Aşk Acısı Çeken Birine Aşık Olduysanız

Kendini kandırma artık Yaşanılanların ardından üzülmek anlamsız bundan sonra Neye neden geç kaldığımızı sormadın ki hiçbir zaman Yalnızlığıma hiç ortak olmadın ki Anlamsız gidişlerine alıştırdığım kalbimi daha fazla yorma ne olur Yaralarımı, gülümsemelerine meze yapma geceleri Tutunacak onca dalın arasında, ellerimi boşluğa bıraktıktan sonra, hiçbir ışık göremezsin gözlerimde Yavan mutluluklarına beni ortak edemezsin Aşk çok uzak bir gece de terk etti beniArdından kalan soğuk eşyaların arasında, yeniden sevebilir miyim diye umut etmemin ne kadar anlamsız olduğunu algılayabilir mi aklın? İzdüşümlerime takılıp düştüğüm yollarda, acı yaşamları kendime katıp, geçtiğim her şehrin yalnızlık sınırlarında beklemenin ne olduğunu sorabilir misin kendine? Kendine dürüsüt olabilir misin, aşkın yokluğunda? Senden sadece masumluğunu isteyen bir yaşamın koskocaman hüsranını görmezden gelip, saçma sapan bir gülümsemeyle yeniden aşkı mı çağıracaksın? Bu kadar kolay değil hiçbir şey, aşk bu kadar kolay geri gelmez inan bana Kaybedilen hiçbir şey bu kadar kolay geri gelmez Yaptıklarının ardından bakmayı becerebilseydin eğer belki bir umut çalardı kapını bir gün Bu acınası rahatlığın olmasaydı Silah gibi kullandığın yapayalnız bakışların Aşk birgün geri dönerdi belki
Yeniden kendimizi kandırmayalım artık Sen ait olduğun sahte mutlulukların safında, eski yerini almaya devam et Unutulmuşluğun ne olduğunu bilmeden yaşamaya başla, hiçbir şeyin değerini bilmek istemeyen yalan dolu hayatını Düşlerimin peşini bırak, hayallerimin Yürüdüğüm yolda tekbaşıma kalmama izin ver eskisi gibi Senin yapmaya korktuğun şeyi yapmama izin ver Yeni bir aşkın kapımdan içeri gülümsemesine izin ver Seni defalarca bulup defalarca kaybeden bir ruhun, özgürlüğüne koşmasına artık izin ver

Caddelerde sisli, puslu bir kış ikindisi Ağaçlarda salkım salkım eski zamanlardan kalma anılar Yapraklarda yere düşmeye hazırlanan yağmur damlaları Bir yaprak kıpırdıyor işte, gümüşi bir damla usulca yere düşüyor Sen sanki, yaprakların arasından bana müzipçe gülüyorsun Beni her zaman şaşırtırsın zaten Beni her zaman güldürmeyi bilirsin Farkına bile varmadan bir şarkı dökülüyor dudaklarımdan "Caddelerde rüzgâr, aklımda aşk var"

Rüzgâr keskin ıslığı ile şarkıma eşlik ediyor İstasyon Caddesi'nin tenhalığı nedense ilk defa içime dokunuyor Arabaya binsem ve birlikte gezdiğimiz yerlere gitsem, evimde şiirler okuyarak telefonunu beklesem, telefonunun gelmediği zaman seni başka yerlerde arasam Sonra sen gelsen yanıma, yine "seviyorum" desen, ben yine senin gözlerinde sonsuzluğa mahkum edilen aşkımı görsem Ayrıca şarkılar gerçek oldu bu kez Caddelerde rüzgâr, aklımda aşk var

Yalnızım, üşüyorum, özlediğimse çok uzaklarda Bahçeme melekler yağıyor, hepsi de tanıdık Senden doğan, gözlerinde hayat bulan, bizi koruyan, kollayan ve en önemlisi ikimizi bir araya getiren melekler Son kez yine seninle gezmiştik oraları Sen kimbilir belki de, uzak bir kıtanın, uzak bir şehrindesin şimdi

Benimse herşeyim aynı Geceleri bodrum katlarına yağmur daha çok yağıyormuş, bugünlerde bir tek bunu ögrendim Bir de geceleri daha uzun sanki, bitmek bilmiyor Bana anlatmak için neler biriktirdin içinde? Benim sana anlatacağım yeni birşeyler yok Dedim ya, her şey aynı Ama sanki biraz mahsunluk çöktü üzerime, bir de gülüşlerim sanki biraz azaldı Sen olsaydın hemen anlardın Sen benim herşeyimdin Arkadaşım, dostum, öğretmenim, talebem, sevdiğim

Koşulsuz bir sevgiyle sevdim seni, bağlandım Sen kimbilir belki de, uzak bir kıtanın, Uzak bir şehrindesin şimdi Benimse içimde kocaman bir boşluk var Hayır, Üzülmüyorum, içimdeki boşlukta birtek özlemin yankılanıyor Hayır, sana anlatmak için yeni şeyler biriktirmiyorum içimde, çok istesen hikayeler uydururum Ama hikayelerimden önce itiraflarım olacak Kendimden bile gizlediğim duygularımın itirafları Sana aşık olmaktan delice korktuğumu, sana bakarken içimin titrediğini Daha pek çok, sırrımı anlatacağım sana

Gerçi anlatmama gerek yok, sen zaten hepsinin çoktan farkındasın Sen kimbilir, belki de uzak bir kıtanın, uzak bir şehrindesin şimdi

Bense odamda senden uzak Hayır beni merak etme, üzülmüyorum Biliyorum, ikimizde yoktuk bu aşk başladığında ve çok iyi biliyorum, sonsuzluğa mahkum edildi bizim aşkımız Dedim ya, beni merak etme Üzülmüyorum Yalnızca biraz, biraz üşüyorum

Gidenin Arkasından Dua!

Her Gün Ölmek
Her Saat Her Dakika Her An Kendinden Birşeyler Kaybetmek
Canından Can Kopar,
Kanın Donar Da Çığlıkların Düğümlenir

Bitmiştir Hayat
Geride Bıraktıkların We Sen Başbaşa
Yanında Yanlızlığın
O Giderken
Senin Ruhunuda Götürmüştün
Acır Canında
Belli Edemzssin
Ölürsünde
Yaşayan Bi Ölü Olarak
Bi Sen Bilirsin Bunu

Gel Demek Herşeye Gücüm War
Demek
Gel Gel Ki Bahar Olsun
Gelki Bitsin Artık Bu Kalbimdeki Kış
Gel
Sen Gel Ben Sana Bi Dünya Olayım
Sen Gel Ben Gene Umut Olayım
Sen Gel Ben Herşeyi Düşündüm Demek

Koca Bi Düğüm Boğazında
Ne Deniyo Ne Geliniyo
Bitti Bi Ömür Biliniyo

Hadi Azrail Senle Kim Güçlüyü Aynıyalım
Kaybedek Bişyim Kalmadı

Ne
Sabahlara Kadadr Uyumasını Seyredebilirim
Nede Üşümesin Diye Nöbet Tutabilirim
Artık
Ben Ne Ölebilrim Ne De Yaşamayı Becere Bilirim
Ne Karnımda Isıtılacak ayakları
Nede Gözlerime Bakıp Kalacak Anları

Ne Tan Ne Sıla
Ölüyüm Ben Bu Dünyada

Artık Sana Mutluluk Şiirleri Yazılsın Adına
Sewil Benim Sewdiğim Kadar Sewil
Kalkıp Tan Wakti
Gonca Gülleri Toplasın Sana
Uyanıp Gece Örtsün Üstünü
Dikkat Etsin Üşür O Ayakların
Dikkat Etsin Çabık Kırılır O Hassas Kalbin
Kırmızıyı Sewer
Gül Kokusuna Bayılırsın
Sewdiklerini Unutmasın

Seni, sende, sana rağmen yaşıyorum ben Hep sen, benimle tamamlanmış eksiklerine bakıp daha fazlasını isterken, ben sende yeni boşluklar yaşıyorumDaha çoğunu isterken sen, bense yarımlarında kayboluyorum Kaç kez vazgeç dedi bu yürek, kaç kez yolun kenarındaki ormana girip yok olmak istedi Yaşadığım neydi? Senin varlığını bilmek bile yeterken bana, sende kendimi yok hissetmek, "yok" olduğumdan başka ne düşündürebilirdi ki bana?Oysa düşünsene, ne coşku doluydu yüreklerimiz başlarken yeni bir hayataGecelerimizi de, gündüzlerimizi de adamaya hazırdık birbirimizde, koşulsuz, içten ve sımsıcak duygularımızla Yaşadığımız her an unutulmaz, doyumsuz ve vazgeçilmez olacaktı Sen bir sonbahar rüzgarında savrulmuş bir gül yaprağı bense taç olacaktım sana Şimdilerde, kim savruluyor ve kim onu sarmaya çalışıyor karıştırıyorum artıkBen bu uykuları, böyle uykuları unutalı çok olmuştu Acı uykusu, hüzün uykusu,korku uykusu Bir gece birinin, diğer gece bir başkasının sonsuzluğunda kayboluyorum Ne garip ki kendimi kuşatma altındaki bir ordunun komutanı gibi görüyorum bu günlerde Ne çok askerim var bana ihanet eden Düşmanla savaşmak değil, bu arkadan vuruşlar beni kahreden Bir beyaz bayrak ve teslimiyet şu anda görünen Ama çok sürmez esaretim biliyorum, içimdeki bu yenilginin acısı sürse de yıllarca, bir yolunu bulup kavuşurum özgürlüğüme Şimdi gitmek zamanı belki, geride yaşanmış yada yarım kalmış anları bırakarakSen de tüm ürkekliğinle, tüm hatalarınla, tüm eksiklerinle, tüm haklı gördüğün yanlarınla baş başasın şimdi
Hep bir şeyler tamamlanacak değil ya, bu da böyle yarım kalsın

Elimi yakan bu sevda yüreğime eğimli
Nasıl bir sevda anlamadım; yaşamayı
Dizginledikçe bir çığ gibi üstüme yığıldı
Kaldıramayacağım yükler yükledi
Oysaki içimde yaşatmaya hazırdım engelsiz
Nasıl bir sevda anlamadım; yüreğimi
Bir ok gibi fırladı tarifsiz sevgiye
İçimi kuşattı onunla, dokunamadım ben bile
Acıyı yaşadı,sevdası dinmedi
Soluksuzca yaşadı onu,sessizce sevdi
Nasıl bir sevda anlamadım; kendimi
Hırçın dalgaların bile yıpratamadığı beni
Gözlerimden aldı,yüreğime gömdü
Sessiz kaldım, Öylece bekledim seni
Ben ki ne volkanları susturan
Çaresizlikle boğuştum
Nasıl bir sevda anlamadım; ölümü
Yaşarken iki günlük can çekilmesi
Kalbimin bir anda duruşu
Vazgeçtim kendimden, sevdamın yerine
Direnmek, ezilmek, yanmak pahasına
Nasıl bir sevda anlamadım; sonsuzluğu
Ölüme varım, yolculuk iste yeter
Sevdam yanımda,varlığım bedenimde
Giderim gözlerim kapalı
En zoru yaşarken daha bi işlerim sevdanı
Daha bi giderim soluk almadan
Nasıl bir sevda anlamadım; seninle
Kendimden bile geçtim, sevdamı yok etmedim
Herşeyi göze aldım, sensiz olmayı alamadım
Nasıl bir sevda analamadım
Anladığım tek şey ; Sendin Çünkü

Denizle seviştim
ve aşkı doğurdum
aşkım yağmurla evlendi,
hüznün ninesi oldum
daha fazla dayanacak gücüm yok,
gecelerin belalı solisti old
yeniden öpemem yaralı dudakları
anason kokularının yanında şalgam suyu olamam
bedeni uymasa bile,
üzerime giydirildi vedalar
sen bu yüzden adımı

ADIMI AYRILIK KOY ANNE


giderek ölüme yaklaşıyorum gibi
eskiden yüreğim acırdı,
şimdi bedenim de
yaralarım geçmiyor ANNE
eskiden yaşadığım sevdaların,
kabuk tutmuş vurgunlarını sarardın
şimdi bedenimin kanayan yaralarına
ağlıyorsun AĞLAMA!
vakti geldiyse gitmenin,
bekletmemek lazım
sen de görüyorsun işte
hayata direnen yüreğim
bir virüse yeniliyor ANNE
hiç sevişmedim onunla ,
gelmesini hiç istemedim,
neden beklediklerim değil de,
beklemediklerim geliyor ANNE?
nasıl kabul edebilirim,
kapıya zorla dayanan ağrıları?
birtane canım var
kaç defa ölebilirim,
dirilebilirim,
dayanabilirim yeniden?
ne olur beni kırma
sen bu yüzden adımı,

ADIMI AYRILIK KOY ANNE

biliyorum
karnımı doyurdum ama
yüreğimi doyuramadım ANNE
çünkü sevilmekti küçük kızın dileği
boşuna söylemiyorum
sen ne olur adımı,
adımı ayrılık koy anne
hangi şarkı kurtarır beni?
hangi nota çıplaklığımı sever?
soyunsam yüreğimi okşar mı gece?

hayır!

cevapları duymaktan korkuyorum!
korkuyorum göz dönmüş bütün kelimelerden!
kaç defa kürtaja girdim,
sahibi olmadığım hüzünler için
bir tanesine daha dayanabilir miyim sence?
sen işini garantiye al ne olur
ve bu yüzden adımı



ADIMI AYRILIK KOY ANNE

sanadır tüm kelimelerim sanadır bitmek bilmeyen sevgimmm uykusuz kaldığım gecelerdir gözlerine vurgun saatler dilimin kilitlendiği andır yüzünü gördüğüm saniyeler ve öldüğüm gündür elimi bırakıp gittiğin o gün içindeki o büyük sevdayı terkettiğin gündür Bilemedin sevdiğim; göremedin, kimseye yakıştırmadığım sevdamın süsü olduğunu sadece senin için çarpan küçük yüreğimin seninle yeşerdiğini ve seninle koacaman bi yürek olduğunu göremedin gerçi artık görsende haketmedinn bu sevda sana çok fazla sen aslında benim küçük yüreğimin varettiği o büyük sevdayı taşıyamadın taşıyamazsında bilemezsin bir volkan gibi seni içinde büyüttüğünü
hani o gözlerinde boğulup yüreğine dokunduğum anlar varya, sanki hiç gitmeyeceksin , hep benimle kalacakmışsın gibiydi benden başka kimsenin gözlerini göremeyecek gibi bakardı gözlerinn sadece bana ait ve benimlee benim gözlerimdin sevdamdan öte şimdi gittin hemde bu gidiş yüreğimle birlikde gözlerimide kör etti nasıl düşünürsün senden sonra bi hayatın olduğunu bende nasıl dost bildiğim kollarda benim sevdamı harcarsın sence bu yürek dayanırmı bu kadar ağır bi yüke gidişin zaten ölümdü şimdi ben; seni düşünmeye bile korkerken, içimde bitmeyen sevdamla karanlıktayım ışığım olamadığın gibi gözlerimide yaşama kapadın bu büyük sevdayı böylemi hakedecektin senin için çarpan yüreğe böylemi teşekkür edecektin ama olsun bana sevmesini öğrettin , bende sana teşekkür ederim gözlerimi kaparken daha bi içini görmemi sağladın ben sana fazlayım sen benim sevdamı taşıyamazsın yüreğin dayanmaz böylesine yabancı kollarda unuttuğun beni şimdi bende arama artık çünkü ben artık o unuttuğun ben değilim ben yüreğimi aldım elime, sen daha bunu bile yapamamışken ; ben mi?? gülüyorum sadece şimdi bende gidiyorum ama senin gidişin gibi kalleşce değil büyüttüğün yüreğimi yanıma katarak terk ediyorum seni o tertemiz sevgimle, senden başka kimsenin değmediği gözbebeklerimle ve kendimle TERK EDİYORUM SENİ giderken sana sadece beni unuttuğun anlardaki beni bırakıyorum o sana sevmesini öğretir sen benim sevdamı taşıyamazsın sana son sözümü; senin büyüttüğün yüreğimle sevdamı taşıyabilecek başka bir sevda da yüreğine karşı büyük sevdalarda dile getireceğimm sen benim sevdamı hiç haketmedin elveda diyorum ilk kıvılcımım, alevlenemeyen SEVDAM

Esirdi sanki güneş…

Karanlıklar dağların ardından mağrur bir edayla doğuyordu…
Yırtmak istiyordum geceyi sessiz bir sedayla…Ufuk da mavilikler yok…renkler rengini mi kaybetmiş? Daha doğmamış bir sevdanın ömrü bu kadar çabuk mu bitermiş… ?

Ne yapsam bilmiyorum, ne günah işledim Allah’ım?
Kaç yetimin hakkı bende kaldı , kaç öksüzün başını ellerim okşadı, kaç ananın ahını aldımda bitiverdi doymadan Hangi yuvayı yıkmıştım da, yıktılar yuvamı daha kurmadan

Neye isyan etmeli, kimi suçlu tutmalı, yaralı kalbimi kıranları nasıl unutmalı?
Suçlu aramak bu kadar zor mu, olur mu ey vicdansız bir genç kız böyle mahsun koyulur mu

Kim sever ey insafsız seni, kim sever benim seni sevdiğim kadar… Kendimi sen yapmıştım Yüreğim yarin , ruhum diğer yarın
Seni geleceğim yapmıştım ey zalim, sen hep gelecek olan… sen hep bendeki yarın


Giden gitmiştir artık nedir bu kadar yüreğimi derbeder eden
Umutla seni beklerken bayram arefesinde, kimsesizliğin eşiğinde yaşatırken seni, hiç hak etmediğim sensizlik acısıyla bir başıma yalnız koydun beni Sen gittin yüreğime intihar süsü bıraktın

Bitmemeliydi!!! Bitiremezdin!!! Hayır, sen gidemezdin, ben sensiz edemezdim Aptal mazeretlerle nasıl avuturdum ben kendimi? Nasıl aynalara bakabilirdi gözlerim nasıl çiçeklere uzatabilirdim sana esir ellerimi Oysa imkansız değildiyanlış hiç değildi… Yüreğim senin sevdanın esiriydi
Acımadan sıktın aşkın günahsız kalbine son mermiyi…Bitirdin beni …Öldürdün ölümsüz sevgiyi …

Şimdi ben yine kahırlarda ben yine çıkmazlardayım…ben yine uzaklarda ben yine Yollardayım… Bir değmez sana üzülmeye bir sen hak etmezsin hak ettiklerini sana verdiğimi düşündükçe yine beni öldürmektesin Şimdi gülüyorum ağladıklarıma inanmıyorum senle yaşadıklarıma bitti artık bunca çektiklerim Bir iken bin oldu gönülden sevgilerim
Her şey yine mavi olacak bak göreceksin…ben yarına umutla birlikte doğacağım seyredeceksin
Düne kapattım gözlerimi Yarına çağlayan bir sevgiyle açacağım


SENİ NE AFFEDECEĞİM NE DE UNUTACAĞIM…

Gerçek sanılan her sevgili gercekten seviyorum dediği insandan bişeler çalıp giderse bu aşk acısını nasıl dile getiririz en büyük acı hiç sebepsiz terkediliş kendine bağlayıp ortadan kaybolmak değilmidir sizce?

U n u t a b İ l e c e k m İ s İ n ?

--------------------------------------------------------------------------------

Sevişen cümleler yazamıyorum artık
Yürekten sevmiştim
Yüreğim yanıyor şimdi ve
Yüreğimin kalemiyle yazıyorum
Bunları sana
İki koca yürek bir kalpte atmıştık biz
Benim kalbimde kocaman sen
Seninkinde ise ben vardım
Sonsuz sevdik değer verdik gel gör ki
İki yürekli insan
Tek kalemde sildik biz
(Yazık)
Doğru muydu bu sona ulaşmak?
Üstüme gelme dedin bana
Çok sevdiğimdendi aşırı ilgim
Anlamadın
Seni sürekli hatırlarken
Sıktığımı vurguladın
Sessiz kaldığımda ise
Özlemiyorsun diye yakındın
Üstüne gelmiyorum artık
Hayatta yalnız başınasın
Oysa sırtımızı birbirine yaslamıştık biz
Hayatı iki kişi göğüsleyip
Acıları yarıya indirmiş
Mutluluğu iki katına çıkarmıştık
İki koca yürek bir kalpte atmıştık biz
Şimdi
Nasıl olduğumu sorma!

Unuttuğumu söyleyeceğim elbet
Yalan
Aslında
Ö L Ü Y O R U M
Sensiz hayatımda şimdi
Acıların adını anacak cesaretim yok
Meğer ben
Senliğimde her elemi göğüslenir
Senliğimde boynumu bükmezmişim;
Sensizliğimde koca bir
H İ Ç M İ Ş İ M
Bir başlık bile bulamıyorum
Katlettiğin dizelerime
Canımın istediği de sendin
İçimin titrediği de
Yüreğimin eridiği de
Unutursun belki gözlerimin rengini
Unutursun belki sevgi sözlerini
Soruyorum şimdi sana:
Ey yalnızlığıma imza atan insan!!!
Seni ne çok sevdiğimi de
U N U T A B İ L E C E K M İ S İ N ?

Küskünlüğüme gömülmüş, bıçak sırtı acıların saklı kaçağı, dinle öykünü anlatacağım sanaBen seni kendime katarken, sen paramparça ağıtlar biriktirdin bozgununa Biliyordum, gelen gidecekti birgün Yasasıydı bu yaşamın Geldin, geldiğine kanamadan kana kana, gittin, gidişine kanadım, öyle kalakaldım


İşte yine, özlem çeken, iflah olmaz günlerin eli uzanıyordu öksüz yanlarıma Bu öykünün yitik kıldığı ben oldum, sen sadece, bana sunulan kayıplığın kısır döngüsüydün Güneşim eksik olsada, ağır ağır yol alıyordum, yaşamın içinde, şikayetim yoktu, bana sunulanı buydu Yutkunmalı zamanlarda susan hep bendim, sesi ayaza kesen hep benTüm iç çekişlerimde kalbime vurduğum Ayazım, hatır Sormayanım, yaban duruşlum, dinle, bu senin öykündü


Ben gelişine umutlar saldım, emeğimi sevdama adadım Ne varsa sevince dair, seninle var ettim Sevdam yüreğimle birlikti, tutmuştu ellerimden divane düşlerim Ellerim uzanacakken gölgene, gitmiştin işte Gittin, sel oldu gidişin gözlerimde Şiirlerim değmedi kulağına, söyleyeceğim ne varsa, düğüm ettim boğazımda Ben düğümlenirken yaşama ve yasalarına, sen sonuna yaklaşıyordun öykünün Hiçbir hazırlığı yoktu umutlarımın, zalim bir infazın ansız gelişine Çocuk gülüşlerimin hevesi yüzümde kalakalıyordu, acı ağır ağır dağılıyordu yüzüme İnsafının buyruğu kesindi, yüreğim, ardınsıra kara bir yasın izini sürecekti Çığlık kusuyordum sağır yanlarına, sesimi kendim boğuyordum


Senin ektiklerini ben biçtim hep, o bıçağın keskin yüzü derine iniyordu, sen öykünü yazıyordun Korkma, yüreğim ah etmez sana Gelişin gibi, gidişini de severim ben Sen sadece dinle, bu senin öykündü Dağ doruğu coşkularıma kıyıp, gittiğin o yolda yangın bıraktın bana, gelemem bilirim Hangi yangın yol verir, kül olmuş umutlara? Hangi yangının talanında bulunur kayıplar? Bilirim, bu öykünün noktası, benim yitikliğimdi
Bu senin öykündü Kaybettin

“Bir gidişi yaz” dediler, “yazarım” dedim… gitmeleri öğrenmiştim

Susardı, susardım, susardık, suskularca…

Bilinir bilinmez bir şarkının içinde kaybolurduk
Biz en çok susmayı sevdik, sevmeyi sevemediğimiz kadar
Koptuk ve dağıldık her şeye
Giderken durduramadık birbirimizi
Durdurmaya elin, elim, ellerimiz yetmedi
Eğitemedim çocuk kalmış korkularını, yanılgılarını törpüleyemedim Sana gerçekleri gösteremediğim gibi

Giderken durdurmalıydın beni, yapmalıydın, yapamadın
Durdurmaya gücün, gücüm, gücümüz yetmedi
Belki de yoktu, biz var sandık
İnsan isterse yolları aşıyor, sen kapının eşiğini aşıp gelemedin Geldiğim gibi gidemedim, gittiğim gibi dönemedim yüzüne
Sen, bildiğim sen değilsin artık
Ben, bildiğin ben, değişemem
Değişmelere suskun dudaklarım

Şimdi acı, yolunu şaşırmış bir deniz kaplumbağası gibidir yüreğimde Şaşkın ama inatçı
Şimdi sen, adı geçmişte saklı ince bir sızı
Şimdi biz, bir şarkıdan çalınmış iki nota gibiyiz
Eksiğiz ve yokuz
Dilsiz ama mutluyuz

Bir kapının eşiğinde kaldı her şey
Beni dışarıya göndermeyecektin, içerde tutacaktın, arkamdan gidişimi seyretmeyecektin, yollara yürümeyecektim, sesimi gidişlerde yitirmeyecektim Sesimi geceye vermeyecektin
Şimdi, kaldır gözlerini ve geceye bak Sesimi gör yukarıda, ortada bırakılmış tellerimi Densiz ama dengeli satırlarımın anlamını kavra Geceye bak, sesimi kaydırma

Kimsenin öğretmediği bir şeyi öğretmeni dilerdim, ayrılırken ama sen herkesin öğrettiğini yineledinŞimdi aşk, inançlarını yitiren bir ayyaştır köprü altlarımda

Biz ki geceleri paylaştık, yastığı, şarkıları
Biz ki sözleri paylaştık, kelimeleri
Biz ki yüreği paylaşamadık, paylaşamadım galiba
Nedendir bilmem, eksik kaldık korkulara
Nutku tutulan gecelerin isimsiz sabahlarında, yanlış ve yangın kaldık
Geride kalan kırık ezgiler ve yorgun ruhların dansı

Sokağımın serseri gülüşü, gençliğimin asi sevgisi, isyanımın suskun gezgini Gitmeye meyilli değildim, olduğum gibiydim, dinletemedim, dinletemedin, dinletemedik belki de

Şimdi sen, aksak bir hüzün, nerede coşacağını bilmeyen
Şimdi ben, değişemeyen bir şehir, nasıl sevileceğini bilen
Şimdi biz, olmayan bir şeyiz

Bir kapının eşiğinde kaldı her şey
Konuşmak anlamsız, susmak kalabalık, ayrılık bulaşıcı
Sevda, kör topal yürüyen bir dilenci gibidir artık
Seni sevdim ama gönderdin Gönderilince dönemiyorum
Ben bir çiçeğim asi yanım, solunca aynı elde açamıyorum

Susuyorum, susuyorsun, susuyorlar, suskularca…
Bir gidişi yaz, dediler, yazarım dedim
Gitmeyi öğrenmiştim, kalmayı öğretemediğim kadar

Bir gidişi yaz, dediler, yazarım, dedim
Gitmeyi giyinmiştim, yakıştırılmıştım veda sözlerine, merhabalara alıştırılamadığım kadar

Bir gidişi yaz, dediler, yazarım, dedim
Çok gitmiştim, söz gitmiştim, uzun gitmiştim, sesimi duyuramayacak kadar

Bir gidişi yaz, dediler, yazmaya giderken kendimden geçmişim
Arkama dönüp baktım, sende beni gördüm, el salladım
Artık çok geç, sendeki ben için çoktan bitmişim !…

Yokmusun şimdi ? Gittin mi ?
Bak halime ne oldu sanki
Susmak mı gerek yoksa ağlamak mı

Bєкlємєк dємє вαnα Yüяєğiм Acιуσя

hani o gidişlerin var ya
sessizce
suskun

kırılan sen olduğun halde
kendisiymis gibi
hani o arkasına dahi bakmadan gidişleri
hani senin "o an" "oracıkta" "ancak" arkasından baka kaldığın
anın durması için yalvardığın,
tutup ucundan geri çevirmeye çalıştığı an varya,
hani yapabilsen o merdiveni,
hani yapabilsen o kapıyı,
hani yapabilsen o sokağı tutup ucundan
geri çevirmeye canını bile verebileceğin o an

o işteen acıtanı o

Senden uzak kaldım, cezaysa en büyüğü
Bekle tüm gün sadece o an için
Ve akşam

Anlαtα Mıyσяυм Yüяєğiм Acιуσя

Yokluğun tüketiyor Yüяєğiм Acιуσя
ama senin orda oldugunu hep bildiğin
ama senin hep hissettiğin
ama bir dahası olmayan
ama zaten hiç senin olmayan
ama senin hep bildiğin
ama senin hep hissettiğin
ama bir daha sana geri gelmeyecek olan
ama buna rağmen
gelmeyeceğini bile bile senin beklediğin

σ iştєєn αcıtαnı σ

Dυуυуoя Mυѕυn? Yüяєğiм Acιуσя


sonra o kocaman kocaman, akıp gitmek bilmeyen zaman
o durduramadığın an' ın karmaşası tezatlığı
kördüğüm oluşu
o "acabalarla" , "keşkelerle" dolu soruların
içindeki kısır döngülerin
ve o an
hiç bir şey yapamamanın çaresizliği

Dυуυуoя Mυѕυn? Yüяєğiм Acιуσя

Ağlama! ‘’ GÜLÜM "ağlama derdin bana ,
derdin ama en çok ta sen ağlattın beni,
kıyamam derdin güzel gözlerine,
derdin de bende inanırdım gözlerimin güzelliğine,
bir başka bakardı gözlerim sen güzel deyince,gözlerine…
Sensiz yaşayamam derdin bana sarılınca,
bende bir başka sarılırdım inanırdım,bensiz olamayacağına
,inanmak ne zor şimdi kollarının başkalarını sardığına…
Nasıl seveceğini bilirdin beni,ben söylemeden bilirdin neleri sevdiğimi,
kızdığımda gülerdin hemen,türlü oyunlar yapardın beni güldürmek için,bir dakika bile küsemezdim sana,
küs kalmayı bile beceremezdim yüzüne bakınca…
GÜL’ düm ben senin dilinde,GÜL kokuyorum sanırdım"GÜLÜM’’ diyerek saçlarımı kokladığın da!
Yalnız benim için bak yeşil yeşil şarkısını söylerdin birkaç kadeh içtiğin de
Ben de yalnız sana bakardım hep yeşil yeşil gözlerimle…
Ağlamaları yakıştıramamıştın gözlerime,gülmemi isterdin, gülünce gözlerinin içi gülüyor derdin,
sonra ölmek istemezdin,ölümden korkardın,ölüp de seni bir
başkasına yar etmem der kızardın da! ben senden sonra kimseye GÜL demem derdin,ben kimseye yar olmadım, senden başkasına GÜL olup kokmadım…
Sen başka bir yar buldun ,GÜL sanıp başka tenler kokladınBen sana hep inandım
Senden sonra kimseye yar olmadım,senin sözlerin hep yalanmış çoktan anladım, sen söz verip hiçbir sözün eri olmadın ,değmezdi sana biliyorum ,ben seni de ben gibi doğru sandımYanılmış olsam da! Merak etme yıkılmadım doğrular sarsılsa da yıkılmazmış,sen gittiğin de bunu çok iyi anladım ben yıkılmadım…

Yarım Kalan Aşklardır Acı Olan
Aslında biten degil, bitmeyen asklar acı verirler
Aslında, dibine kadar yasadigin degil, doymadan kalktigin asklar ızdırap verirler

Aslında, karsindakinin suçlu olduguna degil,
Kendinin suclu olduguna inandigin asklar, hayati mahvederler


Sorumlulugu karsi tarafa degil, kendine de yiktigin asklar,
İcini acitirlar
Cızz ettirirler

Askin acisi, keşkelerin sayisiyla orantılıdır
Keşkeler fazlaysa, askin acısı coktur
Keskeler yoksa, artik ask da yoktur


Aski bitirmek, sucun karsi tarafta olduguna inanmaktan gecer

Sucun karsi tarafta olduguna inanamayanlar,
“keske sunu da yapsaydim” diyenler, aski bitiremezler


Aski bitirmis gozukseler de, aciyi yok edemezler
Aslinda biten degil, bitmeyen asklar aci verirler

“Kalbin cok onemli gordugu birini, sevme, arzulama ve icinde hissetme durumudur ask”


Dibine kadar yasayip tukettigin degil, doymadan kalktigin, hala arzuladigin asklar izdirap verirler

Artik ulasamazsin
Oysa hala ulasmak istersin
Ask ya direkten dönmüştür
Ya da bir nebze yasanip, yarim kalmistir


O durumda yarim kalan ya da direkten donen sevgiliyi gormek istemez insan

Umudu yoksa gormek istemez

Umudu varsa, yarim kalan aski takip etmeye devam eder