Onu Çok Seviyorum |
07-24-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Onu Çok SeviyorumOnu çok seviyorum [/b] Gönderen: Umut (Mersin) bütün hemcinslerim gibi doğa kanunlar benim bedeninmde ve duygularımdada işleye başladı ve bir çocuk sahibi olmaya karar verdim bununn için bir dolu kitap karıştırdım bilgilenmeye çalıştım istediğim gün hamileydim sevinçten uçuyordum okadar mutlu idimki ayaklarım yere basmıyordu adeta ailemle ve arkaşlarımla hemen paylaştım mutluluğumu kısa bir süre sonra feci bir şekilde mede bulantılarım başladı çok anormal bir durumdu hiç bir şey yiyemez olmuştum ilk 3 ay aç gezdim diyebilirim tabi ki doktoruma gittim ve bana verdiği cevap şu idi zaten bebekler ilk 3 ayda çok fazla beslenime gerek duymazlar doktorumdu böyle söylüyordu bana garip geldi ama inandım mide bulantıları üstüne birde eşimin hamilelik döneminde yarattığı üzüntüler ve sorunlar eklenince cidi sıkıntılar yaşamaya başlamıştım doğuma bile ağlayarak gittiğimi hatırlıyorum neyse bilinçli biri olarak bazı testler yaptırmaya karar verdim ama aslında bazen bunların çok fazla bir anlam ifade etmediğini anladım üstelik bu bir günahsız bir yavrunu dünyaya gelmesine neden oldu testlerimi yaptırdım evet doktorlar herşey normal dediler yani benim bebeğimde zeka liğ veya anormal bir durum yoktu bu benim için herşeyden önemli idi ama annelik iç güdülerim bir şeylerin doğru gitmediğni söylüyordu o dönemde kızkadeşimde hamile idi ve amerikadan yeni dönmüştü amerikada aynı testleri onada uygulamışlardı testleri karşılaştırıyordum ortaya bir anormallik çıkıyordu çünkü benim testlerdeki değerler çok yüksek çıkıyordu bir terslik olmalı idi aldım testimi 4 5 doktor dolaştım bazıları şöyle diyordu sorun yok bazıları evet biraz yüksek ama sorun yaratmaz bu kadar doktora danışmıştım içimi kemiren şüpheye rağmen doktorlarıma güvenmeye karar verdim ve çok zor mutsuz üzüntülü bir hamilelik döneminden sonra o gün geldi ve sezeryenle bir erkek çocuğu dünyaya getirdim çok mutluydum ama ilk günden itibaren hiç bir şey yolunda gitmemişti gözleri şaşı sürekli kendi burnuna yumruk atan bir bebekti sürekli ağlıyor bütün yediklerini anınnda çıkarıyor kemik yoğunluğu çok zayıf olan bir bebekti ama ben o hiç bir şey yiyemeyen ve her yediğni anında çıkaran hiç birşeye benzeme çocuğu 7 8 ayda güreş tutacak duruma getirmiştim gece gündüz uyumadan yardımsız her gün üzülerek ve ağlayarak ama çocuğuma olan bütün sorumlulukları yerine gitirerek hala ağlıyorum oğlumun otistik olduğunu kendime bile daha yeni yeni inandırmaya başladım bi dolu test yaptırmıştım okadar doktor gezmiştim bütün aşıları olmuştum ağlıyorum ve düşünüyorum ve ayrıca kendime soruyorum suç kimde idi çünkü çocuğumun hiç bir şeyi yolunda gitmemişti peki okadar test ne için yapılmıştı oğlum şimdi 3 yaşında yaşıtlarında daha iri bir çocuk simsiyah gözleri var upuzun kirpikleri ama tam bir melek yaşıtları gibi okula gidemeyecek aşık olamayacak askere gidemeyecek evlenemeyecek bir anne için bunlar ne demek ama o benim evladım ONU ÇOK SEVİYORUM ve onun için elimden gelen herşeyi yapıyorum ölene dekte yapacağım benim bu olayımda kim hatalı ve suçlu ise onları ALLAHA havale ettim bu sayfaya tesadüfen girdim teşşekkür ediyorum sizlere yazarak paylaşarak acımı hafifletmeye çalıştım tekrar teşekkür ediyorum herkese sağlıklı ve mutlu günler sevgiler ÖYKÜLER ANA SAYFASI[/b] Üyelerimizden gelen tüm öyküler Siz de öykünüzü gönderin Kaynak: DrAlper Mumcu |
Onu Çok Seviyorum |
07-24-2012 | #2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Onu Çok SeviyorumOnu çok seviyorum [/b] Gönderen: Umut (Mersin) bütün hemcinslerim gibi doğa kanunlar benim bedeninmde ve duygularımdada işleye başladı ve bir çocuk sahibi olmaya karar verdim bununn için bir dolu kitap karıştırdım bilgilenmeye çalıştım istediğim gün hamileydim sevinçten uçuyordum okadar mutlu idimki ayaklarım yere basmıyordu adeta ailemle ve arkaşlarımla hemen paylaştım mutluluğumu kısa bir süre sonra feci bir şekilde mede bulantılarım başladı çok anormal bir durumdu hiç bir şey yiyemez olmuştum ilk 3 ay aç gezdim diyebilirim tabi ki doktoruma gittim ve bana verdiği cevap şu idi zaten bebekler ilk 3 ayda çok fazla beslenime gerek duymazlar doktorumdu böyle söylüyordu bana garip geldi ama inandım mide bulantıları üstüne birde eşimin hamilelik döneminde yarattığı üzüntüler ve sorunlar eklenince cidi sıkıntılar yaşamaya başlamıştım doğuma bile ağlayarak gittiğimi hatırlıyorum neyse bilinçli biri olarak bazı testler yaptırmaya karar verdim ama aslında bazen bunların çok fazla bir anlam ifade etmediğini anladım üstelik bu bir günahsız bir yavrunu dünyaya gelmesine neden oldu testlerimi yaptırdım evet doktorlar herşey normal dediler yani benim bebeğimde zeka liğ veya anormal bir durum yoktu bu benim için herşeyden önemli idi ama annelik iç güdülerim bir şeylerin doğru gitmediğni söylüyordu o dönemde kızkadeşimde hamile idi ve amerikadan yeni dönmüştü amerikada aynı testleri onada uygulamışlardı testleri karşılaştırıyordum ortaya bir anormallik çıkıyordu çünkü benim testlerdeki değerler çok yüksek çıkıyordu bir terslik olmalı idi aldım testimi 4 5 doktor dolaştım bazıları şöyle diyordu sorun yok bazıları evet biraz yüksek ama sorun yaratmaz bu kadar doktora danışmıştım içimi kemiren şüpheye rağmen doktorlarıma güvenmeye karar verdim ve çok zor mutsuz üzüntülü bir hamilelik döneminden sonra o gün geldi ve sezeryenle bir erkek çocuğu dünyaya getirdim çok mutluydum ama ilk günden itibaren hiç bir şey yolunda gitmemişti gözleri şaşı sürekli kendi burnuna yumruk atan bir bebekti sürekli ağlıyor bütün yediklerini anınnda çıkarıyor kemik yoğunluğu çok zayıf olan bir bebekti ama ben o hiç bir şey yiyemeyen ve her yediğni anında çıkaran hiç birşeye benzeme çocuğu 7 8 ayda güreş tutacak duruma getirmiştim gece gündüz uyumadan yardımsız her gün üzülerek ve ağlayarak ama çocuğuma olan bütün sorumlulukları yerine gitirerek hala ağlıyorum oğlumun otistik olduğunu kendime bile daha yeni yeni inandırmaya başladım bi dolu test yaptırmıştım okadar doktor gezmiştim bütün aşıları olmuştum ağlıyorum ve düşünüyorum ve ayrıca kendime soruyorum suç kimde idi çünkü çocuğumun hiç bir şeyi yolunda gitmemişti peki okadar test ne için yapılmıştı oğlum şimdi 3 yaşında yaşıtlarında daha iri bir çocuk simsiyah gözleri var upuzun kirpikleri ama tam bir melek yaşıtları gibi okula gidemeyecek aşık olamayacak askere gidemeyecek evlenemeyecek bir anne için bunlar ne demek ama o benim evladım ONU ÇOK SEVİYORUM ve onun için elimden gelen herşeyi yapıyorum ölene dekte yapacağım benim bu olayımda kim hatalı ve suçlu ise onları ALLAHA havale ettim bu sayfaya tesadüfen girdim teşşekkür ediyorum sizlere yazarak paylaşarak acımı hafifletmeye çalıştım tekrar teşekkür ediyorum herkese sağlıklı ve mutlu günler sevgiler ÖYKÜLER ANA SAYFASI[/b] Üyelerimizden gelen tüm öyküler Siz de öykünüzü gönderin Kaynak: DrAlper Mumcu |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|