Utbet-Ül-Gulâm Hazretleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Utbet-ül-Gulâm hazretleri, büyük velîlerdendir

Doğum ve ölüm târihi bilinmemektedir

Rumlarla yapılan bir muhârebede şehîd düştü

Kemâl sâhibi bir zât idi

Dâima murâkabe hâlinde bulunurdu

O, Allahü teâlâdan başkasıyla meşgûl olmaz, devamlı Allahü teâlâyı anar ve hatırlar, O’ndan bir an bile gâfil olmazdı

Bâzan öyle dalardı ki, gideceği yeri geçer, farkında olmazdı

“OĞULCAĞIZIM, KENDİNE ACI!”

Bir gün, Abdülvâhid bin Zeyd’in yanına gelmişti

Abdülvâhid ona “Nereden geliyorsun?” diye sordu

Utbet-ül-Gulâm; “Falanca yerden geliyorum” dedi

Abdülvâhid bin Zeyd, “Oralarda kimseye rastladın mı?” diye sorunca, Utbet-ül-Gulâm; “Hayır, kimseyle karşılaşmadım” dedi

Halbuki oralardan pek çok kimse gelip geçiyordu

Fakat, bütün rûhu ve bedeniyle Allahü teâlâ ile meşgûl olduğundan, yanından geçenlerin farkına bile varmamıştı

Utbet-ül-Gulâm hazretleri günahlarını düşündüğü zaman, yemek ve içmekten kesilirdi

Bu durumu gören annesi; “Oğulcağızım! Biraz kendine acı

Hiçbir şey yemiyor, kendine yazık ediyorsun” dediği zaman cevâbı; “Anneciğim, kendime acıyorum

Fakat beni biraz bırak da, azıcık zahmet çekeyim

Çünkü, inşâallah ileride bu sıkıntılarımın karşılığını göreceğim” şeklinde olurdu

Utbet-ül-Gulâm’ın mahzun ve garip bir hâli vardı

Bu yönüyle Hasan-ı Basrî hazretlerine çok benzerdi

Yatsı namazını kılar, bir miktar uyur, sonra kalkar ve sabaha kadar yatmazdı

O mahzûn bir sesle, gözyaşları dökerek, Allahü teâlâdan, lütuf ve ihsânını dilerdi

Kur’ân-ı kerîm okuduğu zaman ağlar, başkalarını da ağlatırdı

Allahü teâlânın korkusundan gözyaşları dinmezdi

HARPTE ŞEHİD OLDU

Utbet-ül-Gulâm hazretleri, Bizans ile yapılan bir harpte şehid düştü

Son nefesini verirken bir dua okudu

Onun yakınlarından birisi anlatıyor:

Utbet-ül-Gulâm’ı rüyâmda gördüm ve; “Ne durumdasın?” diye sordum

O; “Senin evinde yazılı bir duâ var

Onun yüzünden iyi muâmele gördüm” diye cevap verdi

Sabah oldu

Evde duâyı arayıp, buldum

Duâ şöyle idi:

“Ey sapmışları doğru yola ileten, ey günahkârlara merhamet edip acıyan! Ey düşenlere yardım eden Allahım! Günahkâr olan bu kuluna ve bütün Müslüman kardeşlerime merhamet eyle

Bizi öldükten sonra, peygamberler, sıddîklar, şehîdler ve sâlih kullarınla

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Utbet-Ül-Gulâm Hazretleri Utbet-ül-Gulâm hazretleri, büyük velîlerdendir Doğum ve ölüm târihi bilinmemektedir Rumlarla yapılan bir muhârebede şehîd düştü Kemâl sâhibi bir zât idi Dâima murâkabe hâlinde bulunurdu O, Allahü teâlâdan başkasıyla meşgûl olmaz, devamlı Allahü teâlâyı anar ve hatırlar, O’ndan bir an bile gâfil olmazdı Bâzan öyle dalardı ki, gideceği yeri geçer, farkında olmazdı “OĞULCAĞIZIM, KENDİNE ACI!” Bir gün, Abdülvâhid bin Zeyd’in yanına gelmişti Abdülvâhid ona “Nereden geliyorsun?” diye sordu Utbet-ül-Gulâm; “Falanca yerden geliyorum” dedi Abdülvâhid bin Zeyd, “Oralarda kimseye rastladın mı?” diye sorunca, Utbet-ül-Gulâm; “Hayır, kimseyle karşılaşmadım” dedi Halbuki oralardan pek çok kimse gelip geçiyordu Fakat, bütün rûhu ve bedeniyle Allahü teâlâ ile meşgûl olduğundan, yanından geçenlerin farkına bile varmamıştı Utbet-ül-Gulâm hazretleri günahlarını düşündüğü zaman, yemek ve içmekten kesilirdi Bu durumu gören annesi; “Oğulcağızım! Biraz kendine acı Hiçbir şey yemiyor, kendine yazık ediyorsun” dediği zaman cevâbı; “Anneciğim, kendime acıyorum Fakat beni biraz bırak da, azıcık zahmet çekeyim Çünkü, inşâallah ileride bu sıkıntılarımın karşılığını göreceğim” şeklinde olurdu Utbet-ül-Gulâm’ın mahzun ve garip bir hâli vardı Bu yönüyle Hasan-ı Basrî hazretlerine çok benzerdi Yatsı namazını kılar, bir miktar uyur, sonra kalkar ve sabaha kadar yatmazdı O mahzûn bir sesle, gözyaşları dökerek, Allahü teâlâdan, lütuf ve ihsânını dilerdi Kur’ân-ı kerîm okuduğu zaman ağlar, başkalarını da ağlatırdı Allahü teâlânın korkusundan gözyaşları dinmezdi HARPTE ŞEHİD OLDU Utbet-ül-Gulâm hazretleri, Bizans ile yapılan bir harpte şehid düştü Son nefesini verirken bir dua okudu Onun yakınlarından birisi anlatıyor: Utbet-ül-Gulâm’ı rüyâmda gördüm ve; “Ne durumdasın?” diye sordum O; “Senin evinde yazılı bir duâ var Onun yüzünden iyi muâmele gördüm” diye cevap verdi Sabah oldu Evde duâyı arayıp, buldum Duâ şöyle idi: “Ey sapmışları doğru yola ileten, ey günahkârlara merhamet edip acıyan! Ey düşenlere yardım eden Allahım! Günahkâr olan bu kuluna ve bütün Müslüman kardeşlerime merhamet eyle Bizi öldükten sonra, peygamberler, sıddîklar, şehîdler ve sâlih kullarınla