Ahşap Dünyanın Ekseni

**GöKKuŞaĞı** · 06-13-2010

Dünya ahalisi, ahşap konağın sakinlerine benziyor
‘Ahşap konak’, Necip Fazıl’ın muhasebe metaforu
3 katında 75’likler oturur, namaz nesli
Ortada 50’lilikler, sefahat nesli
Alt katın sakinleri ise, kayıp kuşaktır, hippi nesli
Aynı konakta, ama apayrı dünyalarda yaşarlar
Kopuktur rabıtaları, bağlantıları kesik
“Üç katlı ahşap evin her katı ayrı alem!
Üst kat: Elinde tesbih, ağlıyor babaannem
Orta kat: Mavs oynayan annem ve aşıkları
Alt kat: Kızkardeşimin (tamtam) da çığlıkları
Bir kurtlu peynir gibi ortasından kestiğim,
Buyrun ve maktaından seyredin, işte evim!”
Katlar arasındaki kuşak çatışmasını tiyatroya da döküyor Necip Fazıl
‘Ahşap Konak’ piyesinde, cemiyet hayatının dramatik tasvirini sunuyor
Yangın ve apartman, Atatürk’ün de sevdiği metaforlar
Ama dış politika için kullanıyor o
Yüzümüzü ne yana döndüğümüzü, Doğu’ya mı, Batı’ya mı sırt çevirdiğimizi tartışmak, boş lafazanlık
Ahşap konak, eksen kaymasından çok daha açıklayıcıdır
***
“Çekiyor tebeşirle yekun hattını afet,
Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!”
Gaflet halinin resmi
Atatürk de, Necip Fazıl’la aynı kanaatte olmalı
Çünkü, dünya milletlerini apartman komşuları gibi görüyor
Birinde çıkan yangın söndürülmezse, diğerine de sıçraması mukadder
Komşusundaki yangına kayıtsız kalamaz kimse
Hele kapı komşusuysa, hiç kalamaz
Dünyayı yanarken görmüş biri olarak konuşuyor Atatürk
‘Bir dünya yangını daha çıkmasın’ istiyor, ama çıktı ondan sonra
Apartmanlar böyledir işte;
Alt kattaki yangının alevleri, üsttekini de yakar
‘Herkes emniyette değilse, hiç kimse güvende hissedemez kendini’
Onca acıdan sonra öğrendik bu kadarını
Hatta, Soğuk Savaş sonrasının temel güvenlik doktrini haline geldi, bu formülasyon
Fakat ne fayda!
Obama’nın Amerika’sı ayrı telden çalıyor, Netanyahu’nun İsrail’i
ayrı; Ahmedinecad’ın İran’ı, Castro’nun Küba’sı ve Chavez’in Venezuela’sı ayrı tellerden
***
Tam bir ‘ahşap dünya’ manzarası; her katında ayrı bir alem
Erdoğan’ın Türkiye’si, orta kat sakinlerinden
Katmanlara ayrışan, kutuplaşan bir dünyanın ortasında duruyoruz
Yukarıda eski dünyacılar, aşağıda yeni dünyacıların nesli
Uyuşamazlarsa, çatışma kaçınılmaz
Alevler sarıyor etrafı
Yangın, büyüme istidadı gösteriyor
İlk kıvılcımı kim çıkardı?
Bir önemi yok artık
Necip Fazıl, sonradan türedilere yer açmak için ahşap konağına bodrum katı ilave etmişti
Dünyanın bodrum katına tıkıştırılanlar var; gayr-ı memnunlar
Gazze’ye, Filistin’e kör ve sağır, üst kattakiler
Alttakiler, konumlarından şikayetçi
Yeni bir paylaşım düzeni talep ediyorlar
Ve Türkiye, önemli fonksiyonlar icra edebilecek pozisyonda
Eskiciler ile yeniciler arasında kalma pahasına, irtibatsızların irtibatı olmayı sürdürebilirse tabii

Akif Beki

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

06-13-2010	#1
GöKKuŞaĞı	Ahşap Dünyanın Ekseni Dünya ahalisi, ahşap konağın sakinlerine benziyor ‘Ahşap konak’, Necip Fazıl’ın muhasebe metaforu 3 katında 75’likler oturur, namaz nesli Ortada 50’lilikler, sefahat nesli Alt katın sakinleri ise, kayıp kuşaktır, hippi nesli Aynı konakta, ama apayrı dünyalarda yaşarlar Kopuktur rabıtaları, bağlantıları kesik “Üç katlı ahşap evin her katı ayrı alem! Üst kat: Elinde tesbih, ağlıyor babaannem Orta kat: Mavs oynayan annem ve aşıkları Alt kat: Kızkardeşimin (tamtam) da çığlıkları Bir kurtlu peynir gibi ortasından kestiğim, Buyrun ve maktaından seyredin, işte evim!” Katlar arasındaki kuşak çatışmasını tiyatroya da döküyor Necip Fazıl ‘Ahşap Konak’ piyesinde, cemiyet hayatının dramatik tasvirini sunuyor Yangın ve apartman, Atatürk’ün de sevdiği metaforlar Ama dış politika için kullanıyor o Yüzümüzü ne yana döndüğümüzü, Doğu’ya mı, Batı’ya mı sırt çevirdiğimizi tartışmak, boş lafazanlık Ahşap konak, eksen kaymasından çok daha açıklayıcıdır * “Çekiyor tebeşirle yekun hattını afet, Alevler içinde ev, üst katında ziyafet!” Gaflet halinin resmi Atatürk de, Necip Fazıl’la aynı kanaatte olmalı Çünkü, dünya milletlerini apartman komşuları gibi görüyor Birinde çıkan yangın söndürülmezse, diğerine de sıçraması mukadder Komşusundaki yangına kayıtsız kalamaz kimse Hele kapı komşusuysa, hiç kalamaz Dünyayı yanarken görmüş biri olarak konuşuyor Atatürk ‘Bir dünya yangını daha çıkmasın’ istiyor, ama çıktı ondan sonra Apartmanlar böyledir işte; Alt kattaki yangının alevleri, üsttekini de yakar ‘Herkes emniyette değilse, hiç kimse güvende hissedemez kendini’ Onca acıdan sonra öğrendik bu kadarını Hatta, Soğuk Savaş sonrasının temel güvenlik doktrini haline geldi, bu formülasyon Fakat ne fayda! Obama’nın Amerika’sı ayrı telden çalıyor, Netanyahu’nun İsrail’i ayrı; Ahmedinecad’ın İran’ı, Castro’nun Küba’sı ve Chavez’in Venezuela’sı ayrı tellerden * Tam bir ‘ahşap dünya’ manzarası; her katında ayrı bir alem Erdoğan’ın Türkiye’si, orta kat sakinlerinden Katmanlara ayrışan, kutuplaşan bir dünyanın ortasında duruyoruz Yukarıda eski dünyacılar, aşağıda yeni dünyacıların nesli Uyuşamazlarsa, çatışma kaçınılmaz Alevler sarıyor etrafı Yangın, büyüme istidadı gösteriyor İlk kıvılcımı kim çıkardı? Bir önemi yok artık Necip Fazıl, sonradan türedilere yer açmak için ahşap konağına bodrum katı ilave etmişti Dünyanın bodrum katına tıkıştırılanlar var; gayr-ı memnunlar Gazze’ye, Filistin’e kör ve sağır, üst kattakiler Alttakiler, konumlarından şikayetçi Yeni bir paylaşım düzeni talep ediyorlar Ve Türkiye, önemli fonksiyonlar icra edebilecek pozisyonda Eskiciler ile yeniciler arasında kalma pahasına, irtibatsızların irtibatı olmayı sürdürebilirse tabii Akif Beki __________________ Bıçak soksan gölgeme, Sıcacık kanım damlar Girde bak bir ülkeme: Başsız başsız adamlar NFK GaLiBa Bu GeCe YaĞMuRDa GöKKuŞaĞı MiSali GüLeRKeN aĞLaMaNıN ZaMaNı