Hanîf:

HANÎF:

Sapıklıktan, yanlış inanışlardan Hakk'a, doğruya meyleden, dönen, müslüman İslâmiyet'ten önce Arabistan'da putlara tapmayıp, hazret-i İbrâhim'in dîni üzerine bulunanlara verilen isim Çoğulu hunefâ'dır

Allahü teâlâ Kur'ân-ı kerîmde meâlen buyurdu ki:

İbrâhim ne yahûdî idi, ne de hıristiyan idi O hanîf idi (Âl-i İmrân sûresi: 67)

Hanîflerin en meşhûrlarından birisi Arab hatîblerinden olan Kus bin Sâide'dir Onun Mekke-i mükerremede kurulan Ukaz panayırında meşhûr konuşmasının bir kısmı şöyledir:

Her şey fânîdir (geçicidir) Bâki (devamlı olan) ancak Allahü teâlâdır Birdir, ortağı ve benzeri yoktur İbâdet edilecek ancak O'dur Evvel gelip geçenlerde bize ibret alacak şey çoktur Büyük-küçük hep göçüp gidiyor Giden geri gelmiyor Kesin olar ak inandım ki, herkese olan bana da olacaktır (Ben de öleceğim) (Ahmed Cevdet Paşa)