Sahabeden Bazı Nakiller

Resûlullah efendimizin (sallallahü aleyhi ve sellem) vefâtı zamanında dünyâyı karanlık kapladı Eshâb-ı kirâm aleyhimürrıdvan birbirlerini göremezlerdi Kendi ellerini bile göremezlerdi Bu karanlık defnin bitimine kadar sürdü
“HER NEFS ÖLÜMÜ TADACAKTIR”
Hazret-i Alî “radıyallahü anh” şöyle bildirmiştir:
Resûlullah “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât edince, gâibden bir nidâ geldi Şöyle diyordu:
“Esselâmü aleyküm yâ ehle beyt-i Resûlillah ve rahmetullahi ve berekâtühû! Her nefs ölümü tadacaktır Ecrinizi kıyâmet gününde bulursunuz”
Resûlullahın “sallallahü aleyhi ve sellem” vefât haberini, mü’ezzini Abdüllah bin Zeyd, bahçesinde bulunduğu bir sırada aldı Hemen;
“Yâ Rabbî benim gözlerimi görmez eyle!” diye duâ etti Duâsı kabûl edilip, gözleri görmez oldu
“Niçin böyle duâ ettin?” diye sorduklarında;
“Dünyânın lezzeti görmektedir İstedim ki, gözlerim Muhammed aleyhisselâmın vefâtından sonra kimsenin yüzünü görmekle lezzetlenmesin!”
Yine, Emîr-ül-mü’minîn Alî “kerremallahü vecheh” şöyle anlatmıştır:

“BİZ NEFSİMİZE ZULMETTİK!”
Resûlullahı defnettikten sonra, bir köylü geldi Kendini kabr-i şerîfin üzerine bıraktı Topraklarını başına saçtı
“Yâ Resûlallah! “sallallahü aleyhi ve sellem” Emir buyurdun, emrine itâ’at ettik Allahü teâlâ sana Kur’ân-ı kerîmi gönderdi Biz de senden kabûl ettik O Kur’ân-ı kerîmden bir âyet-i kerîmede Allahü teâlâ [Nisâ sûresi 64’üncü âyetinde meâlen] (Nefslerine zulmedenler, sana gelip, Allahü teâlâdan afv dilerse ve Resûlüm de, onlar için afv dilerse, Allahü teâlâyı, tövbeleri kabûl edici ve merhamet edici bulurlar) buyurmaktadır Biz kendi nefsimize zulmettik Şimdi bizim için af dileyesin diye geldik” dedi O ânda kabr-i şerîften;
“Afv ettiler” diye bir ses işitildi Köylü bu sesi işitince “Allah” diye nida etti ve düştü Baktılar ki, ruhunu teslim etmiş!