|
|
Konu Araçları |
arkadaşlarımın, çekip, fotoğraflarını, satardım |
Arkadaşlarımın Fotoğraflarını Çekip Onlara Fotoğraflarını Satardım |
06-22-2012 | #1 |
Prof. Dr. Sinsi
|
Arkadaşlarımın Fotoğraflarını Çekip Onlara Fotoğraflarını SatardımSitemizde ilk misafirimiz Yeni Şafak Gazetesi Pazar eki editörü Recep Yeter ile görüştük Mekan olarak gazetecilik kursu verdiği Mecidiyeköy İSMEK’te buluştukBizleri çok samimi bir ortamda karşıladı Kendisi ve gazetecilik hakkında güzel bir röportaj oldu Yeni Şafak Gazetesi’ni diğer gazetelerden ayıran özellikler? Bana göre farklı görüşlerin aynı çatı altında toplanıyor olması Hem gazete mutfağında yani yazı işlerindeki arkadaşlarımız hem de yazarlar açısından bir çok farklı görüşe sahip insan bir arada çalışıyor Solcusundan sağcısına, başörtülü olandan mini etek giymeyi tercih edene hemen herkesi bulabilirsiniz Farklı dünya görüşüne sahip yazarlarımız var Türkiye’deki gazeteler içinde bu renkliliğe sahip başka bir gazete olduğunu düşünmüyorum Yani bu anlamda, herkesin istediği gibi çalıştığı, istediği şeyleri tartışabildiği, paylaşabildiği ve yazarlar açısından yazabildiği bir gazeteyiz Okuyucu kitleniz hangi yaş ve kesimden? Okuyucu kitlemiz her kesimden ama ağırlıklı olarak 18-40 arasında, üniversite öğrencilerinden tutun okuyan yazan insanlara hitap ettiğimiz söylenebilir Elbetteki özellikle hafta sonu ilavelerimizi ev ahalisindeki herkes okuyor Neden okuyucularınız en çok 35-40 yaş aralığına ve üniversitelere hitap etmekte? Çünkü Yeni Şafak bir fikir gazetesi Yazılarımız, haberlerimiz eğlendirmekten öte gerçek haberi, bilgiyi vermeyi amaçlıyor Yeni Şafak’ın sloganını biliyorsunuz " Yeni Şafak Okuyan bilir!" Şehremini programından bahsetmek istiyorum Seçim sürecinde belediye başkanlarını ve adaylarını davet ettiniz Bugüne kadar içlerinde ilginç vaatlerde bulunan oldu mu? Açıkçası ilginç vaatlerden çok hemen hemen hiçbir belediye başkanının dişe dokunur bir projesi olmadığını gördüm diyebilirim Kimse ne yapacağına ilişkin bir şey söylemiyor Sadece ben şöyle iyiyim böyle iyiyim, bu yüzden iyi şeyler yaparım derdinde Önemli bir projesini ortaya koyan, onun kaç paraya mal olacağını, ne kadar sürede biteceğini, ne işe yarayacağını somut olarak ortaya koyan kimseyi görmedim diyebilirim İsmek’te verdiğiniz gazetecilik kursuna birçok meslek dalından kursiyerler katıldığını öğrendik Bunların arasından size en ilginç geleni hangisidir? Mesela bir öğretmen kursiyerimiz var Çünkü öğretmenlik bir şeyler bildiğiniz zaman yapabileceğiniz bir meslektir Bilirsiniz, anlatmaya başlarsınız, öğretirsiniz Ama bir öğretmen kursa geliyorsa o öğretmen iki şey biliyor demektir Hem öğretmenlik yaptığı alanda bir şeyler biliyor ki öğretmenlik yapıyor Hem de öğrenmenin sınırının, zamanının yaşının olmadığını, insanın sürekli öğrenmeye açık olması gerektiğini biliyor Yani kendini geliştirmek istiyor ve kursa geliyor Bu o öğretmenin Türkiye’de bugüne kadar alışageldiğimiz öğretmen tipinden farklı olduğunun işareti… Yine kursiyerlerimiz içinde emekli olanlar, önemli kurumlarda önemli görevlerde bulunan arkadaşlarımız da var Mesleğinizin zor yanları var mıdır? Varsa nelerdir? Bir kere gazetecilik mesai saatleri olmayan meslek 7 gün 24 saat çalışırsınız Mesela saat 8’de işten çıkarsınız Eve giderken bir olay görürsünüz iyi bir gazeteciyseniz gidip o olayı görüntülemeniz haber yapmanız gerekir Ya da yemek yerken aklınıza bir haber konusu gelebilir Bence bu gazeteciliğin hem en zor yanı hem de en güzel yanıdır Diğer bir yanı gazetecilik diğer meslekler gibi bir meslek değildir Mesela bir kurumda 5 yıl çalışırsınız şef olursunuz, 10 yıl çalışırsınız müdür olursunuz 20 yıl çalışırsınız genel müdür olursunuz gibi kriterler vardır Ama gazetecilikte böyle bir kriter yoktur Gazetecilikte yükselmek kendinizi gösterebilmeye bağlıdır En önemlisi de doğru bir iletişim becerisine sahip olmayı gerektirir Yani iyi bir gazeteci haberi gördüğü anda orada olmalıdır? İyi bir gazeteci haberi gördüğü anda orada olursa geç kalmış olur İyi bir gazeteci haberin nerede olacağını sezmeli ve haberden önce orda olmalıdır =) Peki mesleğiniz özel hayatınızı etkiliyor? Engelliyor mu? Tabiî ki de Mesela evde yemek hazırlanmış, sizi yemeğe bekliyor insanlar ama o sırada bir olay gördünüz ya da önemli bir gelişme oldu ve gazeteden çağırıldınız O zaman gidip o olayla ilgili ya da o konuyla ilgili bir şeyler öğrenmeniz, yapmanız gerekiyor Tabi bu özel hayatınızı epeyce etkiliyor Dolayısıyla bir gazeteciyle evli olmak hem bayanlar için hem erkekler için zor bişeydir Peki iyi bir editör nasıl olmalıdır? İyi bir editör sadece kendisine gelen haberlerin hangisinin sayfaya girip girmemesine karar vermekle yetinmemelidir O haberleri kendi çevresiyle kendi bilgileri içinde pekiştirmenin yollarını da aramalıdır Kendinizi iyi bir editör olarak görüyor musunuz? Hayır Hala cok öğrenecek şeylerim olduğunu düşünüyorum Belki yolun dörtte birlik kısmını geçmiş kabul edebilirsiniz beni Daha almam gereken cok mesafe var Kendinize örnek aldığınız bir meslektaşınız var mı ? Açık söyleyeyim Gazetecilik biraz egoistliğin tavan yaptığı bir meslektir Herkesin kendini cok beğendiği bir meslektir Bu yüzden benden daha iyi bir gazeteci görmüyorum Tabii espri yapıyorum Ama iyi meslektaşlar var Bunlar hepimizin de bildiği isimler Fehmi Koru, Mehmet Ali Birand, Can Dündar gibi isimleri sayabiliriz bu anlamda Ya da Uğur Dündar'ı sayabiliriz Tabii bütünüyle Birand'ı ya da Dündar’ı örnek verirken tümüyle Mehmet Ali Birand'ın her şeyini örnek alıyoruz değil Her iyi gazeteciden iyi yanlarını almanın peşinde oluyoruz Mehmet Ali Birand bildiğiniz gibi lise mezunu olmasına rağmen cok iyi yerlere gelebilmiş Hayatına baktığımızda ne kadar cok çalıştığını nerelerde bulunduğunu gözlemleyerek kendinize örnek alabilirsiniz Aslında yanınızda çalışan daha iki gün önce gazeteciliğe başlamış bir muhabir arkadaşımızdan da öğrenebileceğiniz cok şeyler olabilir İyi bir gözlemci olursanız herkesten bir şeyler öğrenirsiniz Peki şu ana kadar hayalinizde gazeteci olmak var mıydı? Önceden başka bir meslekleri hayal ettiğiniz oldu mu? Başka bir meslekte kendimi hiç düşünmedim Benim üniversitedeki tek tercihim gazetecilikti zaten Lise yıllarından itibaren gazeteciliğe başladım denilebilinir Okul dergisini çıkardım önce Orada röportajlar yaptım Ondan sonra bu keyifli bir eğlenceye dönüştü Ondan öncesi var hatta İlkokuldayken küçük bir fotoğraf makinem vardı Ve arkadaşlarımın fotoğraflarını çekip onlara fotoğraflarını satardım Daha sonra bu lisede yazmaya da dönüştü Üniversitede zaten gazetecilik okudum ama gazetecilik hayalimdi Gazetecilik hayatınızda keşke şu haberi şöyle yapsaydım veya yapmasaydım dediğiniz anlar oldu mu ? Elbette ki var Birçoğumuzun vardır Mesela en büyük pişmanlıklarımdan bir tanesi Çapa Tıp Fakültesinde Lösemi’ye yakalanmış bir kızcağız vardı Tedavi görüyordu Babası ve onun gibi başka çocukların babaları hastanenin bahçesinde sabahlıyorlardı Onların kalacak bir yerleri yoktu istanbul dışından gelenler kendi aralarında biraraya gelip bir babalarevi kurmuşlar Kirasını ortak karşılıyorlar Her an telefonları ellerinde hastaneden gelecek olan haberi bekliyorlar Çünkü bir kan ihtiyacı olsa direk oraya gidiyorlar evleri yakın bir yerde Ben bu haberi biraz tesadüfen buldum Bir bayram günü gazetede çalışırken iş yoktu, ben de çıkıp hastanelere bakayım dedim ne var ne yok Gittim ve hastanede böyle bir şeyle karşılaştım Bir karavanın içerisinde bir baba yatağını sermiş orada yatıp kalkıyordu Sonra o babayla konuşurken o babalarevini keşfettim oraya ulaştım Fakat o haberi ben gazetede yayınlamadım Gazetedeki istihbarat müdürüyle kavgalıydım Ona inat bu haberi vermedim Çünkü bu haberi ben söyleseydim hem benim acımdam iyi olacaktı hem de istihbarat müdürü açısından iyi olacaktı ve haberi vermedim Ama o haberin fotoğrafları hala bende duruyor ve bunu da ilk kez size söylüyorum O haberin en acı tarafı şu; o kız daha sonra vefat etti Ben ne zaman böyle bir lösemili çocuk görsem hep o aklıma geliyor Lösemili çocuklara bir borcum var Bir şey söylemek istiyorum Gerçekten çok doğalsınız yani öyle gazetecilik havaları filan yok Peki, portrelerinizi yazdığınız insanlar da size benziyor Sizin gibi insanları bulmak için çok uğraşıyor musunuz? Aslında çok güzel bir noktaya temas ettiniz Siz doğal olduğunuz zaman hayatta karşınıza hep doğal insanları çıkarıyor yani cok doğal olduğumu iddaa etmiyorum ama dost seçerken, arkadaş seçerken buna dikkat etmemiz gerekiyor çevremizde insanların yüzlerinden kimin doğal olduğunu, kimin maske taktığını çok rahat ayırt edebiliyorsunuz böyle bir imkan veriyor doğal olmanız Karşınızdaki insanı tanımak size bağlı Siz ne kadar açıksanız perdeleriniz ne kadar açıksa karşı tarafı da o kadar rahat görebilirsiniz ve tanıyabilirsiniz Bugünlere ulaşmak için neler yaptınız? Özellikle bir şey yapmadım Ama sürekli kendimi geliştirme çabasında oldum Yani bir haber bana gelmişse bir basın toplantısı varsa o haberden ne öğrenebilirim diye baktım Mesleğinizi severek mi yapıyorsunuz? Mesleğimi tabii ki severek yapıyorum Ben bugüne kadar sevmediğim hiçbir şeyi yapmadım İlerdeki hedefleriniz nelerdir? Bu meslekte zirve noktası iyi bir gazetenin, televizyonun genel yayın yönetmeni olmaktır Ama genel yayın yönetmeni olmak için çabalarsanız olamazsınız İyi bir gazeteci olmak için sürekli çabalarsanız, süreç sizi bir gün genel yayın yönetmeni yapacaktır İREM DOĞANKOÇ YAĞMUR ALUÇ [img]%20%282%29JPG[/img] kaynak: GÜNDEM - Arkadaşlarımın Fotoğraflarını Çekip Onlara Fotoğraflarını Satardım - GÖNÜLLÜ MUHABİR GÖZÜYLE HABER |
Konu Araçları | Bu Konuda Ara |
Görünüm Modları |
|