Bilirmisin Öksüz Bir Çocuğa Benziyor Bu Kent

Bilirmisin öksüz bir çocuğa benziyor bu kent
Öyle yalnızki sokaklarını adımlayan silik bedenler yüzünden
Ey yar
Ey hüznümün tarifi
şimdi bir çığlık düşse yüreğime
yankısı duyulur senin kentinden
ben acıya sürgün yağmalanmış coğrafyalar şairi
neredeysen orasıdır yalnızlığın başkenti
şimdi yüzünü çakıyorum usuma
kayıp gitmesin ne olur ne olur
bir yıldız daha bilinmezliğine boşluğun
çünkü varsan çoğalır umut
varsan kan taşır bedenime damarlar
varsan seninle olurum ancak
yoksan bilekleri kesilmiş
bir intihar gibidir hayat
esmer sevdalım
ey gözü karalım
şimdi yıldız olmak vardı ufkunda
düşlerinde yakamoz
seyrimde olaydın
olaydım gamzelerinde
oy kanmışım sözlerine
yanmışım hasretinle
gidişini bıraktım avlusuna evimin
ayak izlerin kaldı yüreğimde
her kanayan yeri yangın yeridir
türküleri yangın dizeleri yangın vatanım yangın