Takıyyüddîn Sübkî

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Takıyyüddîn Sübkî meşhûr velîlerdendir

1284 (H

683) senesinde, Mısır’ın Sübk köyünde doğdu

1355 (H

756) senesinde Kâhire’nin dışında bir yerde vefât etti

Çok kerâmetleri görülmüştür

Ona karşı çıkanın başına mutlak bir şey gelirdi

Kendisinden kerâmet hâsıl olunca veya birisi kerâmetinden bahsedince çok sıkılırdı

MÜDERRİS OLDU; ANCAK!

Kadı’l-kudât Cemâlüddîn Züreî, Mensûriyye Medresesindeki müderrislik vazifesinden, Şam kâdılığına tâyin edilince, Takıyyüddîn Sübkî onun yerine müderrislik vazîfesine tâyin edildi

Bir müddet sonra, Cemâlüddîn Züreî, Şam kâdılığından azledildi

Bu sırada Şam Nâibi Argûn, Hicaz’da bulunuyordu

Bu nâibin, Cemâlüddîn Züreî ile arasında çok iyi bir dostluk vardı

Züreî’nin azledilmesi Argûn’a ulaşınca, buna çok üzüldü ve Mısır’a varınca, Mensûriyye müderrisliğini, Takıyyüddîn Sübkî’den alıp, tekrar Züreî’ye vermeye karar verdi

Bu haber Takıyyüddîn Sübkî’ye ulaşınca, gece iki rekat namaz kılarak, Allahü teâlâya niyazda bulundu

Bu sırada; “Argûn tutuklandı!” diye bir ses duyuldu

Ertesi gün derse gittiğinde kendisine, Nâib Argûn’un tutuklandığı söylendi

İmâm-ı Sübkî şöyle anlatır:

Babam Takıyyüddîn Sübkî’ye rahat vermeyenlerden birisi de, Şam nâibi Argûn Şah idi

Biz, bir gün yatsı namazını kılmak için toplanmıştık

Namazdan sonra, babam yüksekçe bir yere çıktı

Başı eğik bir vaziyette durmaya başladı

Hiç konuşmuyordu

Ayakta olduğu hâlde, sabah namazına kadar aynı vaziyette kaldı

Bu sırada öyle heybetli bir hâli vardı ki, târifî, anlatılması çok zordu

Sonra oradan inip sabah namazını kıldı

İnerken bize; “Argûn Şah’ın işi bitti” dedi

“ŞEMÂTET YAPMAYI BIRAK!

”

Salı günü Trablus’tan yola çıkan Ulcîbuğa isminde birisinin, Perşembe günü gecenin yarısında Argûn Şah’ın başını kestiğini öğrendim

Sonra babamın odasına geldim

İçeride Kur’ân-ı kerîm okuyordu

Okumayı keserek kapıyı açtı

Bana; “Müslüman kardeşin için şemâtet yapmayı bırak (şemâtet; başkasına gelen belâya, zarara sevinmektir)

Belki Allahü teâlâ ona âfiyet verir de, seni o musîbete düçâr eder” dedi

Sonra ben ona, biraz sevinçli bir hâl içinde; “Argûn Şah öldürüldü” dedim

O zaman bana; “Kim demiş? Sus! Bu ne biçim söz böyle! Müslüman kardeşin hakkında şemâtet yapma dedik, değil mi?” dedi

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Takıyyüddîn Sübkî Takıyyüddîn Sübkî meşhûr velîlerdendir 1284 (H683) senesinde, Mısır’ın Sübk köyünde doğdu 1355 (H756) senesinde Kâhire’nin dışında bir yerde vefât etti Çok kerâmetleri görülmüştür Ona karşı çıkanın başına mutlak bir şey gelirdi Kendisinden kerâmet hâsıl olunca veya birisi kerâmetinden bahsedince çok sıkılırdı MÜDERRİS OLDU; ANCAK! Kadı’l-kudât Cemâlüddîn Züreî, Mensûriyye Medresesindeki müderrislik vazifesinden, Şam kâdılığına tâyin edilince, Takıyyüddîn Sübkî onun yerine müderrislik vazîfesine tâyin edildi Bir müddet sonra, Cemâlüddîn Züreî, Şam kâdılığından azledildi Bu sırada Şam Nâibi Argûn, Hicaz’da bulunuyordu Bu nâibin, Cemâlüddîn Züreî ile arasında çok iyi bir dostluk vardı Züreî’nin azledilmesi Argûn’a ulaşınca, buna çok üzüldü ve Mısır’a varınca, Mensûriyye müderrisliğini, Takıyyüddîn Sübkî’den alıp, tekrar Züreî’ye vermeye karar verdi Bu haber Takıyyüddîn Sübkî’ye ulaşınca, gece iki rekat namaz kılarak, Allahü teâlâya niyazda bulundu Bu sırada; “Argûn tutuklandı!” diye bir ses duyuldu Ertesi gün derse gittiğinde kendisine, Nâib Argûn’un tutuklandığı söylendi İmâm-ı Sübkî şöyle anlatır: Babam Takıyyüddîn Sübkî’ye rahat vermeyenlerden birisi de, Şam nâibi Argûn Şah idi Biz, bir gün yatsı namazını kılmak için toplanmıştık Namazdan sonra, babam yüksekçe bir yere çıktı Başı eğik bir vaziyette durmaya başladı Hiç konuşmuyordu Ayakta olduğu hâlde, sabah namazına kadar aynı vaziyette kaldı Bu sırada öyle heybetli bir hâli vardı ki, târifî, anlatılması çok zordu Sonra oradan inip sabah namazını kıldı İnerken bize; “Argûn Şah’ın işi bitti” dedi “ŞEMÂTET YAPMAYI BIRAK!” Salı günü Trablus’tan yola çıkan Ulcîbuğa isminde birisinin, Perşembe günü gecenin yarısında Argûn Şah’ın başını kestiğini öğrendim Sonra babamın odasına geldim İçeride Kur’ân-ı kerîm okuyordu Okumayı keserek kapıyı açtı Bana; “Müslüman kardeşin için şemâtet yapmayı bırak (şemâtet; başkasına gelen belâya, zarara sevinmektir) Belki Allahü teâlâ ona âfiyet verir de, seni o musîbete düçâr eder” dedi Sonra ben ona, biraz sevinçli bir hâl içinde; “Argûn Şah öldürüldü” dedim O zaman bana; “Kim demiş? Sus! Bu ne biçim söz böyle! Müslüman kardeşin hakkında şemâtet yapma dedik, değil mi?” dedi