Nazım Hikmet Ran - Memleketimden İnsan Manzaraları

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-23-2012

NAZIM HİKMET RAN - MEMLEKETİMDEN İNSAN MANZARALARI

1902-1963 yılları arasında yaşamıştır

Bahriye Mektebi’nden deniz subayı olarak mezun olmuştur

Hastalanınca eskerlikten uzaklaşmıştır

Moskova’da bir üniversitede ekonomi üzerine eğitim görmüştür

İstanbul’da birsüre dergi ve stüdyolarda çalıştıktan sonra 1938’de tutuklanmıştır

1950 yılına kadar hapis yattıktan sonra Moskava’ya gitmiştir

Moskova’da ölmüştür

Başlıca eserleri;835 SATIR,VARAN 3,SESİNİ KAYBEDEN ŞEHİR,KAFATASI,SEVDALI BULUT,RUBAİLER,SİMAVNA KADISI OĞLU ŞEYH BEDRETTİN DESTANI,İNEK,KEMAL TAHİR’E MAHPUSHANEDEN MEKTUPLAR’dır

Nazım Hikmet,ilk şiirini 1918’de yayınlamıştırRusya’da öğrenim gördüğü yıllarda şair,Mayakovski’nin sanat görüşünü benimsemiştir

Toplumcu şiirler yazmıştır

Eserlerinin pek çoğu içerdiği ideolojik propaganda nedeniyle yasaklanmıştır

Memleketimden İnsan Manzaraları,bir destan veya uzunca bir şiirdir

1939’da yayınlanmaya başlamıştır

Çok uzun ve değişik zamanlarda parça parça yazılmış olan bu eser,bütün olarak yayınlanmamıştır

Memet Rauf be eser için ‘’NE ŞİİR,NE ROMAN,NE TARİH OLAN ÖTE YANDAN HEM ŞİİR,HEM ROMAN,HEM TARİH NİTELİKLİ…’’değerlendirmesini yapmaktadır…

MEMLEKETİMDEN İNSAN MANZARALARI’NDAN SEÇMELER

1
Toprak göz alabildiğine
Dümdüz
Çırılçıplak
Ve kırmızı biber gibi acı

Batıda bir tek,uzun
Kavak ağacı

Bozkırda hala dolaşıyorsa da
Kokusu sararmış kekiklerin
Gökçiçekler çoktan kurumuştu
Ve gelen otları safi dikendiler

Başköy’le Bakirli’nin arası
Sekiz saat çeker

2
Hamdi
Çerkeş’in Kabak Köyü’nde
336’da dünyaya geldi

Tuzladılar

Yumuşaktı

Sevindiler oğlan olduğuna

Kırkı çıkmadan
Buğdayın dibinden güneşe baktı

Öğrendi toprakta yatmasını

ev karanlık
Toprak güzeldi

Çiçek çıkardı 337’de,
Ellerini bağladılar

338’de yürüdü

Ve 1339’a kadar
Dolaştı dünyadaki 36 haneyi
4 sokağı

Hayvanları ve yağmuru sevdi

Helva yalnız bayramları pişiyordu

Ağlamadı artık Hamdi
Dayak babasının anası

4

Karısı Ayşe’ye mektup yazıyordu Halil,
Hapishanede,üst katta,
Pencereden geceye bakarak;
Sevgilim,
B u ne re

k,
Derya ufuklarından kopup
Gelirken üstüme köpürerek ,
Baş ve yürek,
Bir ulu rüzgar içinde iken,
Oturup tahta iskemleye yan gelerek,
İstirahatta beden…
Bu bahsi bırak…
Sevgilim,
Saçlarının içinde elim,
Şarkısı avucumda

Sen altı yüz kilometre benden uzak ve baş ucumda…
Buda ayrı bir bahis

Biz bu 41 senesinde
İkimiz konuşacak değiliz,
Henüz o kadar cesur değilim…
Sevgilim,
Maskelenmiş masmavi yanıyor bak
Elektirik lambası
Beyaz evin önünde
Yolun kenarında

Ay ışığında yol aydınlık

Şubenin bahçesinde cephanelik,
Ve ağaçlar;
Dut,akasya,erik

Birde kameriye olacak,
Göremiyorum

Ağustosun biri,
Geceler kısalmadı daha,
Jandarma düdükleri,
Yol tehü tenha

Gökyüzünün yarısında bulutlar dolaşıyor

Böyle hışımla gelen,
Zonguldak trenidir

Mehtaba rağmen,
Gökyüzünün öteki yarısında,
Dağlara yakkın,yıldızlar görüyorum

Demir köprüden geçti tren,kavakların arkasından

Şehir iki bölüm;eskisi kalenin dibinde,zifiri karanlık

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-23-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Nazım Hikmet Ran - Memleketimden İnsan Manzaraları NAZIM HİKMET RAN - MEMLEKETİMDEN İNSAN MANZARALARI 1902-1963 yılları arasında yaşamıştırBahriye Mektebi’nden deniz subayı olarak mezun olmuşturHastalanınca eskerlikten uzaklaşmıştırMoskova’da bir üniversitede ekonomi üzerine eğitim görmüştürİstanbul’da birsüre dergi ve stüdyolarda çalıştıktan sonra 1938’de tutuklanmıştır1950 yılına kadar hapis yattıktan sonra Moskava’ya gitmiştirMoskova’da ölmüştürBaşlıca eserleri;835 SATIR,VARAN 3,SESİNİ KAYBEDEN ŞEHİR,KAFATASI,SEVDALI BULUT,RUBAİLER,SİMAVNA KADISI OĞLU ŞEYH BEDRETTİN DESTANI,İNEK,KEMAL TAHİR’E MAHPUSHANEDEN MEKTUPLAR’dır Nazım Hikmet,ilk şiirini 1918’de yayınlamıştırRusya’da öğrenim gördüğü yıllarda şair,Mayakovski’nin sanat görüşünü benimsemiştirToplumcu şiirler yazmıştırEserlerinin pek çoğu içerdiği ideolojik propaganda nedeniyle yasaklanmıştır Memleketimden İnsan Manzaraları,bir destan veya uzunca bir şiirdir1939’da yayınlanmaya başlamıştırÇok uzun ve değişik zamanlarda parça parça yazılmış olan bu eser,bütün olarak yayınlanmamıştırMemet Rauf be eser için ‘’NE ŞİİR,NE ROMAN,NE TARİH OLAN ÖTE YANDAN HEM ŞİİR,HEM ROMAN,HEM TARİH NİTELİKLİ…’’değerlendirmesini yapmaktadır… MEMLEKETİMDEN İNSAN MANZARALARI’NDAN SEÇMELER 1 Toprak göz alabildiğine Dümdüz Çırılçıplak Ve kırmızı biber gibi acı Batıda bir tek,uzun Kavak ağacı Bozkırda hala dolaşıyorsa da Kokusu sararmış kekiklerin Gökçiçekler çoktan kurumuştu Ve gelen otları safi dikendiler Başköy’le Bakirli’nin arası Sekiz saat çeker 2 Hamdi Çerkeş’in Kabak Köyü’nde 336’da dünyaya geldi Tuzladılar Yumuşaktı Sevindiler oğlan olduğuna Kırkı çıkmadan Buğdayın dibinden güneşe baktı Öğrendi toprakta yatmasınıev karanlık Toprak güzeldi Çiçek çıkardı 337’de, Ellerini bağladılar338’de yürüdü Ve 1339’a kadar Dolaştı dünyadaki 36 haneyi 4 sokağı Hayvanları ve yağmuru sevdi Helva yalnız bayramları pişiyordu Ağlamadı artık Hamdi Dayak babasının anası 4 Karısı Ayşe’ye mektup yazıyordu Halil, Hapishanede,üst katta, Pencereden geceye bakarak; Sevgilim, B u ne rek, Derya ufuklarından kopup Gelirken üstüme köpürerek , Baş ve yürek, Bir ulu rüzgar içinde iken, Oturup tahta iskemleye yan gelerek, İstirahatta beden… Bu bahsi bırak… Sevgilim, Saçlarının içinde elim, Şarkısı avucumda Sen altı yüz kilometre benden uzak ve baş ucumda… Buda ayrı bir bahis Biz bu 41 senesinde İkimiz konuşacak değiliz, Henüz o kadar cesur değilim… Sevgilim, Maskelenmiş masmavi yanıyor bak Elektirik lambası Beyaz evin önünde Yolun kenarında Ay ışığında yol aydınlık Şubenin bahçesinde cephanelik, Ve ağaçlar; Dut,akasya,erik Birde kameriye olacak, Göremiyorum Ağustosun biri, Geceler kısalmadı daha, Jandarma düdükleri, Yol tehü tenha Gökyüzünün yarısında bulutlar dolaşıyor Böyle hışımla gelen, Zonguldak trenidir Mehtaba rağmen, Gökyüzünün öteki yarısında, Dağlara yakkın,yıldızlar görüyorum Demir köprüden geçti tren,kavakların arkasından Şehir iki bölüm;eskisi kalenin dibinde,zifiri karanlık