İnadı Bırak Gel Artık

**Prof. Dr. Sinsi** · 07-11-2012

Girdapların icinde yoruluyor bedenim, cıkamıyorum karanlıgın koyu deminden
Bir ısık, bir ses arıyorum vuslatın en derin saaatlerinden

Nedensiz catısmaların tam ortasında yaralı kalbimi arıyorum
Yine yoklugunda gözbebeklerime ıslak gözyaslarını hediye ediyor bu zalim dünya

Artık geceleri uyuyamıyorum dönüyorum soguk yatagımda bir sola bir saga

Bir yürek, bir can ve bir tebessüm arıyorum yalan dünyanın gül bahcelerinde

Kalbimi yaralayan hasretine aglıyor gözbebeklerim

Belki de son caredir ucurumun kenarındaki ruhuma uzattıgın ellerin

Belki de son umuttturr yüreginde bana büyüttügün tüm sevgilerin

Umut; fakirin en güzel ekmeğidir,
Senin sevgin ise benim kalbimdeki mutluluklarımın en güzelidir ve nefesimdir

Karanlıkta varlıgım; yoklugunda ise nefesim tükeniyor günden güne

Bir ıslak gözyası daha hediye ettim gözbebeklerinden sensiz gecen güne

Suskun ve yaralı ruhum kuru yaprak gibi solmaya başladı yine

Ne dündeki acılarıma aglıyorum ne de gelecekteki mutluluklarıma gülümsüyorum

Sadece tek bildigim seyi yani seni senin kalbinde sevmeyi ögreniyorum
Ve yoklugunda baharın en güzel bahcelerinde azap cekiyorım

Eger gelmezsen bu eza ve azap hic bitmeyecek

Uykusuz gecelerim ve korkulu kabuslarım hic sona ermeyecek

İnadı bırak gel artık ; gittigin baharın en güzel mutluluklarıyla geri dön
Tüm varlıgım kollarını açmış seni ve seninle gelcek güzel yarınları bekliyorum

Ürkek kalbime ve aciz ruhuma umutların en beyazını bırak

Gögsüme yasla saclarını, bırak tüm benligini kalbimin sevgi denizine

İnadı bırak gel artık

İsmail Sarıgene

Konu Araçları	Bu Konuda Ara
Yazıcı Çıktısını Göster Sayfayı E-posta ile Yolla	Bu Konuda Ara: Gelişmiş Arama
Görünüm Modları

07-11-2012	#1
Prof. Dr. Sinsi	İnadı Bırak Gel Artık Girdapların icinde yoruluyor bedenim, cıkamıyorum karanlıgın koyu deminden Bir ısık, bir ses arıyorum vuslatın en derin saaatlerinden Nedensiz catısmaların tam ortasında yaralı kalbimi arıyorum Yine yoklugunda gözbebeklerime ıslak gözyaslarını hediye ediyor bu zalim dünya Artık geceleri uyuyamıyorum dönüyorum soguk yatagımda bir sola bir saga Bir yürek, bir can ve bir tebessüm arıyorum yalan dünyanın gül bahcelerinde Kalbimi yaralayan hasretine aglıyor gözbebeklerim Belki de son caredir ucurumun kenarındaki ruhuma uzattıgın ellerin Belki de son umuttturr yüreginde bana büyüttügün tüm sevgilerin Umut; fakirin en güzel ekmeğidir, Senin sevgin ise benim kalbimdeki mutluluklarımın en güzelidir ve nefesimdir Karanlıkta varlıgım; yoklugunda ise nefesim tükeniyor günden güne Bir ıslak gözyası daha hediye ettim gözbebeklerinden sensiz gecen güne Suskun ve yaralı ruhum kuru yaprak gibi solmaya başladı yine Ne dündeki acılarıma aglıyorum ne de gelecekteki mutluluklarıma gülümsüyorum Sadece tek bildigim seyi yani seni senin kalbinde sevmeyi ögreniyorum Ve yoklugunda baharın en güzel bahcelerinde azap cekiyorım Eger gelmezsen bu eza ve azap hic bitmeyecek Uykusuz gecelerim ve korkulu kabuslarım hic sona ermeyecek İnadı bırak gel artık ; gittigin baharın en güzel mutluluklarıyla geri dön Tüm varlıgım kollarını açmış seni ve seninle gelcek güzel yarınları bekliyorum Ürkek kalbime ve aciz ruhuma umutların en beyazını bırak Gögsüme yasla saclarını, bırak tüm benligini kalbimin sevgi denizine İnadı bırak gel artık İsmail Sarıgene