Sende şimdilerde Yoğunsun!

Gitmek… Bazen dilemek evet…
Hissettiklerimizden el etek çekmek



Bazen ne kadar kolay gelir düşlerimize
Hülyasız düşüncelerin ikliminde
Kendi sessizliğimizin serzenişleriyle…



Merak etme kimseler sesini duymayacak
Seni kalbinin dışında hıçkırıklara boğmayacak…
Kalmasın yaşanmamış hal ekseninde bir haykırış
Neticesinde ruhunun iz sürdüğü ötelerin şevkiyle…



Kalbi daralmalar ruhi yanılmalar
Vehimlerin yozluğundan kaçışlar ancak seninle…
Ne yıldız ve ne de ay sadece kendi seyrinde hilkatiyle…
Sen kimliğin örtüştüğü edebin rüknüyle muhabbet eyle…



Yalnızca sen halinde yaşıyorsun sanma
Yalnızlığın sokaklarında adımların şevksiz nazarıyla
Dilek ve beklentiler kalbe geçit vermezse
Tefekkür eyle hikmetiyle kanaati ziyaret eyle…



Maden ki naif kalbinin kırıklarıyla hüzünlüsün
Sen gönül verdiğinle bu kadar fakir muhabbetli misin?
Oysa sen zenginliğinle şefkatin adresisin
Sen cihanın öznesi aşkın payesi hamiyetin kalesisin…



Mustafa CİLASUN