Kırşehir Yerel Sözcükler

Açacak: anahtar

alaşa: çok konuşan, olur olmaz şeylere karışan

anaç: karşılık

astar: tavan

ayıtlamak: temizlemek

basma: tezek

başangı: yaramaz, haylaz

belermek: (göz için) akı iyice belirecek biçimde açılmak

bıldır: geçen yıl, bir yıl önce

bolalmak: bollaşmak

börtlemek: haşlamak

cabadan: bedavadan

cağ: lavobo, banyo

camadan: yelek

cırmık: tırnak izi

cücük: civciv

çalgeçir: çataliğne

çalma: kibrit

çalkamaç: ayran

çekişken: kavgacı

çelen: ev saçağı

çıkla: tümden

çitil: çalı çırpı

dal: arka, sırt

delme: yelek

deşirici: dilenci

dilmek: yarmak

direşmek: sözünden veya kararından dönmemek

ditmek: parçalara ayırmak

divlek: kalın kabuklu olgun kavun

dolukmak: ağlayacak duruma gelmek

dulda: kuytu yer

ekemiş: çok bilmiş

ekşimek: surat asmak

elekçi: çingene

essah: doğru

felfellemek: afallamak, şaşırmak

frengi: büyük anahtar

gebeş: karnı şiş olan

gınnap: siçim

gızınmak: ısınmak

gidi: ahlaksız

gostak: kibirli, kendine çok güvenen

gülük: hindi

harım: sebze ve meyve bahçesi

havkırmak: kükremek, üzerine atlamak

hedik: kaynatılmış buğday

ipdi: ilkönce

işmar: El, göz veya baş ile yapılan işaret

kaaam: akraba

kağşak: eskimiş, gevşemiş

karakmak: Susamak

kelik: boğazlı çocuk ayakkabası

kepir: çorak, verimsiz toprak

keskenmek: elini kaldırıp vuracak gibi yapmak

köper: tarla sınırı

kurk: kuluçka

lapacı: Vücutça toplu ve iri olmasına rağmen direnci zayıf olan

maplak: ateş küreği

memişhane: ayayolu, abdeshane

mertlemek: zıplamak

müdare: ihtiyatan dolayı göz yumma

nakıs: ters, aksi

oflaz: yaptıklarıyla övünen

okuntu: davetiye

ölük: canlılığını yitirmiş, halsiz

örk: hayvanları çayıra bağlamaya yarayan kalın ip

ötürmek: ishal olmak

pahıl: cimri , hasis

pece: pencere

pisik: kedi

porsumak: bozulmak

puhara: baca

pürçüklü: havuç

püsen: kırağı

sasımak: kokuşmak

sındı: makas

sıracalı: hastalıklı

sırıntı: dokunmuş bez parçası

sızgıt: kavrulmuş et, kavurma

sokum: lokma

söğürme: pirzola

süymek: yeniden çıkmak

takanak: alacak, borç

talaz: dalga, kasırga

tap-tapı: takunya

tıngırdak: küçük çan

tosulamak: emeklemek

tuman: dal, şalvar

tuturuk: ateş tutuşturacak çalı çırpı gibi şeyler

üzlük: topraktan yapılmış küçük kulpsuz çömlek

verev: çapraz

verep: rampa

yadırgı: yabancı

yağlık: büyük mendil

yorak: deri parçası

yülümek: traş etmek

zöhür: sahur

zukga: dayak