07-22-2012
|
#1
|
Prof. Dr. Sinsi
|
İtaatsizlik Çocuğun Gelişiminde Doğru Orantılıdır
İtaatsizlik Çocuğun Gelişiminde Doğru Orantılıdır Çocuğun gelişiminin her evresinde itaatsizlikler, karşı koymalar görülebilir Yapmış olduğu davranışlar karşısında tepki vermediğiniz, müdahalede bulunmadığınız taktirde bunu itaatsizlik olarak algılamazlar (Doğruyu yanlışı göstermesek hiçbir birey bilemez) Aslında çocukların bizlere karşı koymasından memnun olmalıyız Çocuğun öğrenmesi gereken işlerin başında kuralların oluşumu hakkında bilgi edinmelidir Bizlerin uyguladığı disiplini öğrenebilmek için çocuklar büyükleri bazı deneylerden geçirirler (Deneme yanılma yöntemi ile birçok şey öğrenmez miyiz?) Bunları güçlük çıkarmak için yapmazlar Sadece olaylar karşısında tepkimizi ölçmek nereye kadar dayanacağımızı sabrımızı ölçerler
Anne-babanın her davranışına evet demiş, hiç bir şekilde itaatsizlik göstermemiş olan çocuklar aşırı sert, ağır cezalara maruz kalmış çocuklardır Sürekli baskı altında olan çocuklar, ezilmiş kendilerini göstermekten kaçınan duygu ve düşüncelerini ortaya koymaktan çekinen, başkalarının isteklerine uyan ve bunun ile mutlu olmaya çalışan çocuklar ortaya çıkar Hep başkalarına tabidirler İleride, bu çocuklar kendi başına kararlar alamayan pasif hayal gücünden yoksun silik bir kişilik sergilerler
Her zaman itaat eden çocuklara büyükler değer verirler Onun çok terbiyeli olduğunu sessiz oturduğunu "bak hiç itiraz ediyor mu?", diye söyler, örnek gösterirler Bu yönde her zaman desteklenen çocuklar; çocukluğunun en güzel yıllarını yaşayamadan gitmesine, arkadaşları tarafından alay edilmesine, bazen de oyunlara alınmaması gibi sonuçlar ile karşılaşırlar Onların en büyük desteği büyüklerin beğenisi olduğundan kendi başına karar veremeyen pasif, ezik yetişkinler olarak karşımıza çıkarlar
Her zaman otoriteye karşı koyan itaatsizlik gösteren çocuklar ise; belirli sınırları oluşturulmamıştır İsteklerini gerçekleştirebilmek için beklemeyi öğrenmemiştir Anne-baba tarafından tam memnun edilmemiş arzu ve isteklerini kontrol etmeyi öğrenmemiştir Adı çıkacağına canı çıksın nasıl olsa o yaramaz diye etiketlenmiştir, her zaman itaatsizlik gösteren bazı çocuklar da ne yaparlar ise yapsınlar, gençlikleri hakkındaki fikirleri değiştirmenin imkansızlığı ve güçlüğünden bunu sürdürerek bu yolda dikkatleri üzerine çekecek, bundan da ayrı bir haz alacaktır
İtaatsizlik doğumumuzla oluşan bir olay olmayıp, onun, iyi doğru davranışlarda bulunması için çaba harcamıyorsak, yanlış yaptığında düzeltmiyor, yardımcı olmuyorsak, olumlu bir davranışını desteklemiyor, ilgisiz kalıyorsak, kendisi ile ilgilenmemizin en uygun yolun bu olduğuna karar verecek, bunu sürdürecektir İleride belki de toplumca doğru bulunmayan davranış ve hareketlere yönelmesine, aslında ilgisiz, çocuğu ile birebir ilişki yokmuşçasına davranan anne-babaların suçudur
Tüm canlılar ilgi ve alaka isterler, beklerler Çocuğu ile ilgili anne-baba, iyi yöndeki davranışlarını her zaman desteklemiş, hayır denmesi gerektiğinde hayır, evet denmesi gerektiğinde ceza vermek için değil, inişli çıkışlı yolda yön gösterici, destekleyici, koruyucu olduğunun farkına varacaktır Hiç bir anne-baba çocuklarının başkalarının değerlerini benimsemesini istemez Onun için çocuklarınızı önce kendi içinde barışık, bizlerin hoşgörüleri ile onaylanmış, toplumun kabul ettiği kişiler olması açısından her konuda olduğu gibi yakın sevecen, hoşgörülü sevgi ve saygı duyan ilgi gösteren birer anne-baba olur isek yarının büyükleri olan çocuklarımız açısından olumlu adım, doğru yaklaşım ve çocuğumuzun ihtiyaçlarını karşılamış oluruz Unutmayın; çocuğunuz yetiştirilmesi esnasında sizlerden aldıklarını çocuklarına yansıtacaktır
|
|
|