Engelli Anne Baba Olmak / Engelli Anne Baba Olmak Hakkıda

Engellilerin her zaman yardıma muhtaç olduğunu, kendi ihtiyaçlarını kendilerinin karşılayamadığını düşünüyorsanız yanılıyorsunuz Onlar; işitme, görme ve bedensel engelli; ama hepsi birer anne…Çocukları da kendilerinin aksine sağlıklı Hiç merak ettiniz mi bir engelli anne bebeğini nasıl büyütür, hayata nasıl hazırlar? Onlar, engellerine rağmen engelleri aşan anneler


Geceleri uyuyamayan minik bebekler anne babalar arasında hep şikâyet konusudur Uykunun en tatlı yerini bölen bir bebek hıçkırığı özellikle de annelerin kâbusudur aslında Hele bir de her gece defalarca tekrarlanıyorsa… Bebeklerin zamanlı zamansız ağlaması genelde ebeveynleri rahatsız eder Tabii ki geceleri bölünen her uyku, bir zaman sonra büyük bir eziyete dönüştüğü için… Haklı olarak; ne var bunda diyebilirsiniz Peki, her gece onlarca kez de olsa bebek sesiyle uyanmanın büyük bir nimet olduğunu düşündünüz mü hiç? Şimdiye kadar aklınıza gelmediyse işitme veya görme engelli, felçli annelerin hikâyelerini okuyunca bunun şükredilmesi gereken büyük bir nimet olduğunu anlayacaksınız Hem de yüreğinizde hissederek…

Şüphesiz annelik bütün dünyanın kabul ettiği sayılı ortak değerler arasında Kadının hayatını değiştiren, onu şefkat, merhamet ve fedakârlık abidesi haline getiren bir haslet Beşikten mezara kadar elinden tuttuğu yavrusunun varlığını hiçbir mutluluğa, sevgiye, huzura değişmeyen bir anne için hayat, bebeğini kucağına aldığı andan itibaren bir başka anlam kazanır Onunla yatar, onunla kalkar; onunla yer, onunla içer… "Annelik zor zanaat" diye boşuna dememişler Çünkü yaşananlar meşakkatli, zor bir süreçtir…

Benim dünyam çok sessiz
Her kadın, fıtratının bir gereği olarak annelik duygusunu tatmayı, yavrusunu kucağına alıp okşamayı ister Aynı hülyalar engelli bayanlar için de geçerlidir Onlar da sağlıklı çocuklar dünyaya getirmeyi, yavrularını sevgiyle büyütmeyi hayal eder Zira bir ev çocuksuz olmuyor Gözler görmese de, kulaklar işitmese de, el ele çayırda çimende koşturulmasa da her evli çift "anneciğim, babacığım" hitabını duymak istiyor Bir anne düşünün ki gözleri görmüyor Bir başkası duymuyor ya da tekerlekli sandalyesinde yavrusunun isteklerine cevap vermeye çalışıyor Hayatta "ben de varım" diyen bu insanlar da anne; ve çocuklarının geleceği için onlar da pembe hayaller kuruyor Hem de hayatın önlerine çıkardığı bütün engellere inat…

Çoğu görme, işitme, bedensel engelli çiftin çocuğu, anne-babalarının aksine sağlıklı dünyaya geliyor Bu sonuç aileleri mutlu ederken birçok sorunu da beraberinde getiriyor Örneğin, işitme engelli annelerin en büyük sorunu, bebeklerinin ağlamasını duyamamaları Bu durum ilk etapta zihinlerde duygusal çağrışımlar yapsa da aslında işitme engelli ebeveynler için ciddi bir problem Çünkü gece karnı acıkıp anne kokusunu özlediğinde ağlayan bebek, çığlıklarına muhatap bulamıyor Ya da yaramazlık yaparken eli kapıya sıkışsa, başından aşağıya kaynar su dökülse yan odadaki annesinin haberi olmuyor

Hemen o kadar karamsar olmayın Çocuklar her ailenin kendince bulduğu çözümlerle büyüyor Bu zorlu sınavda da birbirinden farklı hayat hikâyeleri çıkıyor Bir bakıma onlarınki "iç konuşması" bol bir yaşam aslında

Hamdiye Ayanoğlu (60) yedi yaşında geçirdiği menenjit hastalığından sonra işitme duyusunu ve hafızasını kaybeder Anne-babası işitme engellilerin kullandığı işaret dilini bilmediği için zor günler geçirir Ailesiyle hiçbir zaman tam bir diyalog kuramaz Kendi çabasıyla okuma-yazmayı, dudak okumayı öğrenir 15 yaşında işitme ve konuşma engelli devlet memuru Tuğran Ayanoğlu ile hayatını birleştirir Artık daha 'sesli' bir dünyanın kapısı aralanır kendisine

Ayanoğlu çifti, "Acaba çocuğumuz da engelli olur mu?" düşüncesine hiç kapılmadan çocuk sahibi olmak ister İlk çocukları bir erkektir Muzaffer adını verdikleri oğulları gayet sağlıklıdır da Hayatları renklenmiştir; ama kısa sürede bir gerçeği fark ederler Minik Muzaffer'in ağlamalarını duymuyorlardır Kendilerince bir formül bulurlar Muzaffer bebek sürekli annesinin kollarında uyur En ufak bir kıpırdama Hamdiye Hanım'a süt vaktinin geldiğini gösteriyordur çünkü…

Fedakâr anne üç çocuğunu da büyütürken bir gece olsun derin ve aralıksız uyumaz Yardıma gelen anneanne, kızının az da olsa rahatça uyuyabilmesi için kendi kolundan kızının koluna uzanan bir ip bağlar Bebek ağladığında anneanne uyanır, aradaki ip birkaç kez çekilir ve anne uyanıp bebeğe bakar Bir gün büyük oğlu Muzaffer, gündüz saatinde etraftaki komşuların bile duyacağı kadar ağlar; ama Hamdiye Hanım çığlıklardan habersizdir İçindeki sesi dinleyerek aniden odaya gelir ve neredeyse ağlamaktan morarıp nefesi kesilen bebeğini muhtemel bir ölümden kurtarır Şimdi 31 yaşında olan küçük kızı Ebru da bir gün beşiğinden aşağı yüzüstü düşer, nefessiz kalır Ebru'yu ölümden bu kez de büyük kardeş Muzaffer kurtarır

Hislerini işaret diliyle anlatmaya çalışan Hamdiye Hanım, yaşadıklarından yola çıkarak engelli annelerin çocuk büyütürken engelsiz annelere göre daha dikkatli olması gerektiğini söylüyor: "Yemek pişirirken, temizlik yaparken her 15 dakikada bir çocuklara bakardım İş yaparken değil, arada gidip gelmekten yorulurdum Eğer engelli olduğum için çocuklarıma zarar gelseydi kendimi affetmezdim Ne yapayım, benim dünyam çok sessiz"

Peki; engelsiz çocuklar anne-babalarının hayatına ne katıyor?

Çocuk küçük yaştan itibaren anne-babanın dış dünyayla kurduğu köGoogle Page Rankingü oluyor Görmüyorsa gören gözü; işitmiyorsa duyan kulağı; bedensel engelliyse sağlıklı bedeni oluyor Engeliyle barışmış olan bireylerin yaşam enerjisi yüksektir Çocukları bu enerjiyi daha da artırıyor Engeller yüzünden yarım kalmış hayaller çocuklar üzerinden tamamlanıyor Bu da anne-babayı yaşama dair motive ediyor