Anne Şefkati

ANNE ŞEFKATİ

Hazreti Davud aleyhisselâm zamanında iki kadın, çocuklarını bir ağacın altına bırakmışlar, kendileri de beraber tarlada iş yapıyorlardı Biraz sonra ağacın altındaki çocuklardan birini, kurt kaptığını gördüler Koşarak ağacın dibine varan kadınlardan her ikisi de orada kalan çocuğa sahip çıkıyor, ikisi de birbirine, senin çocuğunu kurt kaptı bu kalan çocuk benim diyorlardı
Aralarında anlaşamayıp, meseleyi halletmesi için Hazreti Davud'un (as) huzuruna çıkmaya karar verdiler Kadınlardan birisi çocuğu kucağına almış, öbürü de onun yanında Hazreti Davud'un huzuruna çıkıp meselelerini anlattılar Davud aleyhisselâm, çocuksuz kadına:
— Bu kadının kucağındaki çocuk benim diyorsun Bana bir şahid bulabilirmisin ? diye sordu
Kadıncağız:
— Bulamam, Ya Davud! Çünkü orada yanımızda kimsecikler yoktu Fakat ben iyi biliyorum ki çocuk benimdir Bu benden evvel varıp benim çocuğumu aldı, dedi
Davud aleyhisselâm, kadına:
— Şahid bulamayacağına göre, ben bu kadından çocuğu alıp da sana veremem Çünkü o da, senin kadar çocuğun kendisinin olduğunu iddia ediyor, diye kadınları salıverdi
Kadınlardan biri mahzun, birisi mesrur olduğu halde Süleyman aleyhisselâm'a rastladılar Süleyman aleyhisselâm kadınlara, dertlerinin ne olduğunu sordu: Kadınlar, vaziyeti bir de Süleyman aleyhisselâma anlattılar Süleyman aleyhisselâm her iki kadın arasında çocuğu taksim etmekten başka çare bulamamıştı Hemen, «Cellât! Bu kadınların her ikisi de çocuk benim diyor Çocuğu ortadan kes de taksim edelim» dedi
Çocuk kucağında olan kadın, buna razı olmuştu
— Kabul, kesin ortasından benim hakkımı bana verin, dedi
Fakat çocuğun esas sahibi olan kadın, evlâdının gözleri önünde kesilmesine tahammül edemedi Süleyman aleyhisselâm'a yalvarmaya başladı: -
— Aman yavrumu kesmeyin Ben razıyım çocuk onda kalsın Yeter ki sağ kalsın, diyordu
Böylece Süleyman aleyhisselâm, çocuğun asıl anasının kim olduğunu anlamıştı Çocuğu anasına teslim etti