Sovyet Partizanları Nazi Karşıtı Sovyet Direnişinin Kurulması

Nazi karşıtı Sovyet direnişinin kurulması




Köle işçileri resmeden Sovyet propaganda afişi

Seni bekliyorum kurtuluşun savaşçısı!






Medvedev anısına 1970 yılında Sovyetler Birliği'nde basılan anma pulu


Partizan savaşı programının çerçevesi Sovyetler Birliği Komünist Partisi ve Sovnarkom kararlarıyla 29 Temmuz 1941 günü alınan kararlarla çizilmiştir Buna göre 22 Haziran 1941 günü başlayan Barbarossa Harekatı ile Nazi işgali altında kalan bölgelerde partizan birlikleri kurulacaktır Bu birliklerin görevleri arasında ulaşımın ve iletişimin kesilmesi, engellenmesi, Alman askeri personelin öldürülmesi, değerli düşman kaynaklarının yokedilmesi yeralmaktaydı Sovyet lideri Josef Stalin 3 Temmuz 1941 tarihinde yaptığı radyo konuşmasında bu kararı yineleyecek ve tüm halka ilan edecektir
Kızılordu mensupları ve yerel halktan oluşan ilk partizan birlikleri Kızılordu subayları veya yerel komünist parti yöneticileri tarafından yönetilmekteydi İlk kurulan partizan birlikleri şunlardır:

Binbaşı Dorodnykh'e bağlı Starasyel'ski Birliği
Komünist Parti üyesi Vasily Korzh'a bağlı Pinsk Birliği

İlk Sovyetler Birliği Kahramanları nişanları da 6 Ağustos 1941 tarihinde partizan birlik komutanları olan Pavlovski ve Bumazhkov'a verilir
1941 yılında partizan hareketinin çekirdeğini Barbarossa Harekatının ilk aşamasında birlikleri imha edilmiş olan Kızılordu kılıç artıkları, yerel parti üyeleri ve Komsomol üyeleri oluşturmaktaydı
1941 yaz aylarından itibaren çekirdek partizan kuvvetleri Nazi işgalindeki topraklara paraşütle yollanacak ve partizan birliklerini örgütleyeceklerdir Şehirlerde yeraltı direniş grupları partizanlara destek verecektir Özellikle işgal altındaki şehirlere seçilmiş partizan liderleri gönderilecektir 1941 yılı sonuna gelindiğinde toplam 90 bin kişiyi kapsayan 2 bin partizan birliği kurulmuş ve faaliyet gösterir haldedir
Partizan güçlerinin 1942 yılı bahar aylarına kadar merkezi olarak eşgüdümü sağlanamamış ve ekipman desteği sağlanamamıştır Partizan birliklerinin harekatlarının eşgüdümü için oluşturulan karargahın başına önce Mareşal Kliment Voroşilov sonra da Genelkurmay Başkanlığından Panteleymon Kondratyeviç Ronomarenko getirilecektir Karargah, ordu birlikleri ve cephe komutanlarıyla sürekli temas halindedir Bu dönemde partizan birliklerinin komutası bölgelere göre tanımlanır
Ukrayna Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti ve Belarus Sovyet Sosyalist Cumhuriyeti'nde bazı durumlarda yerel halkın Nazi işgalcileri kurtarıcı olarak görerek Sovyet yönetiminden memnuniyetsizliklerini dile getirmeye başladığı ve işbirliği yaptığı iddia edilir Ancak Nazilerin Rus halkını nazizm ideolojisine göre Untermenschen olarak değerlendirmesi ve baskı kurması üzerine bu kişiler tutumlarını değiştirecektir Naziler işgal ettikleri bölgedeki insanlardan çalışabilecek durumdakileri Almanya'ya köle işçiler olarak büyük sanayi fabrikalarına gönderecek, diğer nüfusu ise gelişi güzel şekilde cezalandıracak, bazı durumlarda toplu katliamlar yapacaktır
Zamanla NKVD, SMERSH ve GRU partizan liderleri yetiştirerek bu kişileri işgal altındaki bölgelere göndermeye başlar Bu kişiler gönüllü Kızılordu ve NKVD personelinin yanı sıra gönüllü Sovyet ulusla sporcuları arasından da seçilirdi Bu partizan liderleri cephe gerisine paraşütle bırakıldıktan sonra yerel partizan birlikleri kurmak için örgütlenirdi Özellikle partizan birliklerindeki iletişimde sorumlu radyo ve telsiz operatörleri özel eğitimli kişilerden seçilirdi Bu özel eğitimli partizan liderlerinden en ünlülerinden bir tanesi Dmitri Nikolayeviç Medvedev'dir

Kaynak : Wikipedia