Ömer Hayyam Ve Eserleri

**Prof. Dr. Sinsi** · 08-02-2012

Ömer Hayyam ve eserlerinin mahiyeti hakkında kısaca bilgi verir misiniz?

Yazar: Sorularla İslamiyet, 26-6-2009

Ömer Hayyam, 1044 yılında Horasan’da doğdu

Selçuklu hükümdarı Melikşah zamanında yaşadı

Daha çok şâirlik yönüyle tanınmasıyla beraber, aynı zamanda devrinin büyük bir filozofu, matematik ve astronomi bilginiydi

Binom Açılımını ilk kullanan bilim adamıdır

Şiirlerini Farsça yazan Ömer Hayyâm, rübâîleriyle şöhret kazandı Dört mısradan ibaret olan rübâîlerinde genellikle felsefî temaları işliyordu

Ömer Hayyâm, şiirlerinde insanın tabiat karşısındaki çaresizliğini, bir türlü çözemediği hayat muammasını ve ölüm karşısındaki durumunu, kötümser, muzdarip ve alaycı yöntemlerle tasvir ediyordu

Said Nursi, Ömer Hayyam'ın eserleri hakkında şu tespitlerde bulunmaktadır: "Üdeba-yı İslâmiyenin meşhurlarından, bedbinlikle maruf Ebu'l-Alâ-i Maarrî ve yetimâne ağlayışıyla mevsuf Ömer Hayyam gibilerin, o mesleğin nefs-i emmâreyi okşayan zevkiyle zevklenmesi sebebiyle, ehl-i hakikat ve kemalden bir sille-i tahkir ve tekfir yiyip "Edepsizlik ediyorsunuz, zındıkaya giriyorsunuz, zındıkları yetiştiriyorsunuz"(1) diye zecirkârâne tedip tokatlarını almışlar" (Said Nursi, Sözler, 30

söz)

Bir çok bilim adamınca Batıni, Mutezile anlayışlarına dâhil görülür Evreni anlamak için, içinde yetiştiği İslam kültüründeki hakim anlayıştan ayrılmış, kendi içinde yaptığı akıl yürütmeleri eşine az rastlanır bir edebi başarı ile dörtlükler halinde dışa aktarmıştır

Hayyam Rûbailerinde "abarttığı" şarap ve zevk düşkünlüğü, ayrıca İslama aykırı düşüncelerini yansıtması ile zamanında ve daha sonra rûbailerini okuyan geniş çevrelerce dışlanmıştır

"Geçmiş-gelecek masal hep / Eğlenmene bak ömrünü berbat etme" diyen Ömer Hayyam, hayvânî hisleri tahrik eder, dünyayı bir çayır, bir mera gibi değerlendirir

1

(bk

İbnü’l-Cevzî, Telbisü İblîs 134-136; Süleyman İbni Abdillah, Şerhu Kitabi’t-Tevhîd s

616; İbni Teymiyye, Kütübü ve Resailü ve Fetâvâ İbni Teymiyye 7:571, 8:260

)

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

08-02-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	Ömer Hayyam Ve Eserleri Ömer Hayyam ve eserlerinin mahiyeti hakkında kısaca bilgi verir misiniz? Yazar: Sorularla İslamiyet, 26-6-2009 Ömer Hayyam, 1044 yılında Horasan’da doğdu Selçuklu hükümdarı Melikşah zamanında yaşadı Daha çok şâirlik yönüyle tanınmasıyla beraber, aynı zamanda devrinin büyük bir filozofu, matematik ve astronomi bilginiydi Binom Açılımını ilk kullanan bilim adamıdır Şiirlerini Farsça yazan Ömer Hayyâm, rübâîleriyle şöhret kazandı Dört mısradan ibaret olan rübâîlerinde genellikle felsefî temaları işliyordu Ömer Hayyâm, şiirlerinde insanın tabiat karşısındaki çaresizliğini, bir türlü çözemediği hayat muammasını ve ölüm karşısındaki durumunu, kötümser, muzdarip ve alaycı yöntemlerle tasvir ediyordu Said Nursi, Ömer Hayyam'ın eserleri hakkında şu tespitlerde bulunmaktadır: "Üdeba-yı İslâmiyenin meşhurlarından, bedbinlikle maruf Ebu'l-Alâ-i Maarrî ve yetimâne ağlayışıyla mevsuf Ömer Hayyam gibilerin, o mesleğin nefs-i emmâreyi okşayan zevkiyle zevklenmesi sebebiyle, ehl-i hakikat ve kemalden bir sille-i tahkir ve tekfir yiyip "Edepsizlik ediyorsunuz, zındıkaya giriyorsunuz, zındıkları yetiştiriyorsunuz"(1) diye zecirkârâne tedip tokatlarını almışlar" (Said Nursi, Sözler, 30 söz) Bir çok bilim adamınca Batıni, Mutezile anlayışlarına dâhil görülür Evreni anlamak için, içinde yetiştiği İslam kültüründeki hakim anlayıştan ayrılmış, kendi içinde yaptığı akıl yürütmeleri eşine az rastlanır bir edebi başarı ile dörtlükler halinde dışa aktarmıştır Hayyam Rûbailerinde "abarttığı" şarap ve zevk düşkünlüğü, ayrıca İslama aykırı düşüncelerini yansıtması ile zamanında ve daha sonra rûbailerini okuyan geniş çevrelerce dışlanmıştır "Geçmiş-gelecek masal hep / Eğlenmene bak ömrünü berbat etme" diyen Ömer Hayyam, hayvânî hisleri tahrik eder, dünyayı bir çayır, bir mera gibi değerlendirir 1 (bk İbnü’l-Cevzî, Telbisü İblîs 134-136; Süleyman İbni Abdillah, Şerhu Kitabi’t-Tevhîd s 616; İbni Teymiyye, Kütübü ve Resailü ve Fetâvâ İbni Teymiyye 7:571, 8:260)