Yaşlılık-Hakkında

Yaşlılık-Hakkında

Bütün toplumlarda nüfusun bir bölümü "yaşlı" olarak nitelenir Ülkeden ülkeye ya da çağlara göre değişen tek şey, insanın ne zaman yaşlı sayılacağı ve toplumun yaşlılara bakış açısıdır Bugünün ileri toplumlarında 65 ya da 70 yaşındaki kişiler yaşlı sayılırken, bundan 100 yıl önce yaşlılık 55 yaşında başlardı Bugün bile, ortalama yaşam süresinin kısa olduğu azgelişmiş ülkelerde 40 yaşlarındaki kişilere yaşlı gözüyle bakılır Bazı toplumlarda yaşlılar deneyimli ve bilge kişiler olarak büyük saygı görür, hatta çoğu zaman, toplumun önderliğini üstlenirler Oysa batı toplumlarında yaşlıları her şeyden el çekmiş ve toplumdan soyutlarımış kişiler olarak görme eğilimi daha yaygındır

Belirli bir yaşa gelince, örneğin 60-70 yaşları arasında, hâlâ çalışabilecek durumda olsalar bile emekliye ayrılmaları beklenir Bunun sonucunda yaşlıların toplumla bağları giderek zayıflar, kendilerini itilmiş kişiler olarak görür ve çoğu kez huzurevleri gibi yalnızca yaşlıların bulunduğu topluluklarda yaşamak zorunda kalırlar Son 40 yıl içinde tıp bilimlerindeki büyük gelişmeler, beslenme ve toplum koşullarının iyileşmesi sonucunda insanların yaşam süresi eski kuşaklara oranla büyük ölçüde artmıştır Örneğin ABD'de 60 yaşın üstündeki kişilerin toplam nüfus içindeki oranı 1900'lerin başında yüzde 4 iken 1980lerin sonunda yüzde 16'nın üstüne çıkmıştır

İngiltere'de bu oran daha da yüksektir: 1990'da nüfusun yüzde 20'sinden çoğu 60 yaşın üstündeydi Bütün gelişmiş ülkelerde nüfusun hızla yaşlanmasını yalnızca insan ömrünün artmasına bağlamamak gerekir 1970'lerden bu yana batı toplumlarında doğum oranının hızla düşmesi de bu oranın değişmesinde önemli bir etken olmuştur Genel olarak kadınlar erkeklerden daha uzun yaşıyorlar Nitekim 1985'te 70 yaşın üstündeki nüfus dilimi içinde her 100 kadına karşılık yalnızca 63 erkek bulunuyordu

Nüfusun gelir düzeyine göre dağılımında da, daha iyi beslenen, daha iyi koşullarda yaşayan ve sağlık hizmetlerinden daha çok yararlanabilen varlıklı kesimin ortalama yaşam süresi yoksul kesiminkinden daha yüksektir Yaşlı nüfusun genç nüfusa oranı hızla artan bu sanayi toplumlarında, ekonomi uzmanları 1980'lerin sonlarında tehlike çanlarının çalmaya başladığını dile getirdiler Yaşlıların bakım giderlerinin devlete değil çalışan nüfusa yüklenmesi gerektiğini savunarak, çalışan herkesin yaşlıların bakımı için vergi ödemesini önerdiler