Samuray-Japon Savaşçı

Samuray-Japon Savaşçı





Japonya'da 1871'de son bulan feodal dönemde Japon savaşçı kastının üyelerine verilen addır 11 ve 12 yüzyıllarda ilk samuraylar soylu sınıftan gelirdi Daha sonra tüm savaşçı sınıf samuray olarak kabul edildi İlk samuraylar at sırtında savaşır, kılıç, ok ve yay taşır, hafif bir zırh giyerlerdi

12 yüzyıldan sonra yayan savaşmaya ve iki kılıç taşımaya başladılar
Samuray, buşido (savaşçının yolu) olarak bilinen katı davranış kurallarına uyardı Bu kurallar yiğitlik, dürüstlük, basit yaşam ve onurun önemini vurgulardı En önemli görevin efendiye sadakat ve kişisel bağlılık olduğu Japon feodal toplumunun temelini de bu ilkeler oluştururdu (bak Feodalizm)





Toku gava dönemi (1603-1867) Japonya'nın barışçı dönemlerinden biri oldu Şogun olarak bilinen askeri şeflerin toplumsal değişmelere karşı çıktığı bu dönemde şamuraylık kapalı bir kasta dönüştürüldü Dışarıdan herhangi birinin içlerine girmesi neredeyse olanaksız laştı Samuraylar, kan bağıyla belirlenen sınıflara bölünmüştü Şogundan sonraki en yüksek sınıf daimyo ya da feodal beydi; en altta ise piyade askerler bulunurdu Her sınıf gelir olarak belirli bir miktar pirinç alırdı

Bu barış döneminde samuraylar memurluk, tüccarlık, Öğretmenlik ya da esnaflık gibi işlerle uğraşmaya başladılar Ama, her zaman iyi ahlaklı olmaları ve kurallara uygun davranmaları beklendi Görev aile sevgisinden, hatta ülke yasalarından bile önce gelirdi Aşağılanan ya da onuru zedelenen bir samu rayın harakiri yaparak, yani karnını bir kamayla deşerek canına kıyması beklenirdi

Samuraylar nüfusun yüzde 5'inden fazlasını oluştururdu Tokugava döneminde samuray ların alt sınıfları yoksullaştı Çoğu, Japonya' da feodalizme son veren eylemlerde yer aldı Şogunluk yönetimi ve feodal sistem yıkılınca ayrıcalıklarını yitirdiler ve bir sınıf olarak resmen ortadan kaldırıldılar Bazıları yeni ulusal yönetime karşı başarısız ayaklanmalara katıldı, ama çoğu çağdaş Japonya'nın yaratılışında öncü bir rol oynadı (Ayrıca bak Japonya)