Senai Demirci – Nisyan

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-30-2012

Bağışla beni Rabb’im, tevekkülden başkası gelmiyor elimden

Ki başkası da yokdu elimde

Şimdi elimden gelenlerin hepsi senin elinde

Bağışla beni Rabb’im, göremedim

Göremedim, nice ananin karnında nice karanlıklar içindeyken gün yüzüne çıkardığını bebelerin yüzünü

Unuttum, çocukların tebessümlerini nice belirsizliklerden alıp hayat sunduğunu,
Bilemedim, yüreğimizi yokluğun dehlizlerinden aşırıp aşkın vadisine eriştirdiğini

Göremedim, her sabah yerin sükûnetini odamda ekmek gibi sımsıcak hazır ettiğini

Her akşam yastıkta unuttuğum bedenimi sabah yeniden yanıma sunduğunu göremedim

Beni her sabah yeniden ihya ettiğini, bedenimi her an yarattığını, varlığımı her an yokluktan geri getirdiğini göremedim

Göremedim Rabbim her günü ödünç sunduğunu,
Göremedim,bilemedim unuttum bağışla beni

Fakat, şimdi gördüklerim gösterdi bana hepsini,
Geç kaldım görmekte

Tebessümü beton yığınları arasında sönen bebeler gördümse de,
Biliyorum Senin elinde şimdi hepsi ve sonsuz tebessümler verdin herbirine

Sevinci soğuk topraklarda boğulmuş çocuklar gördümse de,
Biliyorum senin rahmetinin kucağında hepsi ve bitmez sevinçler bağışladın herbirine

Ümitleri bir amansız sarsıntıyla yıkılan insanları gördümse de,
Biliyorum senin şefkatinin ikliminde asude ve mutlu her biri

Bağışla beni Rabb’im, unuttum, nisyanda kaldım

Hatırlamadım sunduğunu ve var kıldığını

Elimden alınca sunduğunu ve yokluğa yuvarladığında varlığımı,
Ancak o zaman hatırladım ama geç hatırladım

Gördüm, ama güç gördüm, acıyla gördüm

Varlıkta kör oldum, yoklukta gördüm

Bollukta unuttum, darlıkta hatırladım

Affet beni Rabb’im, bari yoklukta sana vardım

Hiç olmazsa, hiçlikte seni andım

Şimdi, bir tevekkül kaldı elimde

Başka herşey düştü, herşey yokluğa döküldü

Hatırladım, elimdekiler de, ellerim de senin elinde

Şimdi, dua sığıyor sadece avuçlarıma

Sadece yakarış yakışıyor yakama

Gözlerim müjdeni gözlüyor uzaktan

Gönlüm hiç bitmez tesellini özlüyor Rabb’im

Sen ki, unutmaktan alıkoydun, nisyandan kurtardın beni Rabb’im,
Şimdi isyandan koru beni Rabbim

İsyandan koru beni, isyandan koru beni, isyandan koru beni

Ve affet ki, elimde duâdan başkası yok

Affet ki, elimde duâdan başkası yok

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

11-30-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Senai Demirci – Nisyan Bağışla beni Rabb’im, tevekkülden başkası gelmiyor elimden Ki başkası da yokdu elimde Şimdi elimden gelenlerin hepsi senin elinde Bağışla beni Rabb’im, göremedim Göremedim, nice ananin karnında nice karanlıklar içindeyken gün yüzüne çıkardığını bebelerin yüzünü Unuttum, çocukların tebessümlerini nice belirsizliklerden alıp hayat sunduğunu, Bilemedim, yüreğimizi yokluğun dehlizlerinden aşırıp aşkın vadisine eriştirdiğini Göremedim, her sabah yerin sükûnetini odamda ekmek gibi sımsıcak hazır ettiğini Her akşam yastıkta unuttuğum bedenimi sabah yeniden yanıma sunduğunu göremedim Beni her sabah yeniden ihya ettiğini, bedenimi her an yarattığını, varlığımı her an yokluktan geri getirdiğini göremedim Göremedim Rabbim her günü ödünç sunduğunu, Göremedim,bilemedim unuttum bağışla beni Fakat, şimdi gördüklerim gösterdi bana hepsini, Geç kaldım görmekte Tebessümü beton yığınları arasında sönen bebeler gördümse de, Biliyorum Senin elinde şimdi hepsi ve sonsuz tebessümler verdin herbirine Sevinci soğuk topraklarda boğulmuş çocuklar gördümse de, Biliyorum senin rahmetinin kucağında hepsi ve bitmez sevinçler bağışladın herbirine Ümitleri bir amansız sarsıntıyla yıkılan insanları gördümse de, Biliyorum senin şefkatinin ikliminde asude ve mutlu her biri Bağışla beni Rabb’im, unuttum, nisyanda kaldım Hatırlamadım sunduğunu ve var kıldığını Elimden alınca sunduğunu ve yokluğa yuvarladığında varlığımı, Ancak o zaman hatırladım ama geç hatırladım Gördüm, ama güç gördüm, acıyla gördüm Varlıkta kör oldum, yoklukta gördüm Bollukta unuttum, darlıkta hatırladım Affet beni Rabb’im, bari yoklukta sana vardım Hiç olmazsa, hiçlikte seni andım Şimdi, bir tevekkül kaldı elimde Başka herşey düştü, herşey yokluğa döküldü Hatırladım, elimdekiler de, ellerim de senin elinde Şimdi, dua sığıyor sadece avuçlarıma Sadece yakarış yakışıyor yakama Gözlerim müjdeni gözlüyor uzaktan Gönlüm hiç bitmez tesellini özlüyor Rabb’im Sen ki, unutmaktan alıkoydun, nisyandan kurtardın beni Rabb’im, Şimdi isyandan koru beni Rabbim İsyandan koru beni, isyandan koru beni, isyandan koru beni Ve affet ki, elimde duâdan başkası yok Affet ki, elimde duâdan başkası yok