![]() |
Nazım Şekilleri ve Türleri |
![]() |
![]() |
#1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Nazım Şekilleri ve TürleriYENİ TÜRK ŞİİRİ NAZIM BİÇİM ve TÜRLERİ A ![]() I ![]() 1 ![]() Servet-ı Fünun şairleri tarafından batıdan alınarak edebiyatımıza kazandırılmış nazım biçimidir ![]() Üç dizeli bentlerden oluşur, son bent tek dizeden meydana gelir ![]() Kafiye düzeni örüşük kafiyedir ![]() 2 ![]() Servet-i Fünun döneminde Fransız edebiyatından alınmıştır ![]() On dört mısradan oluşur ![]() Özellikle lirik konular işlenir ![]() Kafiye şeması: abab abba ccd ede 3 ![]() On mısralı bir nazım biçimidir ![]() 4 ![]() 14 ![]() ![]() ![]() Gülünç ve acıklı olayları dile getiren şiirlerdir ![]() Bir çeşit manzum masaldır ![]() Üç uzun bir kısa bentten (sunu parçası) oluşur ![]() Genellikle çapraz kafiye kullanılır ![]() Edebiyatımızda fazla yaygın değildir ![]() 5 ![]() Müstezat’ın daha özgürce kullanılmış biçimdir ![]() ![]() ![]() 6 ![]() Düz yazı şiirdir ![]() ![]() ![]() 7 ![]() 8 ![]() 9 ![]() 10 ![]() 11 ![]() II ![]() A ![]() 1 ![]() Üçlük: Üç mısradan meydana gelen mazım birimidir ![]() ![]() 2 ![]() Dörtlük: Dört mısralık nazım birimidir ![]() ![]() ![]() 3 ![]() 4 ![]() 5 ![]() 6 ![]() B ![]() C ![]() Genel anlamda ölçü ve uyak kurallarına bağlı olmayan şiirdir ![]() ![]() Serbest şiirde dizelerin uzunluk kısalıkları, uyak, redif, uyak düzeni, nazım birimi gibi nazmın bağlayıcı unsurları önemsenmez ![]() ![]() ![]() Serbest şiirde bu şekil serbestliğinin yanı sıra içerik bakımından da bir serbestlik vardır ![]() ![]() ![]() Bunların yanında serbest şiirin okuyucusu da serbesttir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Nazım Şekilleri ve Türleri |
![]() |
![]() |
#2 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Nazım Şekilleri ve Türleric ![]() Ø Kasidenin sunulduğu kişinin, yani padişahın veya bir devlet büyüğünün övüldüğü bölümdür ![]() Ø Bu bölümde abartılı ve sanatlı bir övgü vardır ![]() d ![]() Ø Şairin, genellikle medhiyeden sonra bir gazel söylediği bölümdür ![]() ![]() e ![]() Ø Şairin kendini övdüğü bölümdür ![]() ![]() f ![]() Ø Şairin, kendisi ve övdüğü kişi için Allah’tan yardım dilediği bölümdür ![]() ![]() Ø Kasidenin en güzel beytine beytü’l-kasid denir ![]() 3 ![]() Ø Kelime anlamı “ikili, ikişer ikişer”dir ![]() Ø İran edebiyatından alınmıştır ![]() ![]() Ø Klâsik halk hikâyeleri, destanî konular, aşk hikâyeleri, savaşlar, dinî ve felsefî konuları işlenir Ø Konu ne olursa olsun olaylar masal havası içinde anlatılır ![]() Ø Konularına göre sınıflandırılırlar: aşk, din ve tasavvuf, ahlâk ve öğreticilik, savaş ve kahramanlık, şehir ve güzelleri, mizah ![]() Ø İran edebiyatından alınmış nazım şeklidir ![]() Ø Divan edebiyatının en uzun nazım şeklidir (beyit sayısı sınırsızdır) ![]() ![]() Ø Mesnevi de bölümlerden oluşur: Önsöz, tevhit, münacat, naat, miraciye, 4 halife için övgü, eserin sunulduğu kişiye övgü, yazış sebebi, asıl konu, sonsöz ![]() Ø Mesnevide her beyit kendi içinde kafiyelidir: aa bb cc dd ee ![]() ![]() ![]() Ø Divan şiirinde beş mesneviden oluşan eserler grubuna (bugünkü anlamıyla setine) “hamse” denir ![]() Ø Mevlânâ, Fuzulî, Şeyhî, Nabî ve Şeyh Galip (Hüsn ü Aşk) önemli hamse şairlerimizdir ![]() Ø Bizde Leylâ vü Mecnun (aşk; Fuzulî), Hüsrev ü Şirin, Harname (hiciv; Şeyhî), Yusuf ü Züleyha, İskendername (tarihî, destanî; Ahmedî), 4 ![]() Ø İki beyitten oluşur ![]() Ø Kelime anlamı “parça, bölük, cüz”dür ![]() Ø Terim anlamı “kafiye düzeni ‘xaxa’ şeklinde olan nazım biçimi”dir ![]() Ø Dörtlük de denir ![]() Ø Değişik konularda yazılır: önemli bir düşünce, hikmet, nükte, yergi ![]() Ø Mahlâs bulunmaz ![]() 5 ![]() Ø Kelime anlamı “artmış, çoğalmış”tır ![]() Ø Gazelin özel biçimidir ![]() Ø Uzun dizelere kısa bir dize ekleyerek yazılır ![]() ![]() ![]() Ø Uzun mısralara eklenen kısa mısralara ziyade denir ![]() Ø Konu bakımından gazelden farkı yoktur ![]() Ø Uzun mısraların ölçüsü “mefûlü / mefâîlü / mefâîlü / feûlün”, kısa mısraların ölçüsü “mefûlü / feûlün”dür ![]() Ø Kafiye düzeni farklı farklıdır: a(a) a(a) – b(b) a(a) – c(c) a(a) – d(d) a(a) - ![]() ![]() ![]() a(b) a(b) – c(c) a(b) – d(d) a(b) – e(e) a(b) - ![]() ![]() ![]() a(b) a(a) – x(x) a(b) – x(x) a(b) – x(x) a(b) - ![]() ![]() ![]() Ø Diğer özellikleri gazelle aynıdır ![]() II ![]() A ![]() 1 ![]() Ø İran edebiyatından geçmiş bir nazım biçimidir ![]() Ø Tek dörtlükten oluşur ![]() Ø Kafiye şeması: “aaxa” şeklinededir ![]() Ø Kendine özgü aruz ölçüleriyle yazılır ![]() ![]() Ø Rubailerde şair, dünya görüşünü, felsefesini, tasavvufi düşüncesini, maddi ve manevi aşkını özlü bir biçimde işler ![]() Ø Az sözle çok şey söylemek esastır ![]() Ø İran edebiyatında Ömer Hayyam; edebiyatımızda ise Mevlânâ, Nabi, Nedim, Yahya Kemal ve Arif Nihat Asya önemli rubai şairleridir ![]() 2 ![]() Türklerin yaratıp Divan şiirine kazandırdığı nazım şeklidir ![]() ![]() Tek dörtlükten oluşur ![]() Kafiyelenişi rubaiyle aynıdır ![]() Manide olduğu gibi cinaslı uyak kullanılır ![]() Halk şiirinde 11’li kalıpla söylenen mani biçimindeki şiirlere de tuyuğ denir ![]() Aruzun yalnız “fâilâtün fâilâtün fâilün” kalıbıyla yazılır ![]() Rubaide işlenen konular tuyuğda da işlenir ![]() Edebiyatımızda Kadı Burhaneddin, Nesimi ve Ali Şir Nevai önemli tuyuğ şairleridir ![]() B ![]() Musammatlar dört ya da daha fazla mısralı bentlerden oluşan şiirlerdir ![]() a ![]() 1 ![]() Bent denilen dört mısralık bölümlerden meydana gelen bir nazım şeklidir ![]() En az üç en fazla yedi bentten oluşur ![]() Aruzun her ölçüsüyle yazılabilir ![]() Her konu işlenebilir ![]() ![]() ![]() ![]() aaaa bbba ccca ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Bazen dördüncü mısralar nakarat olabilir ![]() Nedim, Fuzuli 2 ![]() Türklerin Divan edebiyatına kattığı nazım şeklidir ![]() Aşk ve güzellik konularını işler Bestelenmek üzere yazılmış şiirlerdir ![]() Bu yüzden bent sayısı azdır ![]() Konu genellikle aşk, sevgi, sevgili, içki ve eğlencedir ![]() Kafiye düzeni murabbaa benzer ![]() aaaa bbba ccca ![]() ![]() ![]() ccca ddda eeea ![]() ![]() ![]() aaxa bbba ccca ddda aanaan bbban cccan ![]() ![]() ![]() aaxan bbban cccan dddan Nedim bu nazım şeklinin en önemli şairidir ![]() ![]() ![]() ![]() 3 ![]() Kelime anlamı “dörtleme, dörtlü duruma getirme”dir ![]() Bir gazelin beyitlerinin üstüne başka bir şair tarafından aynı ölçü ve uyakta ikişer dize eklenerek yazılan murabbaa denir ![]() Kafiye şeması: (aa)aa (bb)ba (cc)ca (dd)da (ee)ea ![]() ![]() ![]() b ![]() 1 ![]() Her bendi beş dizeden oluşan nazım biçimidir ![]() Her konuda yazılabilir ![]() Aruzun her kalıbıyla yazılır ![]() Bu biçimde şarkılar da yazılabilir ![]() Kafiye şeması: aaaanan bbbanan cccanan dddanan aaaaaan bbbban ccccan ddddan bbbaa cccaa dddaa eeeaa aaaaa bbbba cccca dddda 2 ![]() Muhammesin özel bir biçimidir ![]() Sadece “mefûlü mefâilün faûlün” kalıbıyla yazılır ![]() bbbba cccca dddda eeeea ![]() Şeyh Galip, Hüsn ü Aşk’ta kullanmıştır ![]() 3 ![]() Kelime anlamı “beşleme, beşli hâle getirme”dir ![]() Bir şairin gazelinin beyitlerinin üstüne aynı ölçü ve kafiyede üçer mısra ilâve edilerek yazılmış muhammese denir ![]() Kafiye düzeni (aaa)aa (bbb)ba ![]() ![]() ![]() 4 ![]() Tahmisin başka bir biçimidir ![]() a(aaa)a b(bbb)a c(ccc)a ![]() ![]() ![]() c ![]() 1 ![]() Bentleri altı dize olan nazım biçimidir ![]() ![]() aaaaaa bbbbba ccccca ddddda ![]() ![]() ![]() aaaaaa bbbbcc ddddee ffffgg ![]() ![]() ![]() bbbbca ddddca eeeeca ffffca ![]() ![]() ![]() aaaaanan bbbbanan ccccanan ![]() ![]() ![]() 2 ![]() Tahmis gibidir ![]() (aaaa)aa (bbbb)ba (cccc)ca (dddd)da ![]() ![]() ![]() d ![]() Bentleri yedi dizelidir ![]() e ![]() Bentleri sekiz dizelidir ![]() aaaaaaaa bbbbbbba cccccccca ![]() ![]() ![]() aaaaaabb cccccccdd ![]() ![]() ![]() f ![]() Bentleri 9 dizelidir ![]() g ![]() Bentleri 10 dizelidir ![]() h ![]() Bentlerle kurulan uzun bir nazım biçimidir ![]() Yaşamdan, talihten şikayet; felsefi düşünceler, dini, tasavvufi konular ve toplumsal yergilerin işlendiği şiirlerdir ![]() En az beş en fazla on bentten oluşur ![]() Her bent de beş ila on beyitten oluşur ![]() Bentlerin kafiye düzeni gazele benzer ![]() Her bendin (terkib-hane, kıta) sonunda vasıta beyti denen bir beyit vardır ![]() Her bendin sonunda farklı vasıta beyitleri kullanılır ![]() ![]() Bentlerin kafiyelenişi gazeldeki gibidir ![]() aa xa xa xa xa xa bb cc xc xc xc xc xc dd ![]() ![]() ![]() (aa aa aa aa aa aa bb cc cc cc cc cc cc dd) Edebiyatımızda Bağdatlı Ruhi ve Ziya Paşa bu türün iki önemli şairidir ![]() ![]() i ![]() Biçim ve uyak bakımından terkib-i bende benzer ![]() Farklardan biri vasıta beyitlerinin her bendin sonunda aynen tekrarlanışıdır ![]() Konu bakımından da fark vardır: Genellikle Tanrı’nın gücü, evrenin sonsuzluğu, doğanın ve yaşamın karşıtlıkları işlenir ![]() Ziya Paşa ![]() B ![]() 1 ![]() Allah’ın birliğini ve yüceliğini konu edinen ve kaside nazım biçimiyle yazılan şiirlerdir ![]() ![]() ![]() 2 ![]() Allah’a yalvarıp yakarılan ve ondan af dilenen şiirlerdir ![]() ![]() ![]() 3 ![]() Hz ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() 4 ![]() Ölen kişilerin ardından söylenen yas şiirleridir ![]() ![]() ![]() 5 ![]() Ünlü bir kişiyi övmek için kaside şekliyle yazılan şiirlerdir ![]() ![]() ![]() ![]() 6 ![]() Herhangi bir kişiyi ya da düşünceyi yermek amacıyla kaside veya kıta nazım biçimleriyle yazılan şiirlerdir ![]() ![]() ![]() ![]() 7 ![]() Şairin kendisini övdüğü kıta veya kasidelere fahriye denir ![]() ![]() ![]() ![]() |
![]() |
![]() |
![]() |
Nazım Şekilleri ve Türleri |
![]() |
![]() |
#3 |
Prof. Dr. Sinsi
|
![]() Nazım Şekilleri ve TürleriŞiirler nazım birimlerine, kafiyeleniş şekillerine, vezinlerine ve mısra sayılarına göre nazım şekillerine; işledikleri konulara ve ilgili oldukları alanlara göre de nazım türlerine ayrılırlar ![]() HALK ŞİİRİ NAZIM BİÇİMLERİ ve TÜRLERİ I ![]() A ![]() 1 ![]() Sözlü/anonim edebiyat ürünlerindendir ![]() Dört mısradan meydan gelir ![]() Yedili hece ölçüsüyle söylenir ![]() Sevgi, tabiat, övgü, yergi, evlât sevgisi, ayrılık, hasret ve aşk konularını işler ![]() İlk iki mısra doldurmadır, konuya giriş için söylenir ![]() ![]() Maniler, düz mani ve ayaklı (cinaslı, kesik) mani olarak iki grupta incelenir ![]() ![]() Söyleyeni belli olmayan, genellikle 7'li hece ölçüsüne göre söylenen dörtlüklerdir ![]() Doğu Anadolu'da mani yerine bayatı sözü de kullanılmaktadır ![]() Uyak düzeni aaba şeklindedir ![]() 2 ![]() Türkiye'nin sözlü geleneğinde, bir ezgi ile söylenen halk şiirinin her çeşidini göstermek için en çok kullanılan ad "türkü"dür ![]() ![]() Çağdan çağa ve yöreden yöreye içerik ve şekil olarak değişiklikler gösterebilir ![]() Aşk, doğa, güzellik, kahramanlık, sosyal konular türkülerin konusunu oluşturur ![]() Türküler aynı zamanda aşık edebiyatı nazım şeklidir ![]() ![]() Kendine özgü bir ezgiyle söylenir ![]() 8‘li ve 11’li hece kalıbıyla söylenir ![]() Bent ve kavuştak olmak üzere iki bölümden oluşur ![]() Hecenin sekizli ve on birli ölçüleriyle yazılır ![]() Türküler ezgilerine göre divan, usulsüz, bozlak, koşma, hoyrat, kayabaşı, Çukurova gibi çeşitlere ayrılır ![]() Ninni Anonim/sözlü ürünlerdendir ![]() Türkü çeşitlerinden biridir ![]() Çocuğun uyumasının sağlanması ya da ağlamasının durması için, sade bir dille ve hece ölçüsüne göre ezgili olarak söylenen türkülerdir ![]() Söyleyeni belli olmayan bu ürünler dörtlüklerden ve nakarat bölümlerinden oluşur ![]() B ![]() Âşık edebiyatı nazım tür ve çeşitleri çoğunlukla sözlü ürünlerdir ![]() ![]() 1 ![]() Âşık edebiyatında en çok sevilen ve kullanılan nazım şeklidir ![]() Dört dizeli bentlerden oluşur ![]() Dörtlük sayısı 3-5 arasındadır ![]() 11’li hece ölçüsüyle (6+5 ya da 4+4+3 duraklı olarak) yazılır/söylenir ![]() ![]() Şair son dörtlükte mahlâsını söyler ![]() Uyak düzeni abab cccb dddb ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Koşmalar genellikle lirik konularda söylenir ![]() Aşk, güzellik, tabiat, sevgi vb konular işlenir ![]() Koşmalar konularına göre güzelleme, koçaklama, taşlama, ağıt gibi nazım türleri içerir ![]() Karşılıklı konuşma (dedim-dedi) biçiminde olan koşmalar da vardır ![]() Ziyadeli koşmalara ayaklı koşma denir: ab(b)ab(b) cccb(b) dddb(b) ![]() ![]() ![]() Önemli koşma şairleri Köroğlu, Pir Sultan Abdal, Karacaoğlan, Gevherî, Erzurumlu Emrah, Âşık Ömer ![]() 2 ![]() Aruzla ve heceyle yazılan olmak üzere iki türlü semai vardır ![]() Heceyle yazılanlar koşmaya benzer ![]() Tek fark dizelerin hece sayısıdır ![]() Semai sekizli kalıpla yazılır ![]() Kendine özgü bir ezgiyle söylenir ![]() Dörtlüklerden oluşur ![]() Dörtlük sayısı 3-5 arasındadır ![]() Uyak düzeni aynıdır ![]() Sevgi, güzellik, ayrılık ve doğa konularını işler ![]() Karacaoğlan ve Erzurumlu Emrah bu alanda meşhurdur ![]() 3 ![]() Toroslardaki Varsak (Avşar) boyunun özel bir ezgiyle söylediği türkülerden geliştirilmiş bir nazım biçimidir ![]() Kendine özgü bestesi vardır ![]() Epik şiirlerdir ![]() Sert, yiğitçe bir söyleyişi vardır ![]() Hayattan ve talihten şikâyet gibi konular da işlenir ![]() Hecenin 8’li kalıbıyla yazılır ![]() Genellikle “bre, bre hey, hey, be hey” gibi ünlem sözcüklerine yer verilir ![]() Kafiyelenişi koşmayla aynıdır ![]() Dörtlük sayısı 3-5 arasındadır ![]() Dadaloğlu ve Karacaoğlan varsağılarıyla ünlü iki şairdir ![]() 4 ![]() Âşık şirinin en uzun nazım biçimidir ![]() ![]() Dörtlüklerden oluşur ![]() Dörtlük sayısı konuya göre değişir ![]() ![]() Savaşlar, kahramanlıklar, ayaklanmalar, kıtlıklar, doğal afetler, salgın hastalıklar, eşkıya ve ünlü kişilerin serüvenleri, gülünç olaylar, toplumsal taşlama ve eleştiri, atasözleri, hayvanlar destanlara konu olur ![]() Destan koşma gibi kafiyelenir: abab cccb dddb ![]() ![]() ![]() ![]() Hecenin daha çok on birli kalıbıyla yazılır/söylenir ![]() ![]() Destanların kendine özgü bir ezgisi vardır ![]() Destanda da şair son dörtlükte mahlâsını söyler ![]() Seyranî ve Âşık Ömer bu alanda ünlüdür ![]() C ![]() Âşık edebiyatı nazım türleri genellikle koşma ve semai nazım şekilleriyle söylenir ![]() ![]() 1 ![]() İnsan, tabiat, aşk, sevgi sevgilinin güzelliklerinden bahseden şiirlerdir ![]() ![]() Lirik şiirlerdir ![]() En önemli şairi Karacaoğlan’dır ![]() 2 ![]() Coşkun ve yiğitçe bir üslûpla yiğitlik, kahramanlık ve savaş konularını işler ![]() Epik şiirlerdir ![]() Koşma şeklinde söylenir ![]() Edebiyatımızda Köroğlu ve Dadaloğlu koçaklama şairi olarak tanınır ![]() 3 ![]() Bir kimseyi veya toplumun bozuk yönlerini eleştirmek için yazılan şiirlerdir ![]() Koşma nazım şekliyle yazılır ![]() Aşık Dertli, Bayburtlu Zihni, Ruhsati ve Develili Seyrani önemli taşlama şairleridir ![]() Divan edebiyatındaki adı hicviye’dir ![]() 4 ![]() Sevilen bir kişinin ölümünden duyulan üzüntüyü dile getirmek amacıyla ve koşma nazım şekliyle yazılan şiirlerdir ![]() İslamiyet öncesindeki adı sagu, Divan edebiyatındaki adı “mersiye”dir ![]() Anonim halk edebiyatında da ağıtlar olmakla birlikte ağıtlar âşık tarzı Türk edebiyatına aittir ![]() Doğal afetler, ölüm, hastalık vb ![]() ![]() Ağıt söyleme işine ağıt yakma, ağıt söyleyenlere ise ağıtçı denilmektedir ![]() Koşma nazım şekliyle söylendiğine göre dörtlüklerden oluşur ![]() Kafiye şeması koşmadaki gibidir ![]() D ![]() Dinî-Tasavvufî Türk edebiyatına Tekke edebiyatı da denir ![]() Tekke Edebiyatı nazım türleri şunlardır: 1 ![]() Allah aşkını konu edinen, Tanrıyı övmek, ona yalvarmak için yazılan/söylenen şiirlerdir ![]() Özel bir ezgiyle okunur ![]() İlâhîler tarikatlere göre türlü adlar alır: Mevlevîlerde âyin, Bektaşîlerde nefes, Alevilerde deme (deyiş, deme), diğer tarikatlerde de cumhur yada ilâhî denir ![]() Deme, Alevî ve Kızılbaş şairlerine aittir ![]() ![]() ![]() İlâhîleriyle en çok Yunus Emre (XIII ![]() ![]() ![]() İlâhî, yedili, sekizli ve on birli hece ölçüsüyle yazılır ![]() Dörtlük sayısı 3-7 arasındadır ![]() Kafiye düzeni koşmaya benzer: abab cccb dddb ![]() ![]() ![]() ![]() 2 ![]() Bektaşî şairlerinin yazdıkları tasavvufî şiirlerdir ![]() Nefeslerde genellikle tasavvuftaki vahdet-i vücut (varlığı birliği) kavramı anlatılır ![]() ![]() ![]() Nefeslerde kalenderane ve alaycı bir üslûp göze çarpar ![]() Edebiyatımızda Pir Sultan Abdal nefesleriyle ünlüdür ![]() 3 ![]() Tekke önderlerinin tarikate yeni giren dervişlere tarikatin ilkelerini öğretmek macıyla söyledikleri didaktik şiirlerdir ![]() 4 ![]() İlâhîye benzer ![]() ![]() 5 ![]() Dinin ilkelerinden, inançlardan teklifsizce ve alaycı bir dille söz ediyormuş gibi söylenen şiirlerdir ![]() Görünüşte saçma sanılan bu şiirler aslında toplumun ve insanların eleştirisini yapmakta ve tasavvuf kavramlarını anlatmaktadır ![]() Bunlara genellikle Bektaşî şairlerinde rastlanır ![]() DİVAN ŞİİRİ NAZIM BİÇİMLERİ ve TÜRLERİ Divan şiiri nazım şekil ve türleri -şarkı ve tuyuğ hariç- Arap ve Fars edebiyatlarından alınmıştır ![]() Genellikle beyit ve dörtlük, nazım birimi olarak kullanılmıştır ![]() A ![]() Mısra Ø Sözlük anlamı “çift kanatlı bir kapının kanatlarının her biri”dir ![]() Ø Şiirdeki anlamı, “ölçülü ve anlamlı, bir satırlık nazım parçası”dır ![]() Ø Divan şiirinde bir şiire bağlı olmayan, başlı balına bir anlamı olan mısralara “azade mısra” denir ![]() Ø Vecize düzeyine yükselmiş mısralara “mısra-ı berceste” denir ![]() Hâlini bilmez perişanın perişan olmayan (Ahmet Paşa) O mahiler ki derya içredir deryayı bilmezler ![]() Beyit Ø Sözlük anlamı “ev”dir ![]() Ø Aynı ölçüde ve anlamca birbirine bağlı iki dizeden oluşan nazım birimidir ![]() Ø Divan edebiyatında öncelikle kullanılır ![]() Ø Beyit nazım birimiyle yazılan şiirlerde her beyit başlı başına anlam bütünlüğü arz eder ![]() Ø Beyitte dizeler birbiriyle kafiyeli olabildiği gibi kafiyesiz de olabilir ![]() ![]() Bu şehr-i Sitanbul ki bî-misl ü bahadır Bir sengine yek-pare Acem mülkü fedadır (Nedim) O gül-endam bir al şala bürünsün yürüsün Ucu gönlüm gibi ardınca sürünsün yürüsün ![]() I ![]() 1 ![]() Ø Sözlük anlamı “kadınlarla âşıkane sohbet etmek”tir ![]() Ø Divan şiirinde en çok kullanılan nazım şeklidir ![]() Ø Aşk, sevgi, güzellik ve içki konularını işleyen şiirlerdir ![]() ![]() Ø Konularına göre adlandırılırlar: âşıkâne (garamî, lirik; Fuzulî), rindâne (Bâkî), şûhâne (Nedimâne; Nedim), hikemî (Nâbî) Ø Beyitlerle yazılır ![]() ![]() Ø Beyitler arasında genellikle konu bütünlüğü olmaz ![]() ![]() ![]() Ø Gazelde bütün beyitler aynı konuyu işliyorsa bu tür gazellere “yek-ahenk” denir; bütün beyitler aynı söyleyiş güzelliğindeyse bu tür gazellere de “yek-avaz” denir ![]() Ø İlk beytine “matla” (doğuş yeri) denir ![]() ![]() ![]() ![]() Ø Kafiye düzeni: aa xa xa xa xa xa Ø Divan edebiyatında Fuzuli, Baki, Nedim, Necati, Taşlıcalı Yahya, Naili ve Şeyh Galip önemli gazel şairleridir ![]() 2 ![]() Ø Kelime anlamı “kastetmek, yönelmek”tir ![]() ![]() Ø Arap edebiyatından alınmıştır ![]() Ø Beyitlerle yazılır Ø Bölümlerden oluşur ![]() ![]() Ø Türk edebiyatında, din ve devlet büyüklerini övmek için yazılan şiirlerdir ![]() Ø Beyit sayısı genellikle 33-99 arasındadır ![]() ![]() Ø Kafiyelenişi gazeldeki gibidir: aa xa xa xa xa xa ![]() ![]() ![]() Ø Türüne, giriş bölümünün konusuna veya redifine göre isimlendirilebilir ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() ![]() Ø İlk beytine matla; son beytine makta; en güzel beytine beytülkasid; mahlâs beytine de tac beyit denir ![]() Ø Nefi, kasideleriyle meşhurdur ![]() Kasidenin Bölümleri a ![]() Ø Kasidenin giriş bölümüdür ![]() Ø Şiir yönünden en ağır basan bölümdür ![]() Ø Bir tabiat tasvirinin yapıldığı veya sevgilinin güzelliklerinin anlatıldığı bölümdür ![]() Ø Bu bölümün konuları bahar, kış, yaz, Ramazan, bayram, nevruz, hamam, gül, sünbül, güneş, söz ustalığı, kalem, gece, savaş, at veya bir güzel olabilir ![]() ![]() b ![]() Ø Asıl konuya giriş yapmak üzere düzenlenmiş en fazla iki beyitlik bölümdür ![]() |
![]() |
![]() |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|