Yalnızlık Psikolojisi...

Belki de insan alemi hiç bu kadar yalnız hissetmemişti kendisini Bu çaresizlik mi, ilgisizlik mi duygusuzluk mu bilinmez ama sonuçta insanlık alemi yalnızlığa doğru hızlı bir şekilde yol almaktadıryalnızlık, bir kaçış olsa da artık bir zorunluluk ve mecburiyet halini almaya başladı Yalnızlık bazen duygusuzluk gibi görünse de ,duygusuz kalmaktır,sevilmemektirsevdirememektir kendini Her ne kadar gelişen toplumla beraber yalnızlık özenti halini alsa da ,yalnızlığı tercih edenler zamanla birliktelikler için tekrar paylaşım içine girmek, gruba –aileye dahil olmak isterler Ergen çocuklarda bu durum daha keskin belirmiştir Ergen, yalnız kalmak, bağımsız bir hayat kurmak ister ama zamanla bu durum onu yıpratmaya başladığı için tekrar aile ile iletişime geçmek, onların desteğini görmek ister Toplumumuzda batıyı model almaktan dolayı bir bağımsızlık perdesi altında yalnızlaşmaya gidiş görülmektedir Kişiler özgürlüğü akıl yaşamayıp yalnız kalmak ile özdeşleştirmektedirler Bu durum özgürleşmenin değil, bireyin kendini boşlukta, sahipsiz, amaçsız hissetmesine götürmektedir Batıda bu durumdan dolayı artık aileler 18 yaşından sonra çocuklarını bırakmak istememektedirler

Ebeveynler, yalnızlık duygusunun önlemi için çocuklarını yankında tutmak, çocuk yapmak gibi önlemler almaktadır Sosyal açıdan yalnızlık, Altunkaya tarafından şöyle ifade edilmiştir “insana asıl ağır gelen yalnız kalması değil çağırdığı zaman kimseyi yanında bulamayacağını bilmesidir” Aslında kişi yalnız olmaktan değil, bir ömür boyu yalnız kalmaktan kaygılanmaktadır Bu durum ise kişinin kendini çaresiz,değersiz hissetmesine neden olmaktadır

Esas yalnızlık, kısa süreli yalnızlıklar değildir Bu yalnızlıklar yalnız kalmak,kendimizle hesaplaşmaktır Bunu destekleyip önermekteyim Kişi yalnız kalıp,kendini hayatı, yaşamını ,duygu ve düşüncelerini sorgulamalı bu süreç sonunda kendini tanımalıdır

Yalnızlık durumunun bastırılması için birey kendine çeşitli uğraşlar, etkinlikler geliştirebilir Bu durum daha çok geçici çözümler olup aynı zamanda da gerçeği görmezden gelmeyi veya kabullenmeyi destekler Sosyal açıdan bireyin içe kapanması, kendine dönmesi,paylaşımlarını minimize etmesi,bilişsel bakışlarında bozulmaların ve sapmaların olması gözlemlenmektedir

Ülkemizde yalnızlaşmaya- yalnız yaşamaya doğru bir artış söz konusudur Bunun sosyal nedenlerinden biri de insanların birbirine tahammül edememesi ve sorumluluk almak istememesidir DİE nin araştırmasına göre,toplam 1 milyon 664 bin hanenin 95 binin de tek kişi yaşıyor Bu durum rakamlar ciddi bir göstergedir

Aslında yalnızlık sadece sayısal olarak da ölçülemez Yalnızlık, kişinin içinde yaşadığıdır Hissettiğidir Bazen kalabalıklar içinde de kendimizi çok yalnız hissedebiliriz 30-50 kişilik bir işyerinde de yalnız olarak nitelendirebiliriz kendimizi Yalnızlık bu açıdan bir sayı değil bence algılayıştır-hissediştir İşte İstanbul bunun güzel bir göstergesidir İstanbul un sosyal tanımını hep şöyle yaparım” Yalnız kalabalıklar şehri İstanbul”

Yalnızlık duygusu kişide kendi içinde çözümler üretmektedir Fakat bu çözümler bazen anlık ve tamamen haz ilkesine hitap edebilir
Yalnız insanlarda ;

Yalnızlığını bir bedensel temas ile o an için aşmaya çalışmak,

İnternet veya bilgisayar oyunlarına bağımlı olmak,

Devamlı kalabalıklara karışıp yalnızlığını görmezden gelmek,

Yalnız kaldığında gereksiz anlamda, alışveriş yapmak,

Saatlerce telefon ile konuşmak,

Kendini işine adamak, buna bağlı olarak da başarılı olabilmek Ama tatmin olamamak

Yüksek kazançlar sağlamak istemek, kendisi için harcama yapmamak

İlişikleri çabuk tüketmek Beklentilerinin hemen tatmin olmasını beklemek

Devamlı bulunduğu ortamdan veya toplumdan ilgi beklemek,

Cinsel ilişkiler veya karşı cinstekilerle paylaşımları sınırlı tutmak

Yoğun duygusal-sosyal ilişkiler yaşamaktan-bağlanmaktan kaçmak Sosyal ilişkilerde yüzeysel olmak

İçekapanık(asosyal) yapıya sahip olmak

Topluma karşı paranoyalar beslemek

Yaşantılar sonucu toplumdan uzak kalmayı tercih etmek ( saldırıya maruz kalmak,tecavüz, gasp…)

Birey varolduğu ortamda hem kendini üstün görüp hem de onlara muhtaç olduğunu bildiğinden bu çatışma onları yalnızlığa itmektedir

Erich F, nörotik insanlar, tam bir boyun eğişe razı olmayan , hürriyet ve bağımsızlık mücadelesini terk etmeyen kişilerdir Ama bunlar da bağımsızlığın getirdiği yalnızlık be emniyetsizlik ile hürriyet anlayışı arasında ki çatışmayı çözememiş, bu ikilem arasında sıkışıp kalmışlardır Fromm “un da belirttiği gibi bağımsızlaşmak ile yalnızlık arasında ki çatışmayı çözemezsek durumumuz mutsuz ve çatışma arasında kalmış birey halidir

Bütün insanlar toplumda değer görmek, sevilmek ilgi görmek isterler Fakat bazen değer görmek isteyen birey, kendini değer görmek istediği kişiye,gruba topluluğa üstünlük tavrı sergiler Üstün olduğunu farklı olduğun göstererek değer ve ilgi bekler İşte burada düşünsel ve davranışsal hatanın ilk sonucu kişinin yalnız kalmasıdır Sonuçta insanlar kendilerinden farklı olana, uzak olana, üstün olana değil, kendine benzeyene, aynı düzeyde olana değer verirler İlişkilerdeki çekim teorisinde olduğu gibi benzerlikten hareket ederler Bu nedenle farklılaşmak,kişiyi yalnızlığa itmektedir

Otorite sahibi kişilerde farklı bir yalnızlık türü vardır Müdür, amir, patron komutan… tabi bunlar genel olmamakla beraber şu durum ortaya çıkmaktadır

Yetkisi itibariyle astıyla seviyeli olmak, samimi olmamak, sıcak ve derin iletişimlere girmemek isteyen kişi, zamanla kendini makam odasında yalnız hissedebilir Çünkü her zaman çevresinde kendisiyle aynı seviyedeki makamdaki insanları bulamayacaktır Ayrıca zamanla bu kişiler ,ilişkide bulunacakları insanların önce işini ve makamını sorarlar İlişiklerinde tek tip kategorize edilmiş bir sosyal ağ vardır

Kişiler arasında elbetteki mesafe olacaktır Gittiğiniz lokantada garsonla kanki olmanıza gerek yok Ya da müdürünüzle can ciğer olmaya da gerek yok Ama genel felsefemiz olarak insanları kategorize ettiğimiz sürece, itici itilmiş, ve sevilmez biri olarak biliniriz Bu etiketi de taşımak zordur

Peki evliliklerde yalnızlık nasıl ?

Eğer eşinizle aranızda bir mesafe söz konusu ise siz bir evde iki kişilik yalnızlık yaşıyorsunuz İstediğiniz kadar ona sarılın, beraber paylaşımlarda bulunun

Ama içinizdeki o yalnızlığı eşiniz doldurmaz Böylece eşlerden biri devamlı bir mutsuzluk ve arayış içinde olur evli insanların yalnızlığı daha yıpratıcı olmaktadır Kişi bunu kabullenmemektedir Bu nedenle bu durum beraber çözülmelidir

Aşk ve yalnızlık

Aşklarda yalnızlık, bağımlı bir ilişkidir Kişinin çevresinde kimse yok ise ve duygusal anlamda yalnızlığını size yönlendirmişse siz onun her şeyi olabilirsiniz Sensiz bir hiçim,sen olmayınca mutlu olamam… gibi keskin ifadeler yalnız insan psikolojisinin ürünüdüryalnız insanların hayatlarında tek olmak çok büyük sorumluluktur Çok şey beklerler Sizin üzerinize çok büyük maçları vardır Tıpki evin tek çocuğu gibi Anne bana tüm geleceklerini çocuğa endeksler gibi yalnız insan da her şeyini sevgilisine endeksler

Yaşlılıkta yalnızlık

Yaşlılar, yakınları ile birlikte yaşadıkları zaman daha mutludurlar Ataerkil ailelerdeki yaşlılar kendilerini emniyette hissederler Küçükler kendisine hürmet ve muhabbet gösteriyorlarsa; hayatla olan bağları daha da sağlamlaşarak ruh ve his dünyalarında mutluluğu tadarlar(alıntı) yaşlılarında en büyük sorunu yalnız kalmaktır Çünkü ailelerin çocuk yapmalarındaki temel amaçlarından biri de yalnız kalmamaktır

Yalnızlık ve psikolojik durum

Kişinin psikolojik durumu onun yalnız olmasını yada yalnız olması psikolojik durumunu belirler Eğer yalnızlık acı veriyorsa, günlük faaliyetlerden uzaklaşmışsa, kendini izole ediyorsa, iletişim çok zayıf ise depresif belirtilerin varlığı ortaya çıkmıştır Uzman desteği gereklidir Bu durumlarda yalnızlık kendi içinde gizli depresyonu da barındırır

Yalnızlık için;

Arkadaş konusunda cömert olmalıyız Ama unutmamalıyız ki , esas olan dosttur Herkesle arkadaş olunur Ama herkes dost olamaz
Sosyal açıdan bizi sınırlayan teori veü düşüncelerden arınmalıyızilişik kurmayı bilen ve sınırlarını çizen herkes çevre edinebilir
Kendimizi sorgulamalıyız Biz neden arkadaş edinemiyoruz bu tip durumlarda üstün çekingen olmak-görmek-bencil olmak- gibi cevapları bulabilmeliyiz
İlişkilerimizde gündelik beklentileri değil uzun vadeliü hedefleri amaçlamalıyız
İnsanlara güvenmek konusunda önyargılarımızla değil, ortam ve iletişimin boyutuna göre hareket etmeliyiz İnsanlara güvenmediğimiz sürece derin ve güvenilir ilişikler kuramayız
Arkadaşlık ve dostluk kriterlerini gerçekler üzerine kurmalıyız Statüsel ve makamsal kriterler sağlıksızdır Güçlü görünmek ve Özgüven eksikliğinin göstergesidir
Karşı cinsle olan ilişkilerde karşılıklı beklentilere duyarlı olmalıyız
Eğer yalnız isek bunu reddetmemeli kabul ederek çözümleri araştırmalıyız Geçici çözümler sadece günü kurtarır Yani balık almak yerine balık tutmayı öğrenmek gibi
Yalnızlığı yenmek için gerçekçi olmayanü yöntemler yerine bizi geliştirecek aktiviteler bulmalıyız İletişim yüz yüze olmalı ilkesini unutmamalıyız
Eğer içimizdeki duygusal yalnızlığını nedenini bilemiyor isek bir uzmandan yardım almalıyız Bu durum yaşamsal bir kalıntı veya psikolojik bir problemin göstergesi olabilir
Gittiğimiz herü ortamda iletişime açık mesajlar vererek sosyal hayata çabuk girebiliriz Genelde yen gidilen ortamlarda ilk izlenim ve ilk bakış açısı sonraki zamanları da belirler
Yalnız kalmak ve yalnız olmak, kendine yetebilmek değildir Yalnız kalarak bunu test etmemeliyiz Yalnız olmak ve kalmak uzun süreli ise, kendimize yetmediğimizi gösterir

Yalnızlığımız, bizi biraz daha geliştirsin ki, kendimize yetebilelim