Dolar taşar ambarları


Bugün 'Bereket' denilince, bu kardeşler akla gelir

Bu bereketin adı: halil ibrahim bereketidir





EVİNİZE VE HAYATINIZA HALİL İBRAHİM BEREKETİ DİLERİM


Alıntı