Çoğulculuk (Pluralizm) - Çokoluşçuluk - Çoktanrıcılık Hakkında...

Çoğulculuk (Pluralizm)

Evrenin, birbirlerine indirgenemeyen birçok varlıklardan meydana geldiğini ileri süren öğretilerin genel adı Metafizikte bircilik ve ikicilik karşıtı olarak, evrendeki varlıkların kökleri bakımından birbirlerinden ayrı olduklarını ve bir tek töze indirgenemeyeceklerini savunan öğretileri dilegetirir

Alman düşünürleri Kant ve Wolf, çokçuluk terimini, tekbencilik anlamındaki bencilik terimine karşılık olarak kullanmışlardır Almanya'da Schelling ve Hegel öğretilerine karşı olarak Herbart ve Fransa'da Renouvier öğretileri çokçu öğretilerdir

Örneğin Alman düşünürü Friedrich Herbart'a göre varlık, tekvarlık değildir, birçok varlıkların topluluğudur Alman düşünürü Leibniz'in monat anlayışı da açık bir çokçuluktur Çağdaş öğretiler arasında özellikle yeniolguculuk, varoluşçuluk, pragmacılık çokçudur

Çoğulculuk düşüncesi, idealist bircilikten çok özdekçi birciliğe karşı ileri sürülmüş bir anlayıştır Amacı, evrenin özdeksel ve nesnel birliğini, nesnel tarihsel yasaları yadsımak ve tarihi bir rastlantılar yığınına indirgeyerek eytişimsel ve tarihsel özdekçiliği çürütmeye çalışmaktır

Çokoluşçuluk

Canlıların tek atadan değil, çok atadan geldiklerini savunan öğreti Bu düşünce, örneğin Gobineau’nun çokköklülük varsayımında olduğu gibi, kök çeşitliliğine dayanır

Çokoluşçuluğa göre türler, çeşitli köklerden birliğe doğru gidilerek meydana gelmiştir Örneğin insan, din kitaplarının ileri sürdükleri gibi Adem'den değil, birçok atalardan meydana gelmiştir ve bu atalar ayrı ayrı oluşmuşlardır Bu, bir tekoluşun değil, çokoluşun ürünüdür


Çoktanrıcılık

Birçok tanrıların varlığını kabul eden öğreti Üç bin yıl önce insanlar otuz beş bin tanrıya tapıyorlardı Eski Mısır'da her kentin ayrı bir tanrısı vardı Bu tanrılar ilkel totem düşüncesinin kalıntılarıydı Putataparlık çağı da, Yunan ve Latin mitolojilerinde görüldüğü gibi, insana benzeyen pek çok tanrıların tapımım gerektirmiştir Tarlaların korunması için başka, doğumun kolaylıkla gerçekleşmesi için başka, deniz yolculuğuna çıkılırken başka tanrılara tapılırdı

Tanrıların çokluğu, totemlerin ve fetişlerin çokluğuna uygun düşüyordu Çünkü tanrılaştırman bu totemler ve fetişlerdi İlkel komünal toplumun çöküş çağında ortaya çıkan çoktanrıcılık, köleci toplumun yerleşmesi üzerine tektanrıcılığa dönüştü Çünkü köle-efendi ilişkisine benzer bir kul-tanrı ilişkisi kurulması gerekiyordu Tektanrı, köleci düzenin monarşik başkanıydı