Elektromanyetik İşınım

Elektromanyetik ışınım (genellikle EM radyasyon veya EMR olarak kısaltılır) bir vakum veya maddede kendi kendine yayılan dalgalar formunu alan bir olgudur Işınım birbirlerine ve enerji yayılım yönüne dik fazda salınan elektrik ve manyetik alanlardan dolayı oluşur Elektromanyetik ışınım, frekansına göre değişik tiplerde sınıflandırılmıştır Bu tipler sırasıyla (artan frekansa ve azalan dalga boyuna göre) radyo dalgaları, mikrodalgalar, Terahertz dalgalar, kızılötesi ışınım, görünür ışık, morötesi ışınım, X-ışınları ve gama ışınlarıdır Çeşitli organizmaların gözleri bu ışınların sadece küçük bir frekans aralığındaki ışınları algılayabilir Buna ?ışık? ya da ?görülebilir tayf? denir
EM etkileşimde olduğu maddeye uygulanabilir enerji ve momentum taşır

Fizik

Teori

Ana madde: Maxwell denklemleri



X ekseni boyunca mavi, yeşil ve kırmızı elektromanyetik modlar

Elektromanyetik dalga kavramı ilk olarak James Clerk Maxwell tarafından ortaya atılmış ardından Heinrich Hertz tarafından doğrulanmıştır Maxwell elektrik ve manyetik alanların dalga benzeri yapılarını ve simetrilerini açığa çıkaran alan dalga formu denklemleri elde etmiştir Maxwell, ışığın ölçülen hızının, dalga denklemlerinden çıkan EM dalgaları hızları ile çakışık olmasından dolayı ışığı da bir elektromanyetik dalga olarak kabul etmiştir Maxwell?in denklemlerine göre, bir uzaysal değişken elektrik alan bir zamansal değişken manyetik alan meydana getirir ve tam tersi de geçerlidir Böylece dalgalanan elektrik ve manyetik alanlar döngü içinde sırayla birbirlerini oluştururlar Bu dalgalanan alanlar birlikte Elektro Manyetik dalgayı oluştururlar
Elektromanyetik ışınım ve madde (elektronlar) arasındaki ilişki kuantum elektrodinamiği teorisi tarafından açıklanmıştır

Ekonofizik fizikçiler tarafından geliştirilmiş kuram ve yöntemleri ekonomi problemlerini çözmekte kullanan ve uygulayan bir interdisipliner araştırma alanıdır Finansal (malî) piyasaların incelenmesindeki kullanımı ve uygulama alanı zaman zaman istatistikî finans olarak da adlandırılmıştır ki bu isimde kökeni olan istatistikî fizik dalına gönderme vardır

Ekonofizikte kullanılan temel araçlar, sıklıkla istatistikî fizikten alınan, olasılık ve istatik yöntemleridir Ekonomide uygulama alanı bulmuş fizik alanlarına örnek vermek gerekirse: perkolasyon modelleri, kaotik modeller Bunlara ek olarak, matematiksel karmaşıklık teorisi ve bilgi teorisini kullanmaya yönelik adımlar da atılmıştır

Ekonomik fenomenlerin, heterojen ajanlar arasındaki etkileşimlerin sonucu olması hasebiyle, birçok partikülün etkileşim içerisinde olduğu istatistikî mekanik ile arasında belirli bir analoji bulunmaktadır; bununla birlikte, elbette, insanlar ile partiküllerin özelliklerinin birbirinden çok önemli biçimde farklı olduğu da ilgili araştırmalarda göz önünde bulundurulmalıdır