![]() |
Ahmet Muhip Dıranas |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Ahmet Muhip Dıranas![]() Ahmet Muhip Dıranas ( 1909 - 1980) 1909 yılında Sinop'un Salı köyünde dünyaya geldi ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() 1938'de Ankara'ya döndü ve CHP Genel Merkezi'nde Halkevleri Kültür ve Sanat Yayınları'nı yönetti ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Çeşitli dergilerde yayımlanan şiirleri, 1974 yılında İş Bankası Kültür Yayınları arasında, "Şiirler" adı ile çıktı ![]() ![]() 21 Haziran 1980'de Ankara'da öldü ![]() ![]() Ahmet Muhip, Cahit Sıtkı Tarancı ile şiirde ahenge ve sese önem vermişlerdir ![]() ![]() Hece şiirinin son kuşağı denilebilecek şairler arasında Ahmet Muhip Dıranas, çağcıl Batı şiirine (Baudelaire, Verlaine) en yakın, kendinden bir iki kuşak sonrası şairler üzerinde, az sayıda şiirle bile olsa, uzun süre etkili olan bir şairdir ![]() ![]() ![]() ![]() İİrlerİnden Örnekler Fahrİye Abla Olvİdo Serenad Parkta Serenad KÖpÜk Esenlİk Sİze BÜyÜk Olsun SerÇeler Kar Şehrİn ÜstÜnden GeÇen Bulutlar YaŞarken Her Şey Uzaktadir Selam Tİtrek Bİr Damladir Sokak FAHRİYE ABLA Hava keskin bir kömür kokusuyla dolar, Kapanırdı daha gün batmadan kapılar ![]() Bu, afyon ruhu gibi baygın mahalleden, Hayalimde tek çizgi bir sen kalmışsın, sen! Hülyasındaki geniş aydınlığa gülen Gözlerin, dişlerin ve ak pak gerdanınla Ne güzel komşumuzdun sen, Fahriye Abla! Eviniz kutu gibi küçücük bir evdi, Sarmaşıklarla balkonu örtük bir evdi; Güneşin batmasına yakın saatlerde Yıkanırdı gölgesi kuytu bir derede ![]() Yaz, kış yeşil bir saksı ıtır pencerede; Bahçende akasyalar açardı baharla ![]() Ne şirin komşumuzdun sen, Fahriye Abla! Önce upuzun, sonra kesik saçın vardı; Tenin buğdaysı, boyun bir başak kadardı ![]() İçini gıcıklardı bütün erkeklerin Altın bileziklerle dolu bileklerin ![]() Açılırdı rüzgârda kısa eteklerin; Açık saçık şarkılar söylerdin en fazla ![]() Ne çapkın komşumuzdun sen, Fahriye Abla! Gönül verdin derlerdi o delikanlıya, En sonunda varmışsın bir Erzincanlıya ![]() Bilmem şimdi hâlâ bu ilk kocanda mısın, Hâlâ dağları karlı Erzincan?da mısın? Bırak, geçmiş günleri gönlüm hatırlasın; Hâtırada kalan şey değişmez zamanla, Ne vefalı komşumuzdun sen, Fahriye Abla! |
![]() |
![]() |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|