Hay'dan Geldim,Hû'ya Giderim

Hay'dan Geldim,Hû'ya Giderim



Vakti zamanında, ulu orta oruç yemenin yasak olduğu, oruç yiyenlerin zaptiyelerce cezalandırıldığı dönemlerde, bir ramazan günü Baba Erenler bi susamış bi susamış ki anlatılmak mümkün değil Dili damağı kuruyor, ciğerleri yanıyormuş adeta


Bakmış ki oralarda bir yerlerde bir kap içinde su var hemen alıp kana kana içmeye başlamış Bu esnada oradan geçen biri:


- Hey Baba Erenler, diye seslenmiş, oruç gitti oruç

Baba Erenler susamışlığını gidermenin keyfiyle bıyıklarını silip sakalını sıvazlarken:


- Haklısın oruç gitti amma bu garibe de can geldi can, demiş…


Adam yanına gelmiş başlamış sorgulamaya…


- Yoksa sen oruçlu değil miydin?


- Bak gene haklısın Evet oruçlu değildim


- Neden?


- Seferiyim de ondan


- Yaa öyle mi? Peki nereden gelip nereye gidersin?


- Hay’dan geldim, Hû’ya giderim elhamdülillah





“Haydan gelen huya gider” deyimi, her ne kadar halk arasında; “Kolay ve emeksiz elde edilen şeyler, aynı şekilde, elden kolay çıkar, çabuk gider” anlamında kullanılan bir deyimse de aynı zamanda, tasavvufi anlamda bir hakikatin de ifadesidir


“Hay” ve “Hû” Cenab-ı ALLAH’ın güzel isimlerinden ikisidir Hay; diri olan, Hû ise; hakkıyla bilinmesi mümkün olmayan, gaip manasına gelmektedir Dolayısıyla Baba Erenler, “Hay’dan geldim Hû’ya giderim” derken, ALLAH’tan geldim yine ALLAH’a giderim” demek istemektedir


Elbette bunu böyle anlayana ve de anlamak isteyene