Bir İşarettir Cemre

Kara kışların ardından, soğuk beyazların arasından, pembeli yeşilli baharlar
gözümüz önüne serilir
Bilinmezlikler içinden, tam vaktinde, rengi, kokusu, lezzeti yerinde
nimetler gönderenden bir işarettir cemre
Kupkuru dallara yaprak yaprak can, suyu çekilmiş ırmaklara gürül gürül
heyecan veren
Kuş sütünü eksik etmeyen sofraları kıskandıracak, herkesi doyuran
ziyafetlere buyur eden birinden işarettir
Başlangıçtır cemre
Cemre, havaya düşer!
Yağmurlar sağılır bulutlardan, uzaklardan tertemiz nefesleri yüklenir
getirir rüzgârlar Güneşin solgun yüzüne kan gelir, ışıl ışıl durdurulur
üstümüzde Gökyüzüne her bakışımızda gözbebeklerimize cemreler düşer
Cemre suya düşer!
Bir taze tomurcuktur çocuk Rahmet, bardaktan boşanırcasına, annelerin
göğsüne dolar, oradan dağıtılır bütün yavrulara Çocuk tomurcuklar
çiçeklenir, çocuklar yarın, yarınlar bahar kokar
Cemre, toprağa düşer!
Toprağı dost, toprağı kardeş bilenlerin kanla suladıkları vatanlara
mükâfattır cemre İnsan, kaleler geçer toprak için, geçilmesini istemediği
topraklara kaleler diker Gülle gülle kalelere düşer cemre, fetih olur
Cemre, aşk olur kalbe düşer, bir Mehmed bir Mayıs günü Fatih olur
Havaya düşer cemre
Cemre, suya düşer
Toprağa düşer cemre
Cemreler, insan için düşer!
İnsan için süslenir baharda yeryüzü, her baharda semâdan, sırlara sarılı
ikramlar gönderilir
İstemek ile şükür, tövbe ile affedilmenin binbir yolunda öyle hızlı koşarız
ki Öyle çabuk varırız ki Kıskanır insanı baharlar
Çünkü Cemre, insana düşer!