Çorap'ın Tarihçesi

Çorap'ın Tarihçesi



Elde ya da makinede örülerek ayağa giyilmek üzere yapılır
12 yüzyılda Avrupa'da, erkekler günümüzdeki bale çorapları gibi vücudu saran, kalın dokunmuş külotlu çoraplar giyerlerdi Bu çoraplar bir kordon ya da şerit yardımıyla bele bağlanırdı Kadınlar ise jartiyerle diz üstüne tutturulan daha kısa çoraplar giyerlerdi (bak GİYSİ)

1545'ten sonra uzun örgü çoraplar ortaya çıktı Bu çorapların dikiş yerleri çoğunlukla, "ajur" denilen ipek işlemelerle gizlenirdi O dönemde soğuktan korunmak için birkaç ipek çorap üst üste giyilirdi İlk örgü makinesi 1589'da William Lee adlı bir İngiliz tarafından icat edildi (bak ÖRGÜ VETlG İşi) 17 yüzyılda uzun çizmelerin içine giyilen

ipek çorapların yıpranmasını önlemek için, pamuk ipliğinden örülmüş "çizme çorapları" kullanılmaya başlandı Bu çorapların konç denilen üst bölümü dantelle süslenir ve çizmenin üzerine katlanırdı 18 yüzyılın sonuna kadar kullanılan jartiyerli ipek erkek çorapları, daha sonra yerini uzun pantolona bıraktı Pantolonun altına da, bugünkü gibi kısa çoraplar giyilmeye başlandı




19 yüzyılda makinede dokunan uzun, pamuklu, kadın çorapları ortaya çıktı I Dünya Savaşfndan sonra (191418) eteklerin kısalmasıyla birlikte uzun ipek çoraplar yaygınlaştı II Dünya Savaşı'ndan sonra ise naylon çoraplar ipek çorabın yerini aldı
1960'larda çorap külotla birleştirilerek bele kadar gelen tek parça külotlu çoraplar üretildi Kadınlar ve çocuklar için üretilen külotlu çoraplar kış için naylon, akrilik, yün ya da pamukludan, bahar mevsimi ya da gece giysileri için ince naylondan örülür




Anadolu'nun kırsal bölgelerinde, iki ya da beş şiş kullanarak elle örülen çoraplar yaygındır Bu çoraplar renk, motif ve iplik türü bakımından bölgelere göre değişik özellikler gösterir Eskiden Anadolu'da örülen çoraplar uzun süre canlılığını koruyan kökboyalarla renklendirilirken, günümüzde birçok el sanatları ürününde olduğu gibi bu sanatta da yapay boyalar kullanılmaktadır