Seyyidü'l-İstiğfar

Seyyidü'l-İstiğfar




Şeddad bin Evs -radıyallahu anh-dan rivayete göre Nebiyy-i Ekrem sallallahu aleyhi ve sellem şöyle buyurmuşlardır:

"Yâ Allah! Sen benim Rabbimsin Senden başka ilâh yoktur Beni sen yarattın ve ben senin kulunum Ve ben îman ve ubûdiyyetimde gücüm yettiği kadar senin ahd ü misâkın üzereyim Yâ Rabbi! Yapdıklarımın şerrinden sana sığınırım: Ve senin bana in'âm ve ihsan etdiğin ni'-metleri ikrar ve i'tirâf ederim Kendi kusur ve günâhlarımı da ikrar ve i'tirâf ederim Yâ Rabb! Sen beni afv ü mağfiret eyle Zîra senden başkası günâhları afv ü mağfiret edemez" (1)

Bir kimse bu Seyyidü'l-istiğfâr'ı ihlâs ve yakîn i'ti-kadıyle gündüz okur da o günde akşam olmadan evvel vefat ederse o kimse ehl-i cennettendir Ve eğer bu duâyı yakîn i'tikâdiyle gece okur da sabah olmazdan evvel vefat ederse yine ehl-i cennettendir" Yani cennete ilk girecekler ile cehennemi görmeksizin ol kimse cennete dâhil olur, demektir

Bu duânın hulâsa-i meali: Ya Rabb, ben cürm ü kusurlarımı i'tirâf eylerim, tevbe ve istiğfar ederim, ni'metlerinin şükründen âcizim, beni afv ü mağfiret eyle, demektir


(1) Buhârî Deavât, 1; Tirmizî, Deavât, 15; Neseî, İstiâze, 57; İbn Hanbel, Müsned, 4/122