Gözlüklerim 1

Gözlüklerim 1 Öyküsü - Derin Duygular - Ayhan Sarıkaya - Duygu Seli - Yaşam Hikayeleri - Öykü

Okumak ve yazmak tek tesellim,hobimBu hobim, beni her zaman farklı gezegenlerde gezdiriyor gibi


Okumak ve yazmak için genelde dingin bir ortam olmasını tercih etsem de hiçbir zaman istediğim gibi olmadıGünlerim,bir dilim ekmek için pazarlarda yaşam kavgası içerisinde didişmekle geçmekte olduğundan mevcut ortamı kendi lehime geçirmenin yollarını aramışımdırBaşkaları gibi koltuğa yaslanıp da klimaların karşısında,bol köpüklü kahveyi höpürdeterek okuyup yazmadımÖyle bir lüksüm olmasını da arzulamadım


Genelde gecelerin koynuna gizlenmeyi yeğlerimGeceler,sırdaşım,aşkım olmuşturİlhamım,daha yoğun bir şekilde dalga dalga geceleri çağlar,belleğimde

Kurgular kurarımŞafak sökene dek uyku girmez gözlerimeGöz kapaklarım yarı kapansa da beynim,devinim halindedirİçtiğim şekersiz kahvelerin sayısını unuturum


Yazmayı,gecenin başlangıç saatlerine;okumayı ise sabah saatlerine üleştiririmBu arada

Uykuma 3-4 saat ayırma imkanım olursa kendimi şanslı hissederim


Bazen çalakalem şiirler de yazdığım olurYanımda kağıt kalem,her daim hazırdırYolda yürürken,minibüste tıkış mıkış her hangi bir yere giderken ya da parkta uzun yürüyüşlerime çıkmışken,gözlerim bir noktada odaklaşmaya başlamışsa;bu, sarmaş dolaş olmuş iki sevgili,küçük bir çocuk ya da asasıyla yürüyen ihtiyar biri de olabilirO zaman hemen ilham dalgaları kabarmaya başlar ki;yeni bir şiirin habercisi geliyor demektir


Bu hobim,son zamanlarda dalgınlığımı da içine aldı,beraberinde sürüklemeye başladı

Kendime ait şeyleri unutmaya başladımBazen okuma gözlüğümün nerede olduğunu o kadar aramama rağmen bulamıyor ya da dalgınlıkla düşürüp üzerine basıyorum İşte o zaman her şey, birden bire "zınk" diye duruveriyor Kolum kanadım kırılmış,kendimi naçar hissediyorum

Kendimi zor durumdan kurtarmak için aile fertlerinden yardım istemeye başlıyorum


On yaşındaki kızım,


"-Babacığım,sitenin bahçesinde arkadaşlarımla oynamam lazım" diyor fırlıyor dışarıya


Ortanca oğlum ise yeni manitosunun gönderdiği mesajlarla meşgul


"-Kusura bakma baba,kız arkadaşımla randevum var" Diye savuşturuyor beni


Eşim,bana sitem ediyorİyi ki gözlüğünü kaybettin hiç olmazsa benimle ilgilenir,varlığımı hatırlarsınTek sevgilin romanların olduBizleri unuttun" Serzenişinde bulunuyorDoğrusu haklı


Neysebugünlerde evde yalnızımOkulların tatil olmasıyla eşim,çocuklarla birlikte kayınpederin köyüne gitti yaEv bana kaldı


Pazar günü dinlenmeye ayırdığım gün olmasına rağmen,bu Pazar da erken kalktım

4'den 6' ya kadar dünya klasiklerinden Jane Austin'in Aşk ve Gurur romanını okudumBazı cümlelerin altına kurşunkalem ile çizik attımKahramanları kurşunkalem ile daire içerisine hapis ettim ki; roman bittiğinde özet çıkarırken kolaylık olsun diyeAltıdan sonra 730 kadar Adnan Dinçer parkında yürüyüşlerime çıktımEve döndüğümde yazmakta olduğum "Yasak Aşk" öyküm üzerinde yeni kurgular oluşturup çalışmayı düşündüm


Kendime sade kahve yapıp,öykümün başına oturuyorumTam o esnada apartmanın dibinde günün ilk satıcısı simitci,avazı çıktığı kadar,


"-Taazzeeee siimiiitttttt!" diye bağırıyor

Pencereyi açıp ikaz edemiyorumNe de olsa ekmek parası peşinde


Simitçinin uzaklaşmasıyla boşluğu fırsat bilen başka bir satıcının hopörlerinden gelen gümbürtü,kulak zarlarımı zorluyor,


"Patatesci,soğancıııı,karppuuuuzzzcccuuu !"


Pencerelerden kafalarını uzatan kadınların çığırkanlıkları da işin cabası,


"-Soğanınnn çuuuvaallıı kaaçççaa?


"-Pateesscciiii,sana zahhhmeett,onuncu kata bir çuval,patates çıkarırmısınnn?"


Bir saat sonra onun patırtısından da kurtuldum derken,sütcünün arabasının klaksonu,acı acı ötüyor,apartmanın camları titreşim yapıyor adeta


Yeter artık be!Benim "Yasak Aşk' ın yazılması yine yattıNe güzel öykünün kahramanları bugün el ele dolaşacaklardıKısmet değilmiş


Bugün PazarDinlenmeli,okuyup yazmalıyım diye düşünmüşken anlıyorum ki;bugün de bana rahat yüzü yokKonsantrasyonum dağıldı bir kez


Arabama atlayıp şehirden uzaklaşmayı,doğayla iç içe olmayı yeğliyorum


Daha doğrusu bugün kendimde değilim



Ayhan Sarıkaya