Erkek İsimleri 2013

2013 Erkek İsimleri

2013 Erkek Adları

A

Acun: Sonsuz uzay içindeki gök varlıklarının tümü, dünya, evren

Afşar: Eli çabuk, çabuk iş gören, Oğuz Han'ın oğullarından birinin adı, Türkmenlerin bir boyunun adı

Ağa: Büyük kardeş, ağabey, köy ve kasabalarda büyük toprak sahibi olan varlıklı kimse

Ağca: Rengi beyaza yakın, beyazca akça,

Aka: Büyük, saygıdeğer kimse,ağa

Akabey: Varlıklı kimse, ağa ve bey

Akad: Mezopotamya'da kurulmuş çok eski bir devlet, temiz ad, iyi ad

Akalp: Ak yiğit, ak er, temiz yiğit

Akan: Akıp gitmekte olan

Akant: Beyaz yemin, ak yemin

Akarca: Akıp giden su, akan su, akarsu

Akarsel: Akıp giden sel

Akata: Temiz ata, namuslu ata, lekesiz ata

Akay: Parlak ay, aydınlık, ışık ay, dolunay adam, erkek, kuzey Türklerinde erkek çocuklarından büyüğe verilen ad, ağa

Akba: Sazlık, bataklık, ağba

Akbaran: Ak güç

Akbatu: Temiz ve güçlü

Akbatur: Namuslu ve yiğit

Akcan: Temiz can

Akdemir: Dövme demir

Akdeniz: Ülkemizin güneyindeki deniz

Aker: Namuslu yiğit

Akergin: Ak ve olgun

Akgüç: Namuslu ve güçlü

Akgün: Aydınlık gün, mutlu gün

Akhan: Ak soylu han

Akıman: Eli açık, yiğit, yiğit kimse

Akın: Düşman ülkelerine yapılan saldırı

Akınalp: Akın yiğidi

Akıner: Ekın eri, akın yapan er

Akıntan: Tan vakti, tanyeri ağarırken yapılan akın

Akkor: Işık saçan aklığa varıncaya değin ısıtılmış olan, beyaz kor, beyaz ateş

Akköz: Ak renkte göz, ak kor

Akman: Lekesiz, temiz kimse, temiz ak, güzel, ak alımlı

Akmeriç: "Ak gibi Meriç" duru sulu meriç

Aköz: Özü ak, temiz,

Akpolat: Ak çelik, Manas Destanı'nda geçen bir ad

Aksal: "Sal" ile "ak"tan oluşmuş bir ad

Aksan: Temiz, lekesiz ün

Aksel: Beyaz sel

Akşit: Işıklı yüz, aydınlık yüz, Güneş, gün yüzlü, kutlu, uğurlu

Aktan: Aydınlık sabah vakti, avlu, evin önündeki açıklık

Aktaş: Beyaz taş, kireçtaşı

Akün: Iyi ad, temiz ad, temiz ün

Alatan: Güneş'in doğuşundan önceki vakit

Alaz: Yanan ve ışık veren nesnelerin türlü biçimlerde de uzanan dili, yalaz, yalım alev

Alçın: Al, kırmızı, kırmızıya çalan küçük bir kuş

Algan: Ele geçiren, alan, kentleri, ülkeleri ele geçiren

Algın: Sevdalı, tutkun, aşık, güçlü, dolgun, keskin,güzel

Alhan: Al renkli prens

Alkan: Kızıl kan

Alkım: Yağmur sonu gökte beliren renkli görüntü, gökkuşağı

Alkın: Korkusuz, yiğit, kızıl kın

Alkun: El gün, herkes

Ali: Yüce, yüksek, ulu Hz Muhammedin'in damadı, dördüncü halife

Alp: Yiğitler yiğidi yiğit, kahraman, bahadır, yürekli, babayiğit

Alpagut: Mal mülk sahibi, çiftlik sahibi, kurt seçkin yiğit

Alpağan: Yiğit

Alparslan: Yiğit arslan, kahraman aslan

Alpay: Yiğit Ay, yiğit ve Ay gibi güzel

Alpdemir: Yiğit ve demir gibi

Alpdoğan: Yiğit ve doğan kuşu gibi, yiğit ve yırtıcı, yiğit doğmuş olan, yiğit doğan

Alper: Yiğit er, yiğit kişi, babayiğit, yiğit erkek

Alperen: Yiğit ve ermiş kişi

Alphan: Yiğit han

Alpkan: Yiğit, yiğit kanlı, soyca yiğit olan

Alsan: Ünlen, san, al tanın

Altan: Kızıl şafak, kızıl tan, altın, Tatar hanlarına verilen bir unvan

Altaner: Kızıl tan eri, kızıl şafak yiğidi, altın renkli şafak

Altay: Altın, yüce dağ, Orta Asya'daki Tanrıdağı, Tiyanşan Dağları, Asya'da bir Türk budunu

Altuğ: Al renkli tuğ, kızıl tuğ, kızıl tuğlu

Altunç: Kızıl tunç

Altuner: Çok değerli kimse, altın yiğit

Anı: Yaşanmış olgulardan belleğin sakladığı her türlü iz, bir olguyu anımsatan şey, hatıra

Anıl: sakin,ağır, amaç, her zaman an

Ant: Tanrı'yı, kutsal bilinen şeyleri tanık göstererek yapılan onama ya da yansıma, söz verme

Aral: Asya'da bir göl, iki şey arası iki şey arasındaki göl ya da deniz, sıra dağlar

Aran: Ova, kuytu, yer, sıcak yer, kışlak

Aras: Doğu Anadolu'da bir ırmak, Erzurum'a bağlı bir bucak, bulunulmuş mal

Arat: Yürekli kişi, yüreklilik

Arca: Çam, çam ağacı, temiz

Arda: Sonra gelen, öndekinden sonra, yere dikilen nişan değneği, ardıl Meriç Irmağı'nın Edirne yöresinde sağdan aldığı en önemli kolun adı, Arda Çayı, Uygur yazıtlarında da ad olarak geçer

Ardıl: Arkadan gelen, sonra gelen (ilk ya da birkaç çocuktan sonra doğan), öncekinden sonra, ardından gelen

Arhan: Temiz han, temiz yönetici, yiğit han

Arıca: Temizce arı gibi

Arıcan: Temiz kimse

Arıkan: Saf kan, temiz kan, soylu kan

Arman: Dürüst ve temiz kişi

Arın: Temiz arı, saf, katışıksız, tertemiz ol, arılaş

Arınç: Erinç, huzur, barış

Arkan: Arı kan, temiz kan, soylu kan

Arkın: Arkada, geride olan, ağır, yavaş, sakin dingin

Arkut: Temiz ve uğurlu arı ve kutlu

Armağan: Birine karşılıksız olarak verilen ödül

Arman: İstek, amaç, dürüst, temiz insan, arı insan

Arol: Arı ol, çalışkan ol

Arslan: Aslan

Artun: Kendine güvenen, onurlu, ağırbaşlı

Artunç: Arı tunç, katışıksız tunç

Aşkın: Çok, fazla, üstün, üzüm bağ ve asmalarında yeni göğeren dallar, dalların ucundaki yapraksız, meyvesiz uzantılar

Ata: Baba, dede,soyun büyüğü

Atabey: Saygıdeğer kimse, Seçuklular döneminde bir ünvan

Atacan: Hoşgörüsü olan kimse, babacan

Atahan: Büyük yönetici, ata durumundaki han

Atak: Atılgan yiğit, yürekli

Atakan: Atalardan gelen kan

Atalay: Benim atam

Ataman: Ata, ata kişi, başkan bağbuğ

Atıl: İleri doğru fırla

Atılgan: Güçlüklerden ve tehlikelerden yılmayarak daima ileriye atılan, girişken, tez canlı

Atınç: "Sevinç" "Övünç" gibi sözcükler örnekleşerek "atmak" eyleminden yapılmış bir sözcük

Ayaz: Duru ve dingin havada çıkan kuru soğuk, bulutsuz ve Ay ışıklı gecede Çıkan soğuk

Aybars: Ay gibi güzel, pars gibi yırtıcı, (Hun İmparatoru Attila'nın amcasının adı)

Ayberk: Ay kadar güzel olan

Aybora: Ay kadar güzel, fırtına kadar yıkıcı, Ay ve fırtına

Aydın: Okumuş, bilgili görgülü ve aydınlık kimse, ışıklı, parlak, kutlu, uğurlu, aydınlık, Ay ışığı bulunan gece, Ege Bölgesi'nde bir il

Ayhan: Oğuzları oluşturan sağ kol Bozokların inadığı üç gök Tanrısından biri ve Oğuz Han'ın oğlu

Aymete: Ay ve Hun İmparatoru Mete'den oluşmuş bir ad

Aypolat: Ay gibi güzel ve polat gibi sağlam

Aytun: Ay ve gece, Aylı gece

Aytuna: Ay gibi güzel ve Tuna Irmağı gibi görkemli

Aytunca: Ay gibi güzel ve Tunca Irmağı gibi görkemli

Aytunç: Ay gibi güzel ve tunç gibi sağlam

Azrak: Çok az bulunur, değerli

B

Bahadır: Yiğit, batur

Balamir: MÖ 475 yıllarında Don Irmağı'nı geçerek Rusya'yı alan, Tuna kıyılarına dek dayanan bir Türk hükümdarı

Balkır: Işıl ışıl parıldar, ışık saçar

Baran: Durağanlığı harekete çeviren etken, direnci kıran ya da Direnç doğuran özellik, güç, ulu, yüksek

Baranalp: Güçlü yiğit

Baransel: Güçle ilgili, güçlü sel

Barçın: Süslü ipekli kumaş

Barın: Güç, baran; Moğol döneminde Orta Asyada'ki büyük Türk boylarından birinin adı

Barış: Savaştan ya da dargınlıktan sonra, iki yanın uzlaşması, anlaşması

Barkın: Görmek, gezmek ereğiyle yolculuklar yapan kimse, gezgin

Barlas: İyi savaşa, savaşçı yiğit

Bartu: En eski Türk hanlarından birinin adı

Bartunç: Güçlü tunç

Başar: Gereken biçimde bitir, yapacağın işte başarıya ulaş

Başaran: Yapacağı işte başarıya ulaşan, işi gereken biçimde bitiren Ereğine ulaşan

Başer: Başta gelen kimse, başta gelen er

Başhan: Hanların başı

Batı: Güneş'in battığı yön

Batıbek: Batı beyi

Batıhan: Batının sultanı, hanı

Batu: Güçlü, yiğit, alp, güneşin battığı yön

Batuhan: Bkz Batuğhan

Batur: Alp, yiğit, yürekli, bahadır

Baturalp: Yürekli yiğit, yiğitler yiğidi

Baturay: Hem yiğit hem Ay gibi olan

Baybars: Eskiden Türklerin besledikleri bir tür küçük kaplan; çok zengin ve kaplan gibi yiğit Türk Memluk İmparatorluğu'nun dördüncü sultanının adı

Baybora: Hem zengin hem fırtına gibi

Bayhan: Zengin han

Baykal: Yaban atı, Moğolistan'da büyük bir göl, deniz

Baykam: Sağaltman, sağlığa kavuşturan kimse

Baykan: Soylu kimse, zengin ve soylu

Baysal: Kavgası dövüşü olmayan ortamın hali, dirlik düzenlik bolluk durumu

Baysan: Varlıklı ve ünlü

Bediz: Açık, belli, görünen 2Süs

Beha: Ender, zor bulunan

Behir: Deniz

Beker: Güçlü, kuvvetli

Bekir: Sabah erken kalkan

Bektürk: Türk geleneklerine güçlü bir şekilde bağlı olan

Bener: Kendisinin koruyucu olduğuna inanan kişi

Beran: Koç başı

Berdan: Eşitliği sağlayan kimse

Berge: İz

Bergin: Güçlü, kuvvetli

Berhan: Sağlam, güçlü kan 2Güçlü komutan

Berk: Sert, sağlam, katı 2Yıldırım

Berkal: Sağlam, güçlü, sert ol

Berkan: Parıldayış, şakıma

Berkant: Bozulamaz yemin 2Sağlam, güçlü 3 Orta Asya'da sıradağlar

Berkay: Güçlü ve ay gibi

Berke: Kamçı, kırbaç

Berker: Güçlü, sağlam erkek

Berkin: Çok kuvvetli 2Pekiştirilmiş

Berkkan: Geçmişi sağlam olan kimse

Berkman: Kişiliği sağlam olan kimse

Berksan: Adı, sanı sağlam bilinen

Berksay: Sert kaya

Berktan: Tanyeri gibi güzel ve güçlü

Bertan: Tan yeri gibi güzel ve güçlü kimse

Bilal: Suyla ıslatan; ıslaklık

Bilan: Değerli taşlarla süslenmiş kılıç kemeri

Bilge: Bilgi dağarcığı ile yücelmiş kimse 2Göktürk hakanı

Bilgealp: Bilgili ve cesur kişi

Bilgekağan: Bilgili ve savaşçı kişi

Birant: Yemin, tek ant

Bircan: Yekvücut

Birkan: Aynı kandan, aynı soydan olan

Birol: Bir tane olan

Boğaçhan: Efsaneleşmiş Türk kahramanı dede Korkut Öykülerinde adı geçen yiğit

Bolat: Çelik gibi sert

Bora: Yağmur getiren fırtınalı sert rüzgar

Borahan: Sert hakan

Boran: Rüzgar şimsek ve gökgürültüsü ile ortaya çıkan sağanak yağışlı hava olayı

Buğra: Erkek deve

Buğrahan: İlk İslam devletlerini kuran Türk hükümdarlarından bazılarına verilen ad

Bulut: Havadaki su buharının yükselip yoğunlaşmasıyla oluşan su damlacıkları birikintisi

Burak: Hz Muhammed'in Miraç'da bindiği atın ismi

Burhan: Bir şeyi ispat etme aracı, kanıt

Burkay: Buruk ay

Büke: Pehlivan 2Bilgili, zeki kişi 3 Ejderha

C

Calp: Güçlü

Can: İnsanın kendi varlığı, yaşam, birey kişi, ruh, güç kuvvet

Canberk: Sert kişi, sağlam kişi, canı sağlam

Caner: Yürekten sevilecek kimse

Cankat: "Cana can kat katmak"tan buyruk, ailemize can katasın

Cankut: Kutlu kimse, uğurlu can

Canpolat: Canı polat gibi sağlam, canlı, çelik gibi kimsel

Cantekin: Biricik can, can şehzade

Ceyhun: Orta Asya'da bir ırmak

Coşku: Olağanüstü bir biçimde kendini gösteren duygu yükselmesi, heyecan

Ç

Çaba: Bir işte iyi bir sonuca ulaşmak için harcanan güç

Çağ: Başı ve sonu belli olan ve bir özellik taşıyan, kimi zaman birkaç

Çağan: Mutlu gün, bayram

Çağatay: Cengiz Han'ın oğlu

Çağdaş: Aynı zamanda yaşayan, çağımıza uygun, çağımıza yaraşır

Çağıl: Çağ ile ilgili, çakıl

Çağın: Çağda olan, çağa uyan, çağa uygun, çağın olan

Çağlar: Çağıl çağıl akar, çağıldar, çağlayarak akar

Çağlayan: Bir akarsuyun yükseklerden köpürerek düştüğü yer, çavlan

Çağman: Çağdaş kimse, çağın insanı

Çağrı: Birini bir yere çağırma işi, çağırma, yırtıcı bir kuş

Çakır: Doğan ya da atmacaya benzeyen bir avcı kuş, ela gözlü kimse

Çelik: Su verilip sertleştirilen demir, polat

Çetin: Istenilen yola getirilmesi, elde edilmesi zor, güç olan, Kolay olmayan, sert, sarp

Çetinalp: Zorlu ve yiğit, sert yiğit

Çevik: Kolaylıkla, çabuklukla davranan, hareketleri hızlı, canlı

Çınar: Boyu otuz metreyi bulan, uzun yıllar yaşayan, geniş yapraklı ağaç

Çoker: Çok yiğit

D

Dalan: Dal gibi olan, dal gibi ince yapılı

Demir: Yeraltından çıkarılan, türlü iştekullanılan dayanıklı bir maden, bu madenden yapılmış olan

Demiralp: Demir gibi sağlam yiğit

Demiray: Demir gibi sağlam ve Ay gibi güzel

Demircan: Demir gibi sağlam kimse

Demirhan: Yakut Türklerinden olan Sular arasında tanrı sayılan ve dağ Başlarında oturduğuna inanılan kutsal ruhlardan biri

Demirkan: Sağlam ve güçlü kan

Deniz: Yeryüzünün büyük bölümünü kaplayan çok geniş ve tuzlu su

Denizhan: Ünlü Oğuz Destanı'na göre, Oğuz Han'ın altı çocuğundan En küçüğü, eski Türklerin inanışına göre doğa tanrılarından biri

Devrim: Kısa zaman içinde gerçekleştirilen ve olumlu yönde önemli niteliksel Değişimlere yol açan haraket

Dikmen: Koni biçiminde sivri tepe, dağların en yüksek yeri, doruk, dik, Yerdeki orman, yayla, dikilerek oluşturulan ağaçlık, çam ve başka Ağaçların gövdeleri, dik olan yer

Dilmen: Dil bilen kimse, dilci

Dinç: Sağlık durumu iyi, güçlü, gücü yerinde, canlı

Dinçalp: Güçlü yiğit, güçlü ve yiğit

Dinçer: Güçlü er, güçlü kimse

Dinçerk: Güçlü kuvvetli kişi

Dinçtürk: Sağlıklı, sağlam Türk, güçlü Türk

Diren: Karşı koy, dayan, harmanda sapları yaymaya yarayan, uzun çatallı, ağaçtan yapılmış bir tarım aracı

Dirlik: Düzen içinde mutlu yaşam, mutluluk, sevinç, iyi geçinme, erinç

Doğa: Kendiliğinden var olan, canlı, ve cansız nesnelerden oluşan, Kendini sürekli olarak değiştiren varlığın tümü, tabiat

Doğan: Küçük kuşlarla beslenen, ava alıştırılarak kuş avında kullanılan, Akdoğan, çakırdoğan, aladoğan gibi türleri olan bir kuş, şahin

Doğanalp: Şahin ve yiğit yiğit kimse

Doğanay: Ayın ilk günlerinde Ay, yeni Ay (ayın ilk günleri doğan çocuklara verilir

Doğu: Güneş'in doğduğu yönden

Doğuer: Doğu yiğidi

Doğuş: Doğma, doğma biçimi, yaradılış

Dolun: Dolgun, dolarak biçimi yuvarlaklaşmış, ayın ondördü

Dolunay: Yuvarlaklaşmış ay, dolgunlaşmış Ay, Ay'ın on dördü Çok güzel kimse, Ay gibi kimse

Dora: Doruk

Doruk: Dağların, tepelerin en yüksek noktası, tepe

Durukan: Temiz kan, saf kan

Durul: Berraklaş

E

Ediz: Değerli, ulu, yüce, yüksek

Efe: Özellikle Batı Anadolu yiğidi, yiğit, zeybek, ağa, ağabey, kabadayı

Efekan: Yiğit bir soydan gelen

Ege: Ulu, büyük, Türkiye ile Yunanistan arasındaki denizin adı

Egemen: Yönetimini kendi gücüyle, dışardan denetime bağlı kalmadan Sürdüren, üstün, sözünü, geçiren

Ekin: Tahılın tohum olarak tarlaya atıldığı andan başlayarak harman Oluncaya değin aldığı duruma verilen ad

Emre: Dost, arkadaş, sevdalı, tutkun, ünlü, Türk ozanı Yunus'un adlarından biri

Engin: Yüksek olmayan, düzey bakımından düşük, denizin, karasularından Uzakta bulunan geniş bölümü, ucu bucağı görünmeyecek denli geniş

Eralkan: Al kanlı yiğit

Eralp: Yiğit erkek, yiğit kimse, yiğitler yiğidi,

Eraltay: Altay dağlarından gelmiş yiğit

Eray: Ay gibi yiğit

Erberk: Sağlam, yiğit, sert yiğit

Erbuğ: Yiğitler başı, komutan

Erdağ: Dağ gibi er, dağ gibi yiğit

Erdem: İyiliksever, acıma, alçakgönüllülük gibi övgüye değer niteliklerin genel adı

Erdin: Ereğine ulaştın; Tanrı yolunda ermiş duruma geldin, olgunlaştın Yetiştin

Erdinç: Dinç yiğit

Erek: Ulaşılmak istenen, ardından koşulan şey, amaç, erişilmek İstenen sonuç

Erez: Buğday ve arpa tarlalarında yetişen deliceotu da denilen bir bitki

Ergin: Olmuş, olgunlaşmış yetişmiş

Ergün: Erken doğan güneş, yumuşak, uysal, sulu sepken, sulu kar

Erim: Bir şeyin erişebileceği uzaklık, muştu, iyi bir şeye işaret olan durum, sevgi

Erinç: Mutluluk içinde yaşama, dirlik

Eriz: Yiğidiz, erkeğiz, er izi, er yolu

Erk: Yaptırma gücü, güç sözü geçerlilik

Erke: İşe çevrilebilen güç,

Erkmen: Güçlü kimse, güçlü erkek, sözü geçen kimse

Erkut: Uğur getiren yiğit, uğurlu yiğit

Erman: Er kişi, yiğit kişi

Erol: Yiğit ol, erkek ol, er ol

Ersan: Yiğit ünlü, er sanlı

Ersin: "yiğitsin" "erkeksin" erişsin, ulaşsın, gelişsin, yetişsin, olgunlaşsın

Ertan: Güneş'in doğma zamanından az önce, şafaktan önce

Ertaylan: Yiğit ve uzun boylu kimse

Erte: Sonraki, gün; şafak sökme zamanı; herhangi bir işteki ilk başarı

Ertekin: Yiğit ve tek, yiğit ve biricik, biricik yiğit, yiğit prens

Erten: Erkek tenli

Ertürk: Yiğit Türk, erkek Türk

Erün: Yiğit diye tanınan, ünlü yiğit

Eryiğit: Yiğit erkek

Esen: Hiçbir sayrılığı, hiçbir sakatlığı olmayan, sağlık ve mutluluk içinde olan sağlıklı

Esener: Sağlıklı yiğit

Esentürk: Sağlıklı Türk

Eser: Yel, sert esen yel; esme işini yapar, esinti olur yel olur

Esmen: Esen yel gibi kimse

Evre: Bir olayda birbiri ardınca gelen değişik durumların Her biri, alınan yol aşama

Evren: Var olan her şey, bütün varlıkların oluşturduğu bütün, kainat, dünya

F

Fatih: Fetheden

Ferdi: Bireysel, tek başına

Ferhan: Sevinç, neşe İyi haber karşısında verilen ödül Güçlükleri aşıp bir yeri ele geçirme

Feridun: Tek başına, eşsiz

Ferit: Sıralanmış inci taneleri Tek başına Emsalsiz

Feyyaz: Berekeli, gür, verimli Eli açık

Fırat: Bir nehir adı Türkiye'den geçip Basra'ya dökülür

Furkan: İyi ile kötü, doğru ile yanlış arasındaki herşeyi gösteren

G

Gediz : Su birikintisi, gölcük, Ege Bölgesi'nde bir akarsu; adını bu akarsudan alan bir ilçe

Gencer: Delikanlı, genç yiğit bkz Gençer

Genç: Yaşı ilerlememiş olan, yaşlı olmayan, canlı, dinç

Gençalp: Genç yiğit

Gençer: Delikanlı, genç yiğit

Geray: Açık maviye yakın, gök rengindeki Ay

Giray: Uygun, yaraşır, eski Kırım hanlarının ünvanı

Girgin: Herkesle çabucak ahbaplık, yakınlık kurabilen, sokulgan kimse

Göğen: Gök, mavi, yeşillik

Gökalp: Gök gözlü yiğit

Gökay: Mavi Ay; gökyüzündeki ay

Gökberk: Mavi ve gözlü ve sert

Gökdeniz: Mavi deniz

Göker: Gökyüzünün yiğidi, gök yüzlü erkek, mavi gözlü kimse

Gökhan: Oğuz Han'ın oğlu

Gökmen: Mavi gözlü ve sarışın kimse

Göksagun: Mavi gözlü hekim

Göksel: Gökyüzüyle ilgili

Göktan: Mavi şafak, mavi tan

Göktuna: Mavi Tuna

Göktunç: Mavi gözlü ve tunç gibi

Göktürk: 552-745 yılları arasında Orta Asya'da hüküm süren, Bumin Han'ca kurulmuş olan Türk devleti ve bu devletin halkından olan kimse

Gönen: Mutlu ol, sevin

Gönenç: Varlık, bolluk, mutluluk, sevinç

Görkem: Gösteriş, görünüş, gürbüz, iyi gelişmiş, göz alıcı ve gösterişli olma hali, göz alıcılık, gösterişlilik

Görkmen: Alımlı, yakışıklı yiğit, görkemli erkek

Güçhan: Çetin han, güçlü han

Güçkan: Güçlü soydan olan kimse

Güçlü: Dayanıklı, zorlu, gücü olan, kuvvetli, sözü geçer

Güçlüer: Dayanıklı, zorlu yiğit, güçlü yiğit, sözü geçer yiğit

Güçlütürk: Dayanıklı, zorlu Türk, kuvvetli Türk

Gültekin: Tek gül, biricik gül, gül gibi güzel ve tek, gül şehzadesi

Gün: Güneş'in yeryüzüne saçtığı ışık, gündüz, güneş

Günal: Kırmızı Güneş, al Güneş

Günalp: Güneş gibi ve yiğit

Günay: Güneş ve ay, güneş gören yer, güney

Günberk: Güneş gibi yakıcı ve sert

Günce: Gün'e benzeyen, günü gününe tutulan, anıların yazıldığı defter

Gündoğan: (Güneş doğarken doğan çocuklara konulan adlardan) Doğan güneş, doğan gün

H

Hakan: Eskiden Türk imparatorlarına verilen unvan Kağan

Hansoy: Han soylu, bey soyundan gelen

Heper: Bütünüyle yiğit, hep yiğit, her zaman yiğit

I

Ilgar: Akın

Ilgaz: Çankırı-Kastamonu arasında, Batı Karadeniz Bölgesi'nin en yüksek dağlar topluluğu

Işın: Bir ışık kaynağından çıkan ve uzayıp giden ışık çizgisi

Işıner: Işın saçan yiğit

Işıt: (Işımak"tan buyruk) ışık ver, aydınlat

Işıtan: Aydınlatan, ışık veren

Işkın: Ağaçta yeni sürmüş dal, ince ve taze kal su

İ

İçöz : İçi özü olan

İlbay: Bir ilin, bir obanın yöneticisi

İlbey: Ülkenin beyi, Orhan Gazi döneminde bir salla Rumeli'ye geçen Türk savaşçılarından, Rumeli de bir çok yeri alan kişi

İlbilge: Ülkenin, yurdun bilgesi

İldeniz: Ülkenin, yurdun denizi

İlkan: İran'da İlhanlılardan sonra kendi adıyla bir devlet kuran Türk

İlke: (İlk çocuk için) kendisinden vazgeçilmeyecek ana düşünce, Uyulması gereken davranış kuralı

İlker: (Doğan ilk erkek çocuk için) birinci yiğit, ilk yiğit, ilk erkek

İlkut: Kutlu ülke, kutlu yurt

İltan: Ülkenin ışığı

İltay: Ülkenin yavrusu, çocuğu

İltekin: Ülkenin şehzadesi

İlter: Yurdu koruyan, yurdu savunan, yurdu kayıran, ülkesever, yurtsever

İlteriş: Ülkeyi derleyip topralayan

İmge: Düş, görüntü, tasarım

İmre: Dost, arkadaş, ağabey

İmren: ("İmrenmek"ten buyruk) beğenilen bir şeyin benzerini edinme İsteği, imrenme

İnal: Güvenilir arkadaş, inanılır kimse, dost, inanca veren, inanılan, şehzade, prens, han

İrtek: Erken doğan, er doğmuş

J

Jerfi : Derinlik

K

Kağan: Hanlar hanı, hakan, han, Orta Asya'da eskiden Moğol İmparatorlarına verilen unvan, İmparator

Kanat: Kuşların ve uçucu böceklerin uçmalarını sağlayan organları

Kandemir: Sağlam kan, kanı sağlam olan kimse, sağlam demir

Kansu: Çerkez Memluk beyi, Çin'de bir il, Memluk Sultanlığının son Çerkez Sultanı

Kaplan: Hindistan ve Afrika ormanlarında yaşayan, aslan büyüklüğünde, Postu çizgili, kedigillerden yırtıcı, güçlü bir hayvan

Karaca: Geyik türünden, boynuzları küçük ve çatallı bir av hayvanı, Dağ keçisi, yaban keçisi, eti yenen bir kuş, (mecaz olarak)

Kartal: Kızıl kara tüylü, güçlü kıvırcık gagalı, iri ve güçlü, yıryıcı bir kuş

Kaya: Büyük ve sert taş kütlesi, pek sert

Kayatürk: Kaya gibi sağlam ve sert Türk

Kayı: Osmanlıların kökeni olan Oğuz boylarından birinin adı, sağlam, sert, güçlü, sağanak, bora

Kayıhan: Güçlü kağan, sert han, sağlam han

Keskin: Çok kesici, iyi keser, çok sert, çok etkili

Kıraç: Su bulunmayan toprak, kurak toprak, verimsiz toprak

Kıvanç: Mutlu bir olgudan duyulan şey, sevinç öğünç

Koçer: Koç yiğit, yiğitler yiğidi

Koçhan: Yiğit kağan

Konur: Kumral, kestanerengi, açık sarı, boz ile sarı arası, (renk) süslü, çalımlı, kimseyi beğenmeyen, gururlu, kahraman, yiğit

Konuralp: Yiğitler yiğidi, onurlu yiğit

Kor: İyice yanarak içine, özüne değin ateş olmuş kömür ya da odun parçası, (mecaz olarak) kıpkırmızı

Koralp: Kor gibi, kor ateş gibi yiğit

Koray: Kor gibi kızarmış ay, kıpkırmızı ay

Korcan: Kor ateş gibi kimse

Korel: Kor ateş durumuna gelmiş el

Korer: Kızıl ateş gibi yiğit, kor gibi erkek

Korkmaz: Hiçbirşeyden çekinmeyen, yiğit, yürekli

Korkut: Dedem Korkut öykülerinin anlatıcısı sayılan kişinin adından; "korkutmak"tan buyruk

Köksal: "Yerinden kolayca oynatılamayacak durumda yerleş!"kökünü derinlemesine sal" "kökleş yerleş" anlamında buyruk

Kubilay: Çin'de "Yu-An" adıyla yeni bir hanedanlık kuran Moğol İmparatoru, Kubilay Han

Kunt: Sağlam yapılı, sağlıklı, dayanıklı, kalın, sert

Kunter: Sağlam yapılı yiğit, sert yiğit

Kurt: Sürülere saldıran, köpek türünden yırtıcı, yabanıl hayvan (mecaz olarak) işini iyi bilen, aldanmaz

Kurtuluş: Tehlikeli ve kötü bir durumdan kurtulma

Kutay: Iyilik getiren Ay, uğurlu Ay, kutlu ay, kutlu ve ay gibi

Kuter: Iyilik getiren yiğit, kutlu yiğit

Kutlay: Uğurlu Ay, kutlu Ay

Kutlu: Iyilik, uğur getirdiğine inanılan, uğurlu kutsal

Kutsal: Tapınılacak ya da uğrunda can verilecek denli sevilen; Dokunulmaması gereken; uğur getirdiğine inanılan Uğurlu, kutlu

Kutsay: Uğurlu say

Kuzey: Sağını doğuya, solunu batıya veren bir kimsenin tam karşısına düşen yön

L

Lacin: Bir cins şahin - Sarp, yalçın

Lami: Sert, çatık kaslı veya Aslan

Lema: Herseye gücü yeten

Lemi: Becerikli, atılgan

Levent: Dünya,varlık

M

Malkoç: Ünlü bir akıncı soy olan Malkoçoğullarının atası Malkoç Mustafa Bey'in adından

Meriç: Bulgaristan'dan çıkıp Edirne yakınlarında Arda ve Tunca ile birleştikten sonra Türk-Yunan sınırları boyunca akraka Enez yakınlarında Ege Denizi'ne dökülen ırmak

Meriçtan: Meriç Irmağı'nın şafağı, Meriç kıyısındaki sabah vakti

Mert: Sözünün eri; yiğit bahadır, batur

Merter: Sözünün eri; yiğit

Mertkal: Her zaman mert olarak yaşa

Mertol: Sözünün eri ol, yiğit ol

Mete: Hun Türklerinin büyük hakanı, babası Teoman'ı öldürerek yerine geçti (MÖ 209), otuz beş yıl Hun tahtında kaldı, Oğuz Han olarak da bilinir Moğol Moğolistan halkından Moğollar Orta Asya'da bir kavimdi; çok eski Çağlarda Türklerle aynı kavimdendi Cengiz Han'ın kurduğu Moğol İmparatorluğu tarihte ünlüdür

Mutlu: Bütün istek ve özlemlerine kavuşmuş olan, mesut

Müren: Dereden büyük akarsu, çay, ırmak moran