Karabasan Deneyimleri - 6

Deneyim #6

Ben de karabasan ile ilgili gerçekten yaşadığım iki olayı anlatmak istiyorum anlatacaklarım tamamen gerçektir ve bunların ne eksiği ne de fazlası vardır Biraz kendimden bahsedeyim, sinirsel ve psikolojik açıdan sağlam biri olduğumu sanıyorum olaylar karşısında soğukkanlıyımdır kolay paniğe kapılmam ve bununla beraber altıncı hissim normal insanların çok ilersindedir Bundan seneler önce ülke dışında 86 veya 88 yılıydı yanılmıyorsam bir tanıdığın tanıdığına gitmiştik ve orada, yaşlı biri, karabasan olayını anlatmıştı göğsünün üzerine bir karaltının çöktüğünden ve o anda vücudunun tamamen kilitlendiğinden ve hiç hareket edemediğinden bahsetmişti Adamın evinden dışarıya çıktığımızda babam konuya atfen adamın kafadan hasta olabileceği yorumunu getirmişti Tam tarihi hatırlamıyorum ama bundan tam on sene sonra ilk defa olarak sırtüstü uzanıp uyumaya çalışıyordum, genellikle bir tarafa doğru yan yatarak uyurum, sağ veya sol farketmez, işte o gece aynı olay benim başıma geldi, 50-60 cm boyunda bir karartının göğsümün üzerine geldiğini hissettim elleri ve ayakları yoktu, beyazlığı hariç kardanadamın kafası ve gövdesini andırıyordu sanırım gözleri de yoktu veya ben farkwetmedim, o saniyede hiçbirşey yapamıyordum korkmuştum ve vücudumun hiçbir uzvunu oynatamıyordum parmak uçlarımı dahi, kalbim inanılmaz hızlı birşekilde atıyordu, o karaltıya bakmaktan vazgeçtim ve gözlerimi kapattım ve bu durumun sona ermesini bekledim, aynı zamanda kendimi rüya görüyor olduğuma inandırmaya çalıştım, gözlerimi açtığımda sabah olmuştu ve hiçbirşeyim yoktu olayın rüyamda biryerlerde geçtiğine ve o adamın anlattıklarının bilinçaltıma yerleşmesinden kaynaklı olduğuna kendimi inandırdım ve o günden sonra bir daha asla sırt üstü yatmadımŞunu da hemen eklemek istiyorum daha önce rüya içinde rüya görmüştüm ama bunun da rüya olup olmadığınız tam olarak ayırt edememiştim o zaman



Tarih 07 Ocak 2007 biraz rahatsız bir gece olmuştu benim için gün ağarmıştı ama ben hala uyumakta zorluk çekiyordum, bir anda ürperti hissettim ve bütün tüylerimin diken diken oldu, odamda benim dışımda bir şeyin veya varlığını hissettim, döndüm ve odayı kontrol ettim gözlerimle hiçbirşey yoktu, hislerim beni şimdiye kadar asla yanıltmadı, kesinlikle birşey hissediyordum ve bu durum çok uzun zaman sürdü, sonra tavana baktım sanki oda yarı aydınlıktan alacakaranlığa metre metre bürünüyor ve bu yarı karanlık metre metre bana doğru yaklaşıyordu tıpkı "Descent" filmindeki hastane sahnesinde olduğu gibi Kendimi bu durumdan soyutladım ve bunların tamamının göz yanılgısı olduğunu kabulendim, yüzümü tekrar duvar tarafına döndüm ama altıncı hissim tekrar ürpermeme sebep oldu, odamda beni rahatsız eden birşey vardı

(bu noktadan sonra anlatacağım olaylar en fazla 4-5saniye içinde gerçekleşti) her zamanki yatış pozisyonumda sol kolumun üzerinde yatıyordum ama kesinlikle ve kesinlikle uyumuyordum, o gece sabaha karşı birçok defa yaptığım gibi artık son bir defa hızla dönüp arkamı kontrol edip hislerimin beni yanılttığında ve odada benden başka birşey olmadığına kendimi ikna etmek istedim, bu defa çok daha süratli bir şekilde yorganın ağzından tutup biraz havaya kaldırdım, üzerimden kayıp yere düşmesini bu şekilde engelleyebilirdim ancak, elimi yorganla beraber havaya dairesel bir hareketle kaldırmam ve elimin bir kütleye sert biçimde çarpması bir oldu, kütle bu sefa sarı renkliydi ve yumuşaktı tıpkı şişman birinin göbeği kadar, inanılmaz derecede korkmuştum çünkü elimi çarptığı yerde kesinlikle bir cisim olmaması gerekiyordu, elimi hemen indirip yorganı tepeme kadar çektim, o sırada vücudumun her yerine kilolarca ağırlık bindiğini hissediyordum ve bu ağırlık beni hareketsizleştiriyordu ancak bu ağırlığın üzerime biniyor olması yatakta bir ağırlık yaratmıyor yaylar gıcırdamıyordu, sizin anlayacağınız bu kadar aklım başımda ve bu ayrıntıları ayırt edebilecek kadar kendimdeydim bunun ikinci randevu olduğunu hemen anladım ve geçen defanın rüya olmadığını kabul etmem bir saniye bile sürmedi, yani onun gerçekliğini ve varlığını hemen kabulleniverdim, bu defa avantajlıydım çünkü beni sırtüstü yatarken savunmasız yakalayamamıştı, irademi zorladım ve vucudumun hangi uzuvlarını oynatabildiğimi denetlemeye çalıştım ne yazık ki tamamen kilitlenmiştim, belki saniyenin yarısı bir zamanda parmaklarımın ucunu oynatabildiğimi farkettim yavaş da olsa oynatabiliyordum, bunu farketmemle birlikte kıpırdamamı engelleyen ağırlığın üzerimden çok hızlı bir şekilde çekildiğini hissettim


Daha sonra kendi kendime düşündüğümde 6-7 yaşında bir çocukken yatakta uyuduğumda duvarda bir karaltı gördüğümü ve bağırdığımda sesimin çıkmadığını hatırlıyorum Sizleri korkutmak istemiyorum ama bunu uyku felci ile açıklamaya çalışanlar yanılıyorlar, benim yaşadıklarım karabasanın kesinlikle bir varlık olduğunu gösteriyor, bilmiyerek de olsa bizzat ona vurdum ve büyük ihtimalle o da benden bunun hesabını sormak istedi Arkadaşlar dualar muskalar veya psikologlar da yararlı olabilir ama ben çok inançı biri değilim, benden çok daha fazla bu tecrubeyi yaşayan arkadaşlar olduğunu biliyorum eğer bundan kurtulmak naçizane tavsiyelerim var Biz bu durumla karşılaştığımızda kilitleniyoruz ve hareket edemiyoruz, bunun nedeni ise aşırı derecede korkmuş olmamızdır bizi kilitleyen o değil korkumuz ve bu olay geçtikten sonra bunun aslında olmadığına kendimizi inandırmaya çalışıp değişik alternatifler sunuyoruz, benim gibi onun varlığını kabul ettiğinizde artık kilitlenmeyeceksiniz, siz kilitlenmezseniz o da amacına ulaşamayacaktır, son defasında birkaç saniyede ondan kurtulmam bunu gösteriyor