Herseyi Allahtan İste!!

Bir gün Mevlâna Hazretleri Şeyh Selâhaddin-i Zerkûb’un dükkânında oturmuştu Dostlar da dükkânın çevresinde halka olmuş ilâhî bilgiler ve sırlarla meşgul oluyorlardı Birdenbire ihtiyar bir adam göğsünü döverek, ağlayıp sızlayarak içeri girdi; Mevlâna’nın ayağına kapandı, hüngür hüngür ağladı ve:



–Yedi yaşında bir çocukcağızım vardı Onu çaldılar Kaç gündür aramaktan dermansız bir hâle geldim; ama yine onu bulamadım, dedi Bunun üzerine Mevlâna büyük bir hiddetle:



–Tuhaf şey bütün varlıklar ’ı yitirmişler, onu hiç aramıyor ve onun için de bir istekte bulunmuyorlar Ne göğüslerini, ne de başlarını dövüyorlar Sana ne oldu da göğsünü dövüyorsun Senin gibi bir ihtiyar kendi çocukcağızının hasretiyle harap ve rüsvâ oluyor Neden bir an ’ı aramıyor ve imdat istemiyorsun ki kaybolmuş Yusuf’unu Yakup gibi bulasın, buyurdu



Çaresiz kalan ihtiyar derhâl tövbe etti ve göğsünü kapamağa başladı Tam bu sırada onun kaybolan çocuğunun bulunduğu haberini getirdiler (I, 118-119)

selam ve dua ile