Anemi * Kaçmaya Alıştım Ben

**Prof. Dr. Sinsi** · 11-03-2012

Anemi * Kaçmaya Alıştım Ben

Kıyıya vuran dalgalar gibi
Çarptı gözlerin gözlerime
Bir avuç yağmuru bekler gibi
Açtım ben senin ellerine
Şimdi göz yaşlarım dalgalar gibi
Vurup duruyor yüzüme
Saklanıp kaçmaya çalıştığım
Bütün utançlarım gibi

Ve bir anda
Bir şehirden kovulur gibi
Bir uzaktan bir uzağa kaçmaya çalıştım ben
Ve sonunda uykusuz bir gece gibi
Bir uzaktan bir uzağa alıştım ben

Ben güneş gibiyim
Sen benim ışıltıma kanarsın
Bense her gün yanıyorum
Sen ben yandıkça yaşarsın

Artık bir anlam bulmalıyım
Lütfen bana bir cevap ver
Ölüm bu kadar küstahken
Bir insan bir insanı neden sever

Ve bir anda
Bir şehirden kovulur gibi
Bir uzaktan bir uzağa kaçmaya çalıştım ben
Ve sonunda uykusuz bir gece gibi
Bir uzaktan bir uzağa alıştım ben

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

11-03-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	*Anemi Kaçmaya Alıştım Ben Anemi * Kaçmaya Alıştım Ben** Kıyıya vuran dalgalar gibi Çarptı gözlerin gözlerime Bir avuç yağmuru bekler gibi Açtım ben senin ellerine Şimdi göz yaşlarım dalgalar gibi Vurup duruyor yüzüme Saklanıp kaçmaya çalıştığım Bütün utançlarım gibi Ve bir anda Bir şehirden kovulur gibi Bir uzaktan bir uzağa kaçmaya çalıştım ben Ve sonunda uykusuz bir gece gibi Bir uzaktan bir uzağa alıştım ben Ben güneş gibiyim Sen benim ışıltıma kanarsın Bense her gün yanıyorum Sen ben yandıkça yaşarsın Artık bir anlam bulmalıyım Lütfen bana bir cevap ver Ölüm bu kadar küstahken Bir insan bir insanı neden sever Ve bir anda Bir şehirden kovulur gibi Bir uzaktan bir uzağa kaçmaya çalıştım ben Ve sonunda uykusuz bir gece gibi Bir uzaktan bir uzağa alıştım ben