Günler Ve Aylar Ne Anlama Geliyor???

Pazartesi, Salı, Çarşamba, Perşembe, Ocak, Şubat, Aralık… Bu isimler günlük hayatta kullandığımız günlerin, ayların farklı dillerden dilimize yer eden isimleri… Peki, bu yabancı kökenli kelimelerin kendi dillerinde ne anlama geldiğini hiç merak ettiniz mi?



İşte, günlük hayatımızda kullandığımız hafta ve ay isimlerinin, kökleri ve anlamları…



Haftanın Günleri



Yedi günden oluşan zaman dilimini ifade eden “hafta” kelimesi, Farsça yedi anlamına gelen “hefte” kelimesinden dilimize yerleşmiş, zamanla “hafta” şeklini almıştır



Pazar: Farsça “bazar” (alış-veriş için kurulan yer) anlamında kullanılan bir kelimedir



Pazartesi: Pazar-ertesi demektir Pazar’ın ertesi günü anlamında kullanılır Yani, bu günün kendine has bir ismi yoktur



Salı: İbranice “salis” (üç)’ten türemiş bir kelime Haftanın üçüncü gününe denk gelen gün manasında kullanılır



Çarşamba: Farsçada “cehar” (4), ve “şenbe” ( gün ) kelimesinin birleşmesinden oluşur Haftanın dördüncü günü manasında kullanılır



Perşembe: Farsça “penç” ( beş ) ve “şenbe” ( gün ) kelimesinin oluşmasından türemiştir Haftanın beşinci günü manasında kullanılır



Cuma: Arapça Cem’den (toplanma, toplantı anlamında) türemiş bir kelimedir Dinimizin doğuşundan sonra Müslümanların haftada bir toplanıp toplum işlerini görüştüğü, birlikte ibadet ettiği toplanma günü olduğu için bu anlam yüklenmiştir



Cumartesi: Cuma-ertesi demektir Cuma’nın ertesi günü anlamında kullanılır Bu günün de kendine has bir ismi yoktur


Ay İsimlerinin Kökleri ve Anlamları



Çoğu yabancı kökenli olan “ay” isimlerinin yalnızca üç tanesi Türkçe Ay isimlerinde dikkati çeken başka bir konu ise, bu isimlerin neredeyse yarısının Süryanice olması ve bu dilde de aynı seslerle okunması…

Ocak: Türkçe bir kelimedir Arapçadaki karşılığı olan "kânûn-i sani"den, 1945'teki yasayla “Ocak” hâline getirilmiştir Kanun, Arapçada “ocak” anlamına gelmektedir Bu aya, zamanın, evdeki ocakta ateş yakılarak geçirildiği soğuk ay olarak belirtilmesi amacıyla bu ad verilmiştir

Şubat: Arapçada şubat olarak geçer ve şemsi takvimin on ikinci ayına denk gelir İbranicede “şebat” olarak geçer ve İbrani takviminin on birinci ayıdır Türkçeye Süryani dilindeki “şabat” kelimesinden geldiği söylenir “Şabat”, Yahudilerin dinlenme günüdür ve Yahudilerin ALLAH’ın dünya'yı altı günde yaratıp yedinci günde dinlendiği inancına dayanılarak, Yahudiler, haftanın -kendilerine göre- son gününde çalışmazlar

Mart: Latince bir kelimedir “Maritus” kelimesinden türemiştir Mitolojik bir terim olan “Mars” anlamı taşır…

Nisan: İbranice/Aramice dillerinden “nisan” karşılığıyla dilimize geçmiştir İbrani takviminin birinci ayıdır Bâbil dilinde “nisannu” kelimesi “ilk ve birinci” anlamına gelir Eski takvimlerin ilk ayı olduğu için, bu isimle adlandırılmıştır

Mayıs: Latince bir kelimedir “Tanrıça Maria’nın ayı” anlamına gelir

Haziran: Süryanice, sıcak anlamına gelen “hazıran” sözcüğünden gelmektedir Yazın sıcağına gönderme yapılarak bu isim verilmiştir

Temmuz: Eski Türkçede "tamu-z" "çok sıcak, cehennem" sözcüğünden türemiş bu kelimedir Bu kelime aynı zamanda Süryanice "temmuz" sözcüğünden esinlenilerek Türkçeye geçmiştir

Ağustos: Latince bir kelimedir Roma İmparatoru “Augustus’un” doğduğu ay olduğu için bu ismi almıştır

Eylül: Bâbil dilindeki “elülu” sözcüğünden türemiştir “Hasat, bağbozumu” anlamına gelir Süryanice ve Arapçadaki karşılıkları da “üzüm”dür Bu ay üzüm ayı olarak kabul edilir

Ekim: Türkçe bir kelimedir Anadolu’da toprağın ekildiği ay olduğu için bu şekilde isimlendirilmiştir

Kasım: Arapça bir kelimedir “Bölen” anlamı taşır Bu aya neden bu isim verildiği bilinmemektedir



Aralık: Türkçe kökenli bir kelimedir Arapçadaki karşılığı “kânûn-i evveldir” Kanun-i evvel, "ocaktan önce gelen ay” anlamına gelir 1945'teki aynı adlı yasayla bu ayın adı “Aralık” hâline getirilmiştir