Terör Rasyonel Olur Mu?

NEW York’ta sabaha karşı telefonla uyandım
Ankara’da Kızılay’da bombalar patlamıştı Haber veriyorlardı
Kimin yaptığı o sırada belli değildi ama büyük ihtimalle PKK’ydı
Zaten ortalığa saçılan devlet-PKK görüşmesi kayıtlarında MİT’in o dönemki 2 numarası Afet Güneş, “Büyük kentleri bomba deposuna çevirdiniz” demiyor muydu!
Belli ki, birileri depodan biraz mal çıkarmaya karar vermişti
Bana göre bir süredir Güneydoğu’da süren KCK tutuklamalarına misillemeydi bu hareket
Ama olabildiğince anlamsız bir misilleme
Terörden medet umanlar, ağaca bakarken, ormanı bir kez daha ıskalıyorlardı
Oysa devlet-PKK görüşmesinin kamuoyuna sızması, beklentilerin aksine bir etki yaratmıştı
Tepkiden çok destek vardı
En azından bu ülkeyi bilinçli olarak sevenler açısından
Görüşmeler normal bulunmuş, devletin bu konuda “eli rahatlamıştı”
Bu andan itibaren çok daha hızlı yol alınabilirdi
Kimbilir belki PKK yine “aptalca” hareket etmişti
Kimbilir belki de PKK’yı kullananlar “akıllıca” hareket etmişlerdi
Her ikisi de olabilir
PKK içindeki yabancı istihbarat parmakları böyle bir eylemi provoke etmiş olabilirler
Ya da PKK sadece ve sadece intikam hırsıyla böyle bir eylem yapmış olabilir
Her ikisi de Türkiye açısından ve çözüm açısından “ahmakça”
Türkiye’yi yöneten iradeyi tanımamaktan, doğru değerlendirememekten kaynaklanan bir ahmaklık aynı zamanda
Eğer hâlâ aklını başında saklayabilen birkaç Kürt politikacı varsa, şu geri zekâlı teröristlere söylesin
Görüşmelerin basına sızmasından sonra çözüm, akılcı bir çözüm hiç olmadığı kadar yakın belki de
Ama patlayan her bomba, çözümün önüne bir dağ koyuyor
30 yıldır sürekli duygularla davrandılar
Bir kez de rasyonel olsunlar
Bakalım ne olacak!



Uçakta

Uzun bir aradan sonra Başbakan Erdoğan’la birlikte NewYork’a uçuyoruz Son olarak 2007’de, bir Suriye seyahatinde bindiğim Başbakanlık uçağında değişen fazla bir şey yok

Eski ekibin bir bölümü şimdi Meclis’te olduğu için ekipte yeni isimler var Yeni gençler Gazeteciler de hemen hemen aynı isimler Benim dışımda hepsi yorgun Cumartesi günü Mısır, Tunus, Libya turunu tamamlamışlardı Bir gün dinlenip yeniden yola düşmüşler Hemen hemen aynı ekip

Mehmet Ali Birand’la benim dışımdakiler artık uçağın mütemmim cüzü olmuş gibiler
Ankara’dan kalktıktan hemen sonra Başbakan gazetecilerin de olduğu bölüme geçti Hoşgeldiniz demek için Mehmet Ali Birand ayağa kalkmaya yeltenince, “Aman lütfen zahmet etmeyin” dedi Bir kez daha geçmiş olsun dileklerini iletti Sağlığını sordu Birand moralli Birkaç ay önce çok ağır bir ameliyat olan o değilmiş gibi Hemen art arda soruları sormaya, yorumlarını yapmaya başladı Özellikle de Libya’yla ilgili Yaptığı yorumlara ben ve Egemen Bağış katılmayınca, “Benim fikrim değil, Fransız hariciyesi böyle söylüyor” dedi

Sohbet daha çok Libya üzerinde yoğunlaştı Libya’da Kaddafi’yi devirmeye çalışan grup da kendi içinde ikiye bölünmüş Bunlardan bir bölümü İslam dünyasına ve haliyle Türkiye’ye daha yakın duruyor Diğeri grup ise İngiltere ve Fransa ile aynı fotoğraf karesinde yer almaya çalışıyor Ancak Libya’nın uzunca bir süre “işe yarar” hale gelemeyeceği çok belli

Bu arada Türkiye, Libya’da sadece müteahhitlik işleriyle, inşaatla ilgilenmiyor Vizyon değişmiş TPAO ile birlikte Libya’da petrol işinde de yer alma niyetini sezdim kendi adıma

Gazeteciler Libya’da gördüklerinden şoke olmuşlardı Onu anlattılar 13 yaşından büyük herkesin elinde bir silah Büyük bölümü Kalaşnikof Bazılarında ise ambalajından yeni çıkmış, daha modern silahlar varmış Üniforma ise yok “Kılık kıyafet köpeklere ziyafet” derler ya, tam öyle İsyancıların üniformasızlıklarından bahsedilirken Başbakan taktıkları şapkalara dikkat edilip edilmediğini sordu Herkesin kafasında farklı bir kep varmış McDonald’s ve Coca-Cola’dan USArmy yazılı keplere kadar

Gazetecilere göre Libya’ya gitmek ciddi bir cesaret işiymiş Çünkü kimkime dumduma bir ortam Herkesin elinde bir silah, ama silahın hangi amaçla taşındığı belirsiz O ortamda Başbakan Erdoğan kalabalığın içine dalmış Koruma görevlilerinin kalp krizi geçirmek üzere olduğunu tahmin edebiliyorum

DIŞIMIZDAKİ İRLANDALILAR
Başbakanlık uçağı kısa menzilli bir Airbus olduğu için, herABD seferinde olduğu gibi yolda durup yakıt ikmali yapmak zorunda kaldık Bu kez İrlanda’ya indik Uçaktan VIP bekleme bölümüne geçtik Tekrar uçağa dönerken İrlandalıların büyük terbiyesizliğiyle karşılaştık O bölümden dışarı çıkmadığımız, sokakla hiçbir temasımız olmadığı halde, uçağa binerken hepimizi tek tek aradılar Buna resmi heyettekiler de dahildi Heyetten birisi, “İyi ki beyefendi bunu görmedi Yoksa çok ciddi sorun çıkardı Buna izin vermezdi” dedi

Bugün bir yandan görüşmeler sürer ve onları izlerken, bir yandan da sokakları dolaştım NewYork’un en güzel zamanı aslında Hava 25 derece Hafif bulutlu Hatta biraz yağmurlu Vitrinler rengârenk Sokaklar cıvıl cıvıl Televizyonlara ne zaman baksam herkes ekonomik krizden söz ediyor Türkiye’de, Avrupa’da, Amerika’da Sokakta kriz yok Nerede bu kriz merak ediyorum Acaba bankacıların kafasında mı?

NE ZAMAN ADAM OLURUZ?
Sevdiklerimize değerli olduklarını hatırlatmaktan çekinmediğimiz zaman


Fatih Altaylı